Komutan Ve İlk Aşkı | Yarı Texting

52.BÖLÜM

Hakan, Abdullah ve Melis'e baktı.

"Hoş geldin çiçeğim"
"Hoş bulduk abiş"

Melis Hakan'a kocaman gülümsedi ve içeriye geçti. Hakan bir süre kapıya baktı.

"Noldu niye öyle bakıyorsun kapıya?"
"B-Belki Yiğit gelir"
"Hadi Hakan geç içeriye"

Hakan başını eğdi ve içeriye geçti.

"Yiğit yok mu oğlum?"
"Yok anne"
"Nerde?"
"E-Evlenecek hazırlık yapmaya gitti"
"Ay ne güzel hayırlısı olsun inşallah"

Hakan aniden annesine baktı. Abdullah lafı geçiştirdi ve Melis'e işaret yaptı. Melis şaşırmıştı ve abisini alıp odasına götürdü. Yanına oturdu ve sohbet etmeye başladı.

"Yiğit abi evlenecek yani"
"Evet..."
"Peki ya sen?"
"Ben?"
"Seninle birlikte değil miydi?"
"Sen nerden biliyorsun?"
"Biliyorum işte"
"Artık benimle birlikte değil..."
"Ne? Neden?"
"B-Bilmiyorum Melis"

Onlar konuşurken Melis'i annesi çağırdı ve Melis gitti. Hakan masada duran içkiden biraz içti. Aradan saatler geçmişti. Ramazan, Melis ve Abdullah Hakan'ın yanına odasına geldiler. Kimse Hakan'ın sarhoş olduğunu farketmemişti. Ramazan Hakan'ın yanına oturdu.

"İyi misin koçum?"
"Değilim"
"Bak seni anlıyorum zor bir zamandan ge--"

Hakan Ramazan'ın dudaklarına yapıştı. Abdullah ne olduğunu anlamaya çalışırken Melis konuşmamak için elleri ile ağzını kapatmıştı.

"Napıyorsun koçum? Ben senin komutanınım"
"Yiğit de benim komutanımdı"
"Saçmalama koçum bunu Yiğit'e yapamazsın"
"Hangi Yiğit'e?"
"Sevgilin olan Yiğit'e"
"Yiğit benim sevgilim falan değil Yiğit sadece... O sadece bir komutan"
"Saçmalama Hakan"

Ramazan Yiğit'i aradı.

"Efendim Ramazan?"
"Komutanım Hakan ile konuşmanız lazım"
"Tabiki"

Ramazan telefonu Hakan'a verdi. Ama Hakan konuşmak istiyormuş gibi gözükmüyordu.

"Hakanım bebeğim iyi misin?"

Hakan Yiğit'in sesini duyduğu an gözleri dolmaya başladı ve ağlamaklı bir şekilde telefonu tekrar Ramazan'a verdi.

"İstemiyorum istemiyorum konuşmak istemiyorum"
"Neden?"
"Canımı acıtıyor, Yiğit canımı yakıyor"
"H-Hakanım iyi misin?"
"Değilim"
"Neden? "
"Senin yüzünden"
"B-Benim yüzümden mi? "
"Evet, ama merak etme artık görevlerine mani olmayacağım"
"Ne demek o? "

Hakan tabancayı alıp kafasına doğru tuttu.

"Elveda yiğidim"
"Hakan! "

Abdullah aniden bağırdı.

*silah sesi

Yiğit korkmuş bir şekilde duvara baktı. Ne olduysa Ramazan'ıntelefonunun mikrofonu bozuldu ve Ramazan'ın konuştuklarını Yiğit duyamıyordu.

"H-Hakanım, Hakanım hayır bişey söyle. Hakanım bırakma beni! "

Kimseden ses çıkmayınca Yiğit ümitsizliğe kapıldı. Telefonu sessizce koltuğa bıraktı.

"B-Beni bıraktın... Herkes gibi... "

Yiğit ağlamaya başladı. Ama bilmediği bir şey vardı. Abdullah Hakan tetiğe basmadan önce onu engellemişti ve silahlı yukarıya doğru tutmuştu.

"Hakan ne yapıyorsun gözünü seveyim"
"B-Ben"

Melis korkudan elleri ile kulaklarını kapatmıştı. Ramazan Melis'i sakinleştirmeye gitti. Hakan aniden Abdullah'a sarıldı.

"Özür dilerim ölmek istemiyorum ama o olmadan yapamıyorum yardım et bana"
"Şşşş sakin ol"

Hakan Abdullah'ın kokusunu duyunca bi an rahatladı çünkü kokusu aynı Yiğit'in kokusu gibi.

"Y-Yiğit gibi kokuyorsun"

Hakan yavru kedi gibi sakinleşti ve Abdullah'a daha sert sarıldı.

