Pijnlijke liefde

51

Ondertussen zitten we in de woonkamer van Jaouad, na langer dan jaar zit ik weer in mijn huis. In het huis dat ik heb schoongemaakt, elke dag weer netjes onderhield etc..

Ik ben gedoucht en heb een wijde djellaba aangetrokken, door de pijn die ik in mijn buik voelde kon ik namelijk niet langer in de auto blijven. Het verhaal van Jaouad wil ik trouwens niet eens horen.

Ik ben niet vergeten dat heel de wereld mij nu ziet als een hoer, dat mannen mij naakt hebben gezien in lingerie, dat hij vreemd ging met mijn nicht, dat hij mijn zoon voor sheytaan uitmaakte, dat ik in coma lag en mijn familie me haat en bijna wreedaardig had vermoord om de domme leugens van zijn moeder.. En zo kan ik nog uren doorgaan met deze lijst..

'Saloua, hier..' Jaouad komt naast me zitten en brengt een glas sap aan mijn mond. Zonder iets te hoeven doen drink ik het leeg, als hij eerder zo was..

'Genoeg zo hbiba?' Vraagt hij terwijl hij me bezorgd aankijkt.

'Laat me met rust.'

'Mijn leven is in jouw handen Saloua, je hebt geen idee hoeveel macht je over me hebt. Je hebt me veranderd, je hebt me veranderd in een ander persoon.. Voorheen wist ik niet wat liefde was, ik was het gewend om mooie vrouwen te hebben maar jij bent meer dan alleen een prachtige vrouw, je hebt een hart van goud.. Saloua.. Ik ben geen goeie prater.. Je maakt me letterlijk gek..'

'Jaouad, laat me met rust. Je komt te laat met je gekke praatjes, je ging verdomme vreemd terwijl je wist dat ik zwanger was.'

Hij slaakt een diepe zucht en keert me gezicht naar zich om zodat ik in zijn ogen kijk die alleen maar pijn en verdriet uitstralen, voor al pijn. Zoveel dat ik hem niet langer aan kan kijken en mijn blik richt op de grond.

'Sorry maar dit moet..' Fluistert hij en drukt een lange kus op mijn mond. Ik sluit mijn ogen, het voelt precies als vroeger..

Zo vertrouwd, ik duw hem van me af en kijk hem geschrokken aan. Dit kan ik niet doen, ik heb Nourredine..

'Wat is er?' Vraagt hij terwijl hij me teleurgesteld aankijkt, ik kijk beschaamd weg.

'Dit heb ik gemist Saloua, jij en ik samen in dit huis.. Ons huis..'

'Ik heb Nourredine al, ik ga je geen valse hoop geven Jaouad. Ik hou van Nourredine en dat van daarnet had nooit mogen gebeuren..'

'Ondanks je het wou? Ondanks je dit gemist had? Ondanks je mij gemist had? Ondanks je nog steeds van me houdt?' Vraagt hij terwijl hij me doordringend aankijkt.

'Hield.. Ik hou nu van Nourredine..' Fluister ik zacht.

'Je hebt gewoon tijd nodig mohim laat me je alles vertellen vanaf het begin.. Ik wil dat je weet hoe het zit, ik wil me hart luchten..'

'We waren getrouwd, ik was verschrikkelijk gelukkig. Ook op onze huwelijksreis was die grote glimlach op mijn gezicht niet af te slaan. Puur omdat ik jou aan me zijde had, we hadden geen sex maar dat interesseerde me in het begin niet. Ik had jou, op den duur begon ik er wel steeds meer naar te verlangen kwam deels ook omdat ik geen maagd meer was natuurlijk maar meer om je schoonheid dat speelde er een grotere rol in mohim toen je hier eindelijk bereidt voor was, was ik meer dan gelukkig. Ik kan het niet verwoorden hoe gelukkig ik was, op een schaal van 0 tot oneindig zou ik je niet eens kunnen duidelijk maken hoe veel ik ervan genoot.. Het leek alsof het me eerste keer was, je werd steeds opener naar mij toe. Af en toe raakte je me uit jezelf aan maar jij met je onschuldige gedachtes had je geen idee hoe erg je me tot waanzin dreef met je adembenemende uiterlijk en je prachtige lichaam. Bij het horen van je naam alleen al raakte ik al spontaan opgewonden, geloof me je bent een geweldige vrouw Saloua.. Mijn moeder bracht me in contact met een meisje op het huwelijk van Amber, je vriendin.. Bewust sloot ze ons op in de kamer, het meisje begon me te verleiden.. Ik..'