Pijnlijke liefde

30

'Wie is dood Jaouad?'

'Niemand hbiba, kom zitten.' Ik ga naast hem zitten en speel zenuwachtig met mijn trouwring.

'Ik ga morgen ochtend vroeg weg, ik moet op zakenreis. Ze hebben me hard nodig daar op kantoor.' Tranen schieten mijn ogen binnen, ik slaap al 2 weken lang met hem in 1 bed en nu niet meer?

'Hoelang en waar ga je naar toe? Kan ik mee Jaouad laat me hier niet alleen alsjeblieft.'

'Ik weet het nog niet, het hangt van de situatie af Saloua, ik ga eerst naar Nederland dan naar Marokko.' Zegt hij terwijl hij zijn koffer dicht ritst.

'Je kan niet mee Saloua, dit is echt zakelijk.'

'Je blijft van andere vrouwen af he?' Zeg ik terwijl ik mijn tranen wegveeg.

'De enige vrouw die ik vanaf nu zie, ben jij maak je niet druk.'

'Zweer het Jaouad, ik wil zeker weten dat je mijn hart niet weer breekt.' Hij kijkt me vol medelijden en aan en staat op.

'Ik, Jaouad Ben Salah zweer het bij allah swt dat ik trouw zal blijven aan mijn beeldschone vrouw Saloua Ben Salah.' Zegt hij terwijl hij zijn ene hand op zijn borstkas legt en de andere in lucht.

'Ik hou van je klootzak.' Zeg ik terwijl ik hem verliefd aankijk, het lijkt net alsof deze met de dag mooier wordt. Hij trekt zijn trui uit en kijkt me intens aan.

'Ik heb het warm man en jij?'

'Zo hey, het is hier wel heel warm zeg... Konden we maar iets doen waar we van afkoelen?' Zeg ik terwijl ik hem uitdagend aankijkt.

'Ik denk wel dat ik de oplossing daar op weet.' Hij trekt mijn jurk in een keer uit en tilt me op. Ik zet mijn benen op zijn middel en zoenend lopen we de badkamer in.

- meer details zijn overbodig.-

Jaouad is net een uur vertrokken, jullie hebben geen idee hoeveel ik heb gehuild. Het is en blijft toch mijn man. Ik loop naar de kant van mijn eigen familie en neem plaats in de keuken. De grote bende slaapt nog, Hanane loopt slaperig de keuken binnen gelopen en zet 'Ismo - geen partij' op met harde boxen.

We kijken elkaar aan, deze blik zegt genoeg, deze pokoe gaan we raar hard blazen.

'NA NA NA NANA NANA NANA NA NA NA!' Schreeuwen we tegelijk, bij het horen van Ismo's stem word ik gek. We omhelzen elkaar stevig en schreeuwen hard mee.

'NU WIL JE WETEN WAT IK DOE EN WIL JE MEE MET MIJ!'

'MAMA LACHTE TOEN NIET MEER MAAR NU LACHT ZE ALTIJD.'

Opeens gaat het muziek uit en horen we ons lelijke stem, wow... Ik kijk raar naar de box en zie dat mijn moeder daar boos staat met Saliyah in haar handen.

'ZIJN JULLIE HELEMAAL GEK IN JULLIE HOOFD? JULLIE MAKEN MENSEN WAKKER MET DAT LELIJKE STRAATSCHOFTEN MUZIEK'

'Sorry galti... Het spijt ons.' Zegt Hanane zacht, ze neemt Saliyah uit mijn moeders handen en geeft mijn moeder een kus op haar hoofd.

'Wat kunnen we voor u doen galti?'

'Met sedda3nieshie!' Ze loopt naar de wasbak en spoelt Saliyah's babyflesje af.

'Ik denk dat ik weer terug ga... Iedereen slaapt hier, zo saai.' Zeg ik terwijl ik op sta, ik loop weer naar de Ben Salah's. Hier slaapt iedereen ook nog hoor maar oke.

Ik was mijn handen en zet alvast water op vuur. Ik doe de croissantjes in de oven en neem plaats aan tafel. Ik mis mijn huis echt, ik mis Jaouad nu al. Ik haal alles uit de oven en leg het klaar op tafel. Ik maak thee en schenk wat voor mezelf in.

'Sbar el kheir.' Hoor ik een slaperige stem tegen me zeggen, ik keer me om en zie Nourredine in zijn ogen wrijven. Wat is hij toch schattig.

'Wil je eten?' Hij knikt en gaat zitten. Deze slaapt duidelijk nog.

Ik zet 2 croissantjes voor hem neer met gesneden fruit en thee. Hij kijkt me dankbaar aan. Mashallah... Hopelijk ziet mijn zoon er later ook zo uit als hem.

'Bismillahir rahmanir rahiem.'

'Salaam aleikum lieverd, heb jij eten gemaakt voor mijn zoon?'

'Waleikum salaam, ja galti voor iedereen eigenlijk.'

'Djazakiellah, je bent echt een schat. Zie ik jou straks, gaan we naar Parijs?' Zegt ze terwijl ze me die blik geeft van 'Ik moet je wat vertellen.'

'Natuurlijk galti, tot zo.' Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en glimlach nog een keer naar Nourredine.

Ik loop de trap op naar mijn kamer en bekijk mijn kleren. Wat wordt het vandaag? Ik streel over mijn kin met mijn vingers en kijk twijfelend naar mijn witte jurk, misschien zou ik het niet aan mogen trekken van Jaouad? Ach, fuck it. Hij mocht van mij ook niet aan dat vies tering wijf zitten.

Ik trek de witte strakke jurk aan die komt tot mijn enkels en zo al mijn mooie ronding laat zien. Ik trek er een goude ketting aan en laat mijn lang sluik haar dat tot mijn heupen komt los. Ik zet nog wat make up op en trek mijn witte slippers aan. Helemaal perfect, no wait.

Ik doe natuurlijk nog mijn witte zomer hoed aan met mijn rayban bril. Nu pas, ik loop de trap af naar beneden en loop de woonkamer in. LETTERLIJK alle blikken van de jongens zijn op mij gericht.

'Ik weet niet wat jullie denken maar is geen bioscoop?' Zegt Hamza terwijl hij mezelf van kop tot teen aankijkt. Ik loop snel naar de keuken waar Nourredine alleen zit, hij is tenminste nog normaal.

Als hij me ziet worden zijn ogen groot en hoest hij.

'Wauw... Je bent prachtig.' Mijn wangen gloeien helemaal rood.

'Jij ook.' Hij schiet in de lach en geeft me een knipoog.

'Gaan we benti?' Roept zijn moeder vanuit de gang. Ik loop naar haar toe en trek mijn spijkervestje aan.

'Was jij mijn dochter maar, je bent geweldig. Tbarkallah.' Ze slaat op me bil en zoals altijd schieten we weer in de lach. Vraag ons niet waarom.

'Kom, ik heb je teveel te vertellen.' Nieuwsgierig loop ik achter haar aan.