"Melis iyi misin? "
"İ-İyim"

Hakan sakinleşti. Yavaş yavaş uykuya dalmaya başladı. Abdullah onu uyuttukdan sonra Melis'in yanına gitti ve ona sarıldı.

"İyisin dimi güzelim"
"İyim iyim merak etme"

Melis Abdullah'a kocaman gülümsedi ve ona sarıldı. Abdullah'ın aklına Yiğit'e telsizden çağırı yaptı.

"Yavuz 1 Yavuz 8"
"Yavuz 1 dinlemede devam et aslanım"
"Komutanım iyi misiniz? "
"H-Hakanım'ı hastaneye götür"
"Merak etmeyin komutanım Hakan gayet iyi"
"Ama silah sesi? "
"Merak etmeyim"
"Teşekkürler Abdullah"
"Rica ederim komutanım"

Yiğit rahatlamıştı. Göz yaşlarını sildi ve derin derin nefes aldı.

"Şükürler olsun"

Yiğit koltuğa yaslandı ve nefes almaya çalıştı.

Ramazan ve Melis odadan çıktı. Melis sakince odasına gitti. Ramazan oturma odasına gitti ve koltuğa yayıldı. Abdullah ne olur ne olmaz diye Hakan'ın yanında oturdu.

Bir süre sonra Hakan uyandı.

"Devrem"
"Efendim? "
"Yiğit komutan nasıl? "
"İyi, senin için biraz endişeli"
"Anladım"
"Sen nasılsın? "
"İyim iyim"
"Eminsin dimi? "
"Merak etme, Yipit Komutanı uzaktan izlemeye gidelim mi? "
"Olur gidelim"

Hakan heyecanla ayağa kalktı ve koşarak arabaya bindi. Abdullah da bir kaç dakika sonra geldi. Abdullah arabayı sürmeye başladı ve bir kaç dakika sonra zaten varmışlardı. Abdullah arabayı kapadı ve izlemeye başladılar. Yiğit komutanın eşi Yiğit komutanın yanına geldi ve bir şeyler söyledi. Sonra Yiğit'in yanaklarını doya doya öpüp dışarıya çıktı. Hakan baya kıskanıyordu. O gidince Yiğit yanaklarını sildi. Abdullah gülmeye başladı. Hakan gülümsedi. Yiğit cebinden fotoğraf çıkardı ve derin derin öptü.

"Kimin fotoğrafı O? "
"Senin tabiki şapşal"

Hakan kocaman gülümsedi ve Yiğit'i daha dikkatli izlemeye başladı. Yiğit fotoğrafa bakarken gülümsemeye başladı. Hakan Yiğit'in gülümsediğini görünce o da gülümsemeye başladı. Yiğit telefonunu aldı ve Abdullah'ı aradı.

"Efendim komutanım? "
"Nasılsın aslanım"
"İyim komutanın siz? "
"İyidir, Hakan yanında mı? "
"Yok komutanım bir sorun mu var? "
"Özledim be"
"Ne yapıyorsunuz komutanım"
"Hakanım'a bakıyorum"
"Nerden? "
"Fotoğraftan"
"İsterseniz yanınıza gelelim komutanım"
"Vallaha çok iyi olur"
"Geliyoruzz"

Abdullah bir kaç dakika sonra arabadan indi ve Hakan ile beraber Yiğit'in evine gittiler. Yiğit kapıyı açtı ve Hakan'a baktı. Hemen ona sarıldı.

"Hakanımm"

Kokusunu derin derin içine çekti ve göz yaşları akmaya başladı.

"Hakanım çok özledim seni bebeğim"

Hakan tepkisiz bir şekilde durdu. Yiğit sarılmayı bıraktı ve Hakan'a baktı.

"H-Hakanım sevmiyor musun beni?"
"Komutanım Hakan'ın kafası biraz güzel"
"İçtin mi?"
"Evet komutanım içti"
"Neden izin verdin?"
"Ben o ara odada yoktum komutanım"
"H-Hakanım kimim ben?"
"Y-Yiğidim"
"Evet, evet Yiğidin"
"Yiğidim!"

Hakan Yiğit'e sertçe sarıldı.

"Yiğidim! Çok özledim seni"
"Bende seni bebeğim"

Hakan ağlamaya başlayınca Yiğit ona daha sert sarıldı.

"Bebeğim benim"
"Yiğit, yiğidim bırakma beni olur mu?"
"Bırakmam Hakanım merak etme"

Hakan Yiğit'i öpmeye başladı.

"Dur Hakanım dur yavaş"
"Özledim seni özledim özledim özledim"
"Bende özledim Hakanım"

Yiğit tam Hakan'ın dudaklarını öpmeye başladı ki kapı çaldı...

*Devam Edecek...