Komutan Ve İlk Aşkı | Yarı Texting

74.BÖLÜM

Esra uyandığında karşısında Bahar'ı görünce gözleri dolmaya başladı.

"Rüyaydı..."
"Ne rüyaydı?"
"Yiğit.... Yiğit gelmişti"
"Hayır rüya değildi"
"Nerde o zaman?"
"Yerde"

Esra doğrulup yere baktı, Yiğit harbiden yerde yatıyordu.

"Yerde napyor?"
"Beline ağrı girmiş"
"Bende bı an gitti sandım"
"Farkettim zor olmadı"

Yiğit yavaş yavaş gözlerini açtı ve ayağa kalktı.

"Günaydın Esram"
"Günoşko"

Esra Yiğit'e sarıldı.

"Niye yerde yatıyordun?"
"Hiç belim biraz ağrıdı"
"Anladım"
"Nasılsın bakalım?"
"İyidir sen?"
"İyidir"

Yiğit Esra'nın yanına oturdu ve ellerini tuttu.

"Seni çok özledim"
"B-Bende seni özledim Y-Yiğit"
"iyisin dimi?"
"Yiğit"
"Efendim?"
"Başka biri ile çıktığını duydum"
"Hı hı"
"Ayrıldın mi?"
"Hı hı"
"Neden?"
"Çünkü... O seninle mutlu olmamı istedi"
"Kim o?"
"Boşver tanımazsın"
"Adı ne?"
"Boşver dedim ya"
"Ö-Özür dilerim"
"Ne için?"
"S-Sizi ayırdığım için"
"Bizi sen ayırmadın, ayıramazsın, o kendisi böyle istedi"

Esra camdan dışarıya bakmaya başladı. O arada da Kaan Yiğit'in yanına geldi.

"Yiğit abi"
"Efendim Ufaklık"
"İzninle ben gideyim"
"Nereye?"
"Eve"
"Tamam ufaklık, Abdullah seni bırakır. Dikkatli gidin gelin"
"Tamam abi"
"Bı yanak ver abine"

Kaan eğildi. Yiğit Kaan'ın yanağını öptü ve Kaan Abdullah ile beraber gitti. Kaan çok üzülüyordu ama fazla belli etmiyordu. Arabaya bindiklerinde Abdullah Kaan ile konuşmayı denedi.

"Ne diye ayrıldın Yiğit den?"
"M-Mutlu olması için"
"O seninle mutlu, hem o kadın kim bilir ne yapacak abime. Belki onu daha fazla üzer"
"Ö-Öyle birine benzemiyor"
"Yiğit de romantik birine benzemiyor ama bak senin yanında kedi gibi oluyor"
"A-Ama--"
"Aması yok Kaan, Yiğit ile birlikte olmazsan onu kaçırırsın"
"Ö-Önemli değil"
"İsteyerek mi ayrıldın?"

Kaan camdan dışarıya bakmaya başladı. Abdullah Kaan'ın gözlerinin dolduğunu görünce hemen telefonunu aldı.

"Anlaşıldı, bu meseleyi kendim halledeceğim"

Abdullah Ramazan'ı aradı ve birşeyler konuştular. Bir kaç dakika sonra Ramazan Abdullah'a bir kaç fotoğraf yolladı. Abdullah bunları hemen Kaan'a gösterdi.

"Bak, Yiğit abi'yi emanet ettiğin kadına bak"

Esra başka biri ile birlikteydi ve kucağında çocukları vardı.

"H-Hayır..."
"Bu hayatın gerçekleri Kaan"
"Şimdi napıcaz?"

Abdullah geri döndü ve Yiğit'e çok önemli bir işi olduklarını söyleyip onu da arabaya aldılar. Abdullah Yiğit'in suyuna onu bayıltacak birşeyler koydu. Yiğit içtikten bir kaç dakika sonra bayıldı. Kaan hemen panikledi.

"Abdullah abi! Yiğit! Yiğit uyan!"
"Sakin ol ben yaptım"
"Neden!"
"Sadece sakin ol bişey olmadı yalnızca bayıldı"

Kaan boş boş Yiğit'in yüzüne baktı. Vicdan azabı çekmeye başladı ve hiç rahat değildi. Eve vardıklarında Abdullah Yiğit'i içeriye götürdü. Yiğit bir kaç saat sonra kendine geldi.

"E-Esra"
"Abi? İyi misin? Ne Esra'sı?"
"R-Rüya mıydı?"
"Büyük ihtimalle"

Yiğit boş boş etrafa bakındı. Kaan Abdullah'a baktı.