Pijnlijke liefde

40

1 week verder

Ik heb heel de week gedwongen in bed gelegen, mijn lichaam deed nog steeds vreselijk pijn. Nu gaat het wat beter maar veel bewegingen doen nog echt pijn.

Jaouad heeft geen stap in de kamer gedaan, na een lange tijd niet hebben gegeten had ik echt honger mohim Sophie had 2 zakken eten voor me gebracht.

Ze is echt een schat, ze kwam ook vaak met me oefenen om met me te lopen. Jaouad betrapte haar en nu mag ze het huis niet meer in tenzij ze een kogel in haar hoofd wilt.

Voorzichtig sta ik op uit mijn bed en loop ik naar de douche. Ik heb nog nooit zoveel gehuild, avonden lang bleef ik maar naar 'stil mijn ziel wees stil' luisteren. Dat liedje heeft me door deze week heen gesleept.

Ik draai de heet kraan weer dicht en droog mezelf af. Ik trek een zwarte lange jurk aan en doe mijn haar in een knot.

Ik loop voorzichtig naar beneden en loop de keuken binnen. Ik pak een broodje en neem plek aan tafel. Voorzichtig eet ik het broodje terwijl ik kleine slokjes water drink.

Jaouad loopt de keuken binnen en begint uitgebreid te praten met het dienstmeisje terwijl hij haar betast.

Ik maak mijn ogen dicht om de tranen om de tranen tegen te houden, ik slik al mijn pijn woede en verdriet in en stop het ver weg.

Jaouad komt aan tafel zitten en begint uitgebreid te eten. Hij heeft zijn ring uitgedaan zie ik.

'Jaouad je moet me geloven, ik wil je niet kwijt. Wallahi jou moeder heeft me naar hoerenhuis gebracht.' Zeg ik terwijl er een traan over mijn wangen valt.

Jaouad doet als hij me niet hoort en eet verder. Hij moest een weten hoeveel ik van hem hou. Ik sta op en breng mijn glas naar het aanrecht.

Jaouad komt vlak achter me staan en duwt zijn geslachtsdeel tegen mijn bil aan. Hij haalt mijn haar uit mijn nek en geeft me een zoen in mijn nek.

'Je wilt me niet kwijt he? Laat me je laten voelen wat ik sinds onze huwelijksnacht wou doen.'

Ik weg te lopen maar het lukt niet.
'LAAT ME LOS KLOOTZAK!' Schreeuw ik bang.

'Maar net wou je me niet kwijt.' Ik probeer hem te slaan en uit zijn greep te komen maar dan slaat hij me hart op mijn ribbenkast. Precies waar het gebroken was, ik schreeuw het uit van de pijn en barst in tranen uit.

Jaouad trekt mijn jurk uit en scheurt mijn onderbroek van me lichaam af. Hij trekt mijn bh uit en kijkt bol ongeloof naar mijn lichaam hoeveel blauwe plekken er wel niet op zitten.

Hij herstelt zich en gooit me over zijn schouders. Hij loopt naar boven en gooit me op zijn bed. Hij komt op me liggen en geeft me kusjes op mijn borstkas.

'NIET DOEN JAOUAD MIJN LICHAAM DOET PIJN!'

'Ik heb zin je, toen je met die andere mannen maar bed ging deed je lichaam ook niet pijn.'

'Ik ben met ni...' Ik schreeuw het van helse pijn die ik in mijn geslachtsdeel voel. Ik maak mijn ogen open kijk Jaouad vol ongeloof aan.

'V...verkracht je me?' Heel even lijkt alles door te dringen als hij me recht in me ogen aankijkt. Hij haalt zijn geslachtsdeel uit me en loopt de kamer uit.

Ik sleep mezelf naar de badkamer en maak de heet water kraan aan, ik ga eronder staan en schreeuw het uit van de pijn terwijl ik mijn lichaam was.

'IK HAAT ME LEVEN!' Schreeuw ik dramatisch terwijl ik hard op de muur sla. Ik glij tegen de muur in op de grond en begin hard te huilen.

Ik kan het leven niet meer aan, ik leef een leven dat ik niet wil leven.

Mijn hart is gebroken, ik ben niks waard. Niemand die om me geeft, vele vriendinnen om je heen die beweren dat ze er zullen zijn tijdens ups en downs.

Tijdens ups is iedereen je beste vriend maar tijdens downs zijn ze nergens te bekennen.

Ik moet hier weg, ik word hier te veel herinnert aan het verleden. Ik stap uit de badkamer en bots tegen iemand aan. Het is Hanane, tranen schieten mijn ogen weer binnen.

Ze knipt mijn lange staart af die tot mijn bil kwam en rent er mee weg. Vol ongeloof kijk ik haar achterna, wacht maar ooit zul je spijt krijgen denk ik in mezelf.

Ik loop mijn kamer in en bekijk mezelf in de spiegel. Met dit kort haar, kan ik mezelf echt niet vertonen op straat. Tranen rollen over mijn wangen, mijn lange haar is gewoon weggeknipt. Nu voelt het pas echt alsof alles van me is afgepakt.

Ik bind een zwarte hoofddoek om mijn hoofd heen en trek een zwarte oversized t-shirt aan. En daar onder een spijkerbroek, ik spuit wat parfum op mijn lichaam en trek mijn zwarte all stars aan.

Ik pak mijn Louis Vuitton tas en vul het met mijn paspoort en dat soort toestanden. Ik ga hier weg, weg van alle pijn. Ze mogen wel dingens horen zien en geloven maar ik ben dit niet waard.

Ik pak een pen en papier en begin te schrijven:

Jaouad,

Ooit komt de waarheid boven water, en jammer genoeg komt spijt pas achteraf.

Saloua.

Ik leg de brief en mijn trouwring op het bed en klim via het raam met mijn tas naar beneden. Zal dit mijn uitweg zijn naar een beter leven of naar een ergere?

-

Ik zal doorschrijven nadat ik van f4f kom want ik wil dit boek voor donderdag af hebben ❤️✔️

Reageer bij spellingsfouten aub⁉️