Pijnlijke liefde

16

Het 'zeer slechte' nieuws was dat Jaouad zijn familie een filiaal van hun winkel uit Nederland hebben weggehaald. Als dat echt 'zeer slecht' nieuws is, betwijfel ik.

Mijn moeder is zojuist bevallen van een meisje, ik weet niet of ik blij moet zijn of moet huilen. Ik ben 19 maar als nog jaloers. Wat als ze geen aandacht meer gaan hebben voor mij? Mijn vader en ik gaan vandaag langs het ziekenhuis, mijn moeder is inmiddels al helemaal hersteld alhamdulilah.

'Saloua?' Hoor ik iemand roepen. Ik maak de kamerdeur open en zie Souhail staan. Ik geef hem een kus op zijn wang en knuffel hem stevig.

'Waar was jij?!' Roep ik boos.

'Je bent me moeder niet.' Ik kijk hem droog aan en geef hem een harde stomp in zijn buik.

'Lekker, je bent pas 20 hoor ik weet niet wat jij denkt?'

'Oh zo dus.' Hij tilt me op over zijn schouders en rent onze grote tuin. De tuin is omringt door tuin bomen en in het midden heb je een groot zwembad met helder blauw water en daarnaast ligstoelen en een grote draai glijbaan.

'Nee sorry sorry Souhail niet doen alsjeblieft ik heb me net klaar gemaakt.' Hij doet zijn slippers uit en net wanneer hij wilt springen horen we mijn vader schreeuwen.

'HEEEEUUUUY!'

Souhail keert zich om en we zien mijn vader, hij heeft een netpak aan en kamt zijn haar.

'Wat wou jij doen?' Hij loopt nonchalant naar het zwembad toe terwijl hij de kam in de lucht draait waardoor het precies in het zakje van zijn blazer valt.

'Wou je haar in het zwembad gooien terwijl ze haar Chanel jurk aan heeft wat mij 11 duizend euro heeft gekost?' Hij haalt tot mijn schrik een pistool uit zijn zak en schiet ermee in de lucht. Het geluid van de pistool is wel gedempt.

Souhail zet me neer en blijft me vader emotieloos aankijken.

'Is het gelukt?' Vraagt mijn vader aan Souhail.

'Ja.'

Mijn vader geeft hem een schouderklop en wenkt ons dat we in moet stappen.Willie maakt de deur van de auto voor me open en ik stap in. Heel de rit was het stil en me vader blijft me maar aankijken met zijn groene ogen via de voorspiegel.

'Je gaat morgen trouwen he.' Ik knik en kijk weg. Souhail kijkt geschrokken achterom.

'Heb je ja gezegd?!' Ik knik en kijk weg.

'Ze had geen keus, na al die schande die jouw zus ons heeft bezorgd in de krant moet ze wel.' Souhail zucht luidruchtig en geef het dashboard een harde stoot.

Mijn vader schiet in de lach en kamt weer door zijn haar.

'Jullie hoeven niet uit te stappen je moeder komt eraan.' Ik kijk uit het raam en zie mijn moeder bijna huppelend naar de auto komen. De andere vrouw draagt de baby in een maxi cosi. Mijn moeder haar donker groene ogen stralen, en haar krullen zitten vol. Helemaal prachtig. Tja, je hebt ook geen keus als men 24/7 elke beweging van je fotografeert.

Mijn vader geeft haar een kus op haar voorhoofd en doet hetzelfde bij de baby. Hoe ze heet weet ik niet, maar ze is al 7 dagen oud. Ik weet niet eens hoe ze er uit ziet.

'Hey schatje inou.' Mijn moeder stapt in en geeft me een kus op me wang.

'Ewa Souhail, waar was jij al die tijd gast?' Vraagt me moeder terwijl ze door zijn haar streelt.

'Ik moest iets doen voor Lamnouar.'

'Het is geen Lamnouar voor jou maar papa.' Zegt ze fel, ze geeft hem een harde stoot op zijn achterhoofd en kijkt hem vuil aan.

'Sorry yemma, niet zo agressief.' Zegt hij lachend.

De kraamverzorgster zet de baby in de auto en doet de gordel erom heen. Vol ongeloof kijk in de maxi cosi, ze maakt haar oogjes open en kijkt om zich heen. Ze heeft prachtige groene ogen en kleine krulletjes die door haar moncler mutsje heen steken.

'Ze heet Saliyah.' Zegt me moeder vol trots.

-

Ik word wakker door het geschreeuw in mijn kamer, Nouhayla en Amber schudden me wakker en duwen me van me bed af.

'JE GAAT TROUWUHHHH!' Niet lang daarna komen Sabrina, Oumayma, Laila, Soumaya, Chaima de kamer ook binnenen . Ugh wie heeft hun binnen gelaten?

'Kom sta op ga douchen zied!' Soumaya helpt me om op te staan en duwt me zo wat de badkamer in.

Als ik ben gedoucht bind ik mijn haar in een baddoek en sla ik een badjas om mijn middel heen. Het is echt druk in huis en mijn moeder is bezig met de huilende Saliyah. Ze heeft heel de avond gehuild, echt hinderlijk.

Ik loop naar de make up room waar Sabrina al klaar staat met nog 2 vrouwen die gaan helpen met mijn jurk.

Ik groet ze allemaal en ga zitten in mijn stoel, de spiegels zijn allemaal afgedekt met een zwart doek.

'En heb je er zin in lella?' Ik knik hevig en een grote glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ze lacht zachtjes en gaat door met mijn make up. Mijn haar wordt opgestoken en er worden heel wat haarspelden in gezet, ik heb sterk het gevoel dat ik er prachtig uit zie mohim dat ben ik ook.

Ik trek met hulp van de 3 een spierwitte bruidsjurk. Het is een prachtige jurk die van boven een strakke topless taille heeft waardoor in mijn slanke lichaam nog duidelijker te zien is. Het heeft veel diamanten en witte gegraveerde bloemen die je alleen ziet als je dichtbij komt. Van onder loopt het heel wijd uit. Echt een prinsessenjurk dus, ik trek de bijbehorende witte handschoenen aan die tot mijn elleboog komen.

Sabrina trekt mijn hakken voor me aan die toch niet te zien komen en zet een zilverkroontje in mijn opgestoken haar en zet een doorzichtige sluier over mijn hoofd heen.

'Sabrina laat me alsjeblieft gewoon mijn addidasjes aan doen, niemand gaat het zien.' Vraag ik al voor de honderdste keer. De vrouwen schieten in de lach en kijken me hoofdschuddend aan.

'Nee lieverd, straks komen er nog een paar fotografen, wil je weer wereldnieuws maken?' Ik rol met mijn ogen en zucht.

'1,2,3' En Sabrina trekt het zwarte doek van de spiegel af, ik sta op uit mijn stoel en bewonder me zelf in de spiegel die een prachtig beeld vertoond, te prachtig wow...?

'B...ben ik dat?' Vraag ik vol ongeloof, met moeite hou ik mijn tranen in.

Is dit het begin van een nieuw mooi gelukkig leven? Of is dit het begin van mijn hel? Had ik mezelf deze vraag maar eerder gesteld.