Pijnlijke liefde

17

De henna-dag en de huwelijksdag zijn inmiddels al voorbij. Vandaag is de laatste dag dat ik nog soort van bij me ouders woon, vandaag ga ik uit huis. Ik vind het eigenlijk best wel spannend.

Ik bedoel van ik heb altijd bij me moeder gewoond en nu ga ik opeens met Jaouad in een huis wonen? Oke, ik trek nu ondertussen mijn 6e jurk voor vandaag aan. Ik vind alles zo overdreven, echt niet normaal. Gister had ik zonder te overdrijven meer dan 9 jurken aangetrokken, en duizenden foto's gemaakt.

Zelf vind ik dat mijn bruidsschat best veel is, 40,000 euro. Natuurlijk vindt mijn vader dat veelte weinig mohim wat ga ik doen met zoveel geld?

'Hey lieverd, gaat het wel schat?' Ik knik en droog me tranen af, Sabrina gaat verder met mijn make up. We zitten trouwens in mijn make up room. Vandaag is de laatste dag dat ik in mijn vertrouwde huisje, nja ik kan gerust zeggen paleis woon.

Ik mis Hanane, Amal en Marouane echt te erg, ik had zo gehoopt dat ze hun vakantie zouden vervroegen om op mijn huwelijk te zijn maarja.

Sabrina trekt het zwarte doek van de spiegel af, ik bekijk mezelf van top tot teen. Ik heb een licht goud gekleurde takshita aan met veel goude decoraties erop. Mijn lang sluik haar is prachtig gekruld en ik heb een kleine goude kroon in mijn haar, mijn make up is perfect. En mijn groene ogen stralen helemaal.

Sabrina begeleidt me naar de trap. Ik sta helemaal boven aan de grote trap die breed uit loopt en eindigt bij de grote witte deuren van mijn huis. De deuren staan wijd open en heel mijn familie staat erom heen. Jaouad staat bij de deur opening naar me te staren met een brede glimlach op zijn gezicht. Lekkerding inou denk ik in mezelf, echt een knapperd.

Mijn moeder staat te huilen met Saliyah in haar armen, Oumayma, Laila en de rest kunnen het zelf ook niet droog houden. Mohim ondertussen weten jullie al dat mijn familie zwaar kan overdrijven. Ik loop voorzichtig de trap af en loop naar mijn tante, Hananes moeder.

Ik kniel voor haar rolstoel neer en geef haar overal kusjes. Ik kan nog steeds niet geloven dat ze uit haar coma is ontwaakt, alhamdullilah.

'Lieve Saloua, je bent een prachtige vrouw.' Fluistert ze huilend.

'Shokran galti, dat heb ik van u.' Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en knuffel mijn moeder stevig. Ze huilt en blijft maar huilen.

'Ze gaat uit huis, niet dood.' Fluistert Souhail. Hij moet altijd alles verpesten, ik knuffel hem stevig. Nadat ik heel de delegatie heb ik geknuffeld loop ik langzaam maar dan ook echt heel langzaam richting Jaouad. Ik wil het aan de ene kant niet, ik wil bij Saliyah blijven.

'SALOUA SCHATJE SCHATJE INOU AWILIEEE, NEEEE LELLA SALOUA!' Schreeuwt Hanane terwijl ze naar binnen rent, ze knuffelt me zo hevig dat ik bijna val. Ye nijlpaard.

'IK DACHT DAT JE NOOIT MEER ZOU KOMEN IDIOOT IK WERD GEK!' Schreeuw ik, ja vraag ons niet waarom we schreeuwen. Maar ik hoor mijn tantes klagen.

'IK KOM MORGEN AL WEYO NEE JE WORDT ECHT GROOT!' Ik geef haar over al kusjes en doe het zelfde bij Amal en Marouane. Jaouad was er duidelijk niet blij dat ik Marouane ook een knuffel gaf but i dont care. Ik hou gewoon te erg van mijn familie.

'Saloua yallah.' Zegt mijn vader geërgerd, het is vreselijk druk in huis. Op mijn huwelijksdag waren er 1100 gasten aanwezig en nu 120.

'Ik hou van je prinses.' Fluistert hij in mijn oor, ik kijk hem aan in zijn ogen en zie de tranen bijna er uit springen.

'Ik vergeef u voor alles wewa inou, ik hou veel meer van u.' Hij knuffelt me stevig net alsof hij me nooit meer zal zien. Hij drukt een kus op mijn hoofd en laat me verder lopen. Uiteindelijk is hij de gene die zijn trots opzij heeft gezet voor mijn geluk.

Ik pak Jaouads hand vast en samen stappen we de grote limousine in, achter ons horen we geschreeuw en gejoel. Ook worden er van alle kanten foto's gemaakt.

'Ik hou van je.' Fluistert Jaouad in mijn oor, hij streelt over mijn hals en geeft me een harde zuigzoen in mijn nek.

'Niet doen Jaouad.' Zeg ik geïrriteerd

'Je hebt gelijk.' Ik kijk hem in zijn ogen aan en verdrink weer in zijn prachtige ogen.

'Je bent van mij...' Fluister ik zacht terwijl ik hem verliefd aankijk, hij is mijn alles, door hem ben ik over mijn jongens-trauma heen gekomen. Hij heeft me gewoon veranderd, door hem durf ik weer te 'vertrouwen' en weet ik wat het is. Niet elke jongen is als Issam en inshallah zal Hanane haar geluk ook snel vinden. Ze verdient het echt.

Jaouad is mijn geluk, hij zou mij nooit pijn doen, nooit.

Zijn bediende maakt de deur open en Jaouad helpt me met uitstappen. Hij tilt me op en de grote poort gaat open. Ik kijk om zijn schouder heen en zie iemand naar ons staren. Ik knijp mijn ogen om beter te zien wie het is, het is Omar... Zijn blik raakt me en geeft me een raar gevoel in mijn buik.

'Is er iets?' Ik schud met mijn hoofd, Jaouad rent de grote trap op en gooit me op zijn grote hemelbed.

'Vanavond wordt een onvergetelijke nacht.' Fluistert hij in mijn oor.