28.BÖLÜM

39 5 4
                                    

Esra Yiğit'i bulamadı Ramazan'a baktı Ramazan motora kitlenmişti.

"Çavuşum niye kitlendin?"
"Evde"
"Kim?"
"Yiğit evde"
"Nerden biliyorsun?"
"Motoru soğuk bizden önce gelmiş olmalı"
"Ya motoru hiç götürmediyse?"
"Sabah benim yanıma motoru ile gelmişti ayrıca motor kilitli değil hiç götürmeseydi kilitli olurdu"
"Şimdi napıcaz?"

Ramazan eve doğru ilerledi ve Esra'ya gel anlamında işaret yaptı Esra da onun arkasından yürümeye başladı. Apartmana girdiler Ramazan evi açmak üzereydi ki durdu.

"Noldu çavuş--"

Ramazan parmağını Esra'nın dudaklarına koyarak onu susturdu ve kulağını kapıya yasladı.

"Tek değil"
"Kim var ki?"
"Bilmiyorum"

Ramazan kulağını kapıdan çekti ve Esra'ya baktı sonra apartmanın havasını kokladı.

"Hakan"
"Ne Hakanı?"
"Bu sigara Hakan'a ait"
"Bi tek Hakanda mi var?"
"Bu apartmanda evet"

Ramazan kapıyı açtı ve içeriye girdi evet içerde Hakan ve Yiğit vardı Yiğit önce Ramazan'a gülümsedi sonra arkasında olan Esra'yı görünce gülümsemesi yavaş yavaş silindi.

"Herkese merhaba"
"Hoşgeldin çavuş bey"
"Hoşbulduk, abi nasılsın?"
"İ-İyim sen?"
"Gayet iyi"

Ramazan dış kapıyı kapattı Esra kimse ile konuşmadı sadece baktı sonra Ramazan'a baktı Ramazan Esra'nın elini tuttu ve Esra'yı Yiğit'in yanına otutturdu kendisi de Hakan'ın yanına oturdu.

"Ne konuşuyordunuz ben gelmeden önce bakalım?"
"Hiç komutanımın eski eşi ile ilgili onu harbiden çok özlüyor o kadını hiç görmedim ama Yiğit komutanımın anlattığından yola çıkarsam eminim harika biridir. Umarım hatasını anlayıp komutanıma geri döner çünkü komutanım onun için ölmek üzere baksana şu tip--"
"Yeter Hakan sus"
"Noldu komutanım?"
"Hakancım yengemiz yani komutanımızın eşi tam karşında"

Yiğit başını cama doğru çevirdi Hakan önce Esra'ya sonra Yiğit'e baktı. Şaşırdı Hakan çok şaşırdı.

"Y-Yenge"
"Y-Yiğit konuşabilir miyiz?"
"Ne ile ilgili?"
"Özür dilerim yanlış anladım kandırıldım çok özür dilerim--"
"Esra özür dileme!"
"P-Peki"

Yiğit Esra'ya baktı ikisinin de gözleri dolmuştu. Yiğit Esra'ya uzun uzun baktı yüzüne gözüne dudaklarına baktı.

"Affet Yiğit"
"Komutanım affedin"
"Aynen komutanım bir kere hata yaptı her insan hata yapar"
"Yiğit yemin ederim yanlış anladım"

Yiğit Esra'ya çok kırgındı nasıl olurda Esra Yiğit'in böyle bişey yapabileceğini düşündü?

"Affedecek bişey yok"

Esra Yiğit'e baktı Yiğit onu affetmişti . Esra Yiğit'in boynuna sarıldı.

"Seni çok seviyorum"
"Bende seni ama bir daha ki sefere rica ediyorum gördüğün saçma fotoğraflara değil bana inan"
"Özür dilerim hayatım"

Esra Yiğit'in dudaklarına yapıştı Yiğit göz ucuyla Ramazan'a baktı Ramazan acı çekmiş gibi dişlerini sıktı ve gözünü kapadı yumruklarını sıkmaya başladı. Yiğit Ramazan'ı böyle görünce Esra'nın dudaklarından istemese bile uzaklaştı.

"Noldu?"
"Hiç sadece biraz yorgunum"
"Kıyamam ben sana bekle sana bı kahve yapayım hemen"
"Sadece komutana mi yenge?"
"Merak etme sanada yaparım belki"
"Belki?"
"Evet"

Esra ve Hakan şakalaştı sonra Esra mutfağa gitti. Ramazan sonunda gözlerini açacak cesareti buldu. Yavaşça gözlerini açtı Yiğit'e baktı Yiğit ona bakmıyordu duvara bakıyordu derin düşüncelere dalmış gibiydi.

Komutan Ve İlk Aşkı | Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin