31.BÖLÜM

37 6 14
                                    

"Çiçek dur ben--"
"Sen benim kocamsın"
"Çiçek dur"

Çiçek yavaş yavaş uykuya dalmaya başladı bir kaç dakika sonra tamamen uyuya kalmıştı. Ramazan Çiçek'in uyuduğunu görünce yavaşça üstünden kalktı. Yüzü kızarmıştı Ramazan'ın yüzü domates gibi kızarmıştı.

"Nabersin kardiş"

Ramazan gelen telsiz sesi ile irkildi. Hemen komutana cevap verdi.

"Emredin komutanım"
"Napyorsun güzel çavuşum? "
"Hiç komutanım siz napyorsunuz? "
"Ne zamandan beridir komutanlar çavuşlarına hesap veriyor? Sanane ne yapıyor olduğumdan? "
"Komutanım o anlamda değil"
"Ne anlamda o zaman? "
"Abi iyi misin? "
"İyidir aslanım sen nasılsın? "
"Bende iyi senin kafan mı güzel? "
"Lan! Ben hala komutanım valla yakarım askerliğini"
"Aman be"
"Birazdan eve geleceğim"
"Eee? "
"Bana yemek yap"
"Karın yapsın ayrıca evde değilim"
"Nerdesin? "
"Çiçek yani Bahar'ın evindeyim"
"Ohoooo yiyişin siz"
"Saçmalama ya sen git karınla dolaş"
"Tamam"

Ramazan telsizi kapatıp mutfağa yemek yemeye gitti ama yemek yoktu.
Ramazan birşeyler hazırlamayı denese de hiçbir malzemeyi bulamadı. Tam o anda arkadan Bahar geldi.

"Ramazan Bey napyorsunuz burda? "
"Bey mı? "
"Ne diyim? "
"Az önce kocam diyordun ama sen bilirsin"
"Yine mi? Ben kendimi kaybediyorum yani istekli demedim"
"Ama sen bana dedin ki beynim doğruları söylüyor yani beni kocan olarak görüyorsun"
"Bi önemi var mı?
" Ne demek bi önemi var mı? "
"Özür dilerim isteyerek söylemedim"
"Birdaha içmek yok"
"Neden bu kadar umurunda? Bırak içeyim de kendime geleyim yoksa yine salak salak şeyler yapacağım"
"Çiçek"
"Efendim? "
"Çiçeğim olur musun? "

Ramazan Bahar'a çıkma teklif etmişti ikiside kızarmıştı Ramazan'ın elleri titriyordu gözükmesin diye ellerini arkasına sakladı.

"E-Evet"

Kız Ramazan'ın boynuna sarıldı. Ramazan heyecandan ölmek üzereydi. Kız Ramazan'ın gece gibi kara gözlerine baktı. Dudaklarına yaklaştığı an kapı çaldı. Bahar utandı ve kızarmaya başladı hemen gidip kapıyı açtı Yiğit gelmişti.

"H-Hoş geldin komutan"
"Hoş bulduk da Ramazan yok mu? "

O an Ramazan geldi.

"Ramazan al karını bizim eve gideceğiz annemler bekliyor"
"Karını? "
"Ne karısı değil misin Bahar hanım? "
"Yoo"

Ramazan kıkırdadı ve ayakkabılarını giydi Bahar da hızlıca hazırlanıp çıktılar. Arabada Bahar ve Ramazan beraber arkada oturdular. Yiğit arabayı hızlandırdı ve aniden durdu kız Ramazan'ın üstüne kaydı Ramazan düşmesin diye onu tuttu kızın dudakları ve Ramazan'ın dudakları arasında sadece bir nefeslik boşluk vardı. Ramazan onu kendine çekti ve kolunu beline doladı.

"İyi misin çiçeğim? "
"İ-İyim"
"Çiçeğim mi? Siz çıkıyor musunuz? "
"Evet abi"
"Ne ara la? "
"Bügün"
"La zaten bügün tanıştın"
"Yoo"

Ramazan kıkırdadı ve Bahar'ın yanağını öptü. Bahar ona bakıp gülümsedi.

"Abini unuttun tabi"
"Unutur muyum hiç? "

Ramazan hemen öne eğildi ve Yiğit'in yanağını öptü. Yiğit kocaman gülümsedi ve yoluna devam etti. Eve vardıklarında kapıyı Alaz açtı.

"Komutan abii!! "
"Abisinin gülü"

Yipit Alaz'ı kucakladı ve içeriye geçti ardından Ramazan ve Bahar girdi. Bahar bir an olsun Ramazan'ın elini bırakmadı.

"Hoş geldiniz oğlum"
"Hoş bulduk ana nasılsın? "
"İyim oğul sen nasılsın? "
"İyidir"
"Hoş geldin oğlum"
"Hoş bulduk anneciğim"

Komutan Ve İlk Aşkı | Yarı Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin