Pijnlijke liefde

53

Vermoeid kijk ik om me heen, Nourredine is er nog steeds niet? Ik wil hem zo graag hierbij hebben..

Alleen heb ik hem helemaal niet gezegd dat ik in het ziekenhuis lig.. Ik pak mijn telefoon van het nachtkastje af en ga door mijn contactenlijst heen. Ik druk op zijn nummer en zet de telefoon op luidspreker.

'Salaam w..'

'Nourredine, hobi, hbibi dyellie, schat, lieverd, knapperd, haloef, holbewoner, 3omri, m..'

'Saloua, amoura, zine inou, hayati, hbiba, schoonheid, kale, tamza, t..'

'Stop maar lieverd.' Zeg ik lachend.

'Waar ben je berggeit?'

'Je bent niet bepaald serieus vandaag of wel? Ik lig in het ziekenhuis, ik heb 3 centimeter ontsluiting dus ik wil dat je zo snel mogelijk hier bent schat.'

'Ben er binnen 10 minuten, wacht op mij he!' Zegt hij enthousiast en legt neer.

Ik plaats mijn telefoon weer op mijn nachtkastje en kijk om me heen. Ik wist nog de laatste keer toen ik in coma lag, en weken in het ziekenhuis moest blijven liggen..

Ik voelde me zo eenzaam, zo alleen. Elke keer weer toen Sophie op bezoek kwam voelde ik me zo.. Onbeschrijfelijk is het gewoon..

Dagenlang vast zitten in een ziekenhuisbed met pijn, zonder iemand om je heen terwijl je eraan gewend was om mensen om je heen te hebben. Je voelt je machteloos want je kan je eigen leven niet leiden.. Zo afgesloten vsn de buitenwereld..

'Hey schat! Oh, lieverd t0ch! Ik heb je verschrikkelijk gemist, ik heb elke dag voor je gebeden mop!' Hoor ik een vrolijke stem zeggen, een stem die me elke dag gelukkig maakte..

Een stem waar ik vanaf het begin van de dag op wachtte, de stem die zo wat mijn leven heeft gered en me toch dat beetje hoop gaf die ik nodig had. De stem van Sophie, de vrouw die me verzorgde toen ik in coma lag.

Ik probeer recht op te zitten wat niet gaat, ze duwt me terug en drukt 3 kusjes op mijn wang. Ze ziet er prachtig uit, ze heeft een wit uniform aan.

Haar blonde haar is een net strak staartje, haar helder blauwe ogen stralen. Ze heeft volle roze lippen en mooie wenkbrauwen, ja ja Nederlanders kunnen zeker ook hartstikke mooi zijn.

'Je moet me wat vertellen Sophie!' Zeg ik terwijl ik haar onderzoekend aankijkt, ze straalt meer dan ooit.

Die vonk in haar blauwe ogen, that girl is in love!

'Ik heb een leuke man ontmoet Saloua.' Zegt ze enthousiast.

'Vertel me alles schat!' Zeg ik blij.

'Moet je zo niet bevallen?' Vraagt ze bezorgd.

'Boeiend!' Zeg ik ongeduldig.

Ze schiet in de lach en neemt plaats op mijn bed. Ze zet haar handen op mijn buik en kijkt er vol bewondering naar.

'Zijn naam is Omar, hij is echt een prachtige jongen. Zijn uiterlijk wauw.. Ik had nooit gedacht dat ik met een Marokkaan zou eindigen..'

'Het is een Marokkaan!' Schreeuw ik opgewonden, ik plaats mijn hand voor mijn mond. Straks denken mensen nog dat er een misdaad hier gepleegd wordt ofzo..

'Er is nog iets Saloua.. Het is je neef..' Zegt ze verlegen.

'Nee, dat meen je niet.. Zeg wollah Sophie..' Fluister ik vol ongeloof, tranen schieten mijn ogen binnen. Ik ben zo blij voor mijn neef aka prinses.. Haha remember?

'Ik ben zo blij voor je Sophie, ik ben zo blij voor Omar.. Jullie verdienen dit..'

'Dankjewel schat..' Fluistert ze en droogt mijn tranen af.