Pijnlijke liefde

12

Mijn tante heeft een foto gestuurd van de zaal waar we het verlovingsfeest gaan geven. Nou ja 'we' niks wordt met mij besproken.

Ik moet het maar weer via het nieuws horen.

Jaouad heeft een foto van mij op insta gezet met de tekst so i make dua for that lady that one day imma pray salat with my lady 💍

Die foto heeft inmiddels al 3,000 likes, ik besluit het gewoon te negeren. Eerst wilt hij mij een hele week negeren en nu opeens foto zetten met tekst van een liedje? Kowed.

Ik stap uit en klop op de deur.

'Ahlan Ahlan benti! Ze komen eraan.' Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en loop het huis binnen.

Boven hoor ik die drukke ezels al lachen, ik loop naar de woonkamer en zie Omar daar al zitten.

'Omarrrrr princesje inou.' Hij kijkt me dreigend aan en loopt mijn kant op.

Omar is echt een prachtige jongen, hij heeft zwart stekelig haar en perfecte licht bruin/groene ogen.

'Moet ik je slopen?'
'Grapje, alles goed?!' Hij geeft me een knuffel waardoor mijn voeten van de grond afraken.

'Hamdu...'

'Saloua YALLAH!

'Omar app me maar prinses.' Lachend ren ik snel de deur uit. Die 4 ezelinnen staan druk te praten over hun verjaardag.

Chaima is 17, ze heeft lange gladde bruine krullen licht bruine ogen. En is echt een make up doos die alleen maar om haar uiterlijk geeft.

Oumayma is 19, ze heeft een grote bos vol krullen, ook licht bruine ogen. Zij praat alleen maar over eten maar toch is ze zo slank.

Soumaya is 20, ze heeft lang style haar tot haar schouders en groene ogen net als mij. Ze is wel wat voller dan ons allemaal, nouja Soumaya is gewoon DIK.

Laila is 21, ( check de foto van dit hoofdstuk hoe Laila er ongeveer uit ziet.)

Ondanks de grote verschillen zijn ze toch allemaal zussen van elkaar. Stuk voor stuk vind ik ze prachtig en uniek.

'HAYECK ZIEKE WAGGIE BROERR.' Roept Laila.

Ik groet ze allemaal 1 voor 1 en we stappen in.

'Heb je die nieuwe pokoe van Ismo al gehoord?' Roep Oumayma.

'Hou je bek man, is niet eens nieuw.' Zucht Laila.

'SALOUA GAAT TROUWEN YOEYOEYOEYOEYOEYOE!' Ze schreeuwen het uit.

'Oké, ik wil niet doof worden shit.' Zeg ik geïrriteerd ze schieten allemaal in de lach.

'Jaouad is echt een lekkerding, hij heeft foto gezet van jou op insta hé?!' Ik knik ongeïnteresseerd en parkeer voor het centrum.

We lopen een chique Marokkaanse kledingzaak binnen en zoeken naar de perfecte jurk voor morgen.

'Wat dacht je van deze?!' Laila rent met een witte talkshitta met een gouden kant eraan in haar handen op me af.

'No broer, deze is ook goeie.' Zegt Chaima terwijl ze eentje helemaal in me gezicht houdt.

'Nee stil kijk deze!' Ik hou een baby blauwe talkshita omhoog.

Hun monden vallen open, Soumaya en Oumayma komen erbij staan.

'Deze MOET je halen het gaat je prachtig staan wollahi.' Zegt Soumaya vol bewondering.

'De rest mogen jullie kiezen yallah ik heb haast.' Ze knikken en zoeken ook nog wat uit.

'Hallo schoonheid.' Ik keer me om en zie Yessine staan.

'Durf jij nog tegen mij te praten?!' Zeg ik boos.

'Saloua je maakt iets in me los.' Ik rol met me ogen en ga weer verder.

'Ik blijf voor altijd bij je.' Met deze woorden verlaat hij de winkel.

Sukkel denk ik in mezelf, maar aan de andere kant geeft het me een raar gevoel.

We hebben in totaal 15 takshita's en accessoires gehaald. Ik zet alles op de toonbank. De jongen blijft maar naar me kijken terwijl hij alles scant.

In mijn ooghoeken zie ik mannen met elkaar fluisteren terwijl ze naar me kijken ieuw. Die ezels zijn trouwens allang in de auto gaan zitten.

'Je bent nog prachtiger in het echt, mag ik een foto?!' Zegt hij opeens.

'MOHAMMED KOM SNEL FOTO MAKEN DOCHTER VAN LAMNOUAR IS HIER.'

Nadat ik foto's met heel de winkel gemaakt heb, verlaat ik snel de winkel. Zo geweldig is mijn vader niet eens.

Oké hij heeft geld en helpt kinderen in Marokko, maar dat maakt hem niet geweldig.

Ik stap in de auto en rij in een snelle vaart naar huis. Soumaya zeurde voor eten maar ik negeerde het.

'Zo die auto is nog heel!' Roept Souhail.

Ik rol met mijn ogen en stap uit.

'Souhail?! PLAYERRRR!' Roepen die ezels allemaal tegelijk. Ik haal de tassen uit de kofferbak en loop langs mijn kwijlende nichten.

Ik loop de woonkamer in en laat mijn tassen vallen, het is prachtig versierd. Een paar tantes van mij helpen mijn moeder om alles te versieren.

Jaouad Ben Salah komt de hand vragen van Saloua El (...) dit kan nooit goed aflopen toch...? Een koude rilling gaat over mijn lichaam heen.

Dit wordt een ramp en ja dat weet ik nu al.