𝐀𝐫𝐚𝐬 𝐀𝐥𝐢 | 𝐆𝐞𝐫𝐜̧𝐞𝐤 𝐀𝐢𝐥𝐞𝐦

'22'

Aras Ali Keskin [Karahanlı];

"Bu, bana o gün boş boğazlık yaptığın için!" Deyip sertçe yumruk savurdum suratına. Pusat yüzbaşı sendelenmiş bana vurmak için yeltenince engel oldum.

"Bu, sevdiğim kadın hakkında yanlış düşünceler düşünmeme sebep olduğun için!" Bir yumruk daha savurdum, burnundan akan kanlarla yere düştü. Dibine kadar girip yakalarından tuttum ve sertçe kaldırıp duvara yapıştırdım.

"Senden artık nefret bile etmiyorum! Çünkü sen benim nefret duygumu bile haketmiyorsun!" Kafamı gömdükten sonra gözleri kapanmış tekrardan yeri boylamıştı. Arkamı dönmemle hayatıma giren herkesle karşılaştım.

"Ne yaptın, Aras Ali?" Dedi Hülya Hanım hayal kırıklığı dolu olan gözleriyle bana bakarken. Bir şey diyemedim.

"Sana ben kardeşim dedim, Aras Ali. Neden etrafındaki herkese zarar veriyorsun?" Dedi bu sefer Serkan.

"Sana ilk oyuncağını ben verdim, Aras Ali." Dedi Tarık komutan.

"Komutanım ben..."

"Bizden uzak dur, Aras Ali!" Dedi Mirza Bey. Tarık komutanla birlikte yanıma geldiler, bana tüm nefretlerini kusan bakışlarla bakıp yerde baygın yatan Pusat yüzbaşıyı kaldırdılar ve arabalara binip uzaklaştılar.

Ahu, yavaş adımlarla yaklaştı bana. O güzel mavi gözlerini, kehribarlarıma dikti.

"Ben, seni çok seviyordum, Aras Ali..." ellerimi tutup aramızda tuttu, kızarmış parmak boğumlarıma baktı.

"Ama ben bu elleri tutamam..." avucumda kaybolan elleri, ellerimin arasından kaydı yavaşça.

"Ahu, ben seni çok seviyorum..." gözünden bir damla yaş aktı.

"Özür dilerim, Aras Ali... Ben, senin gibi bir adamla hayatımı paylaşamam..." bir el silah sesi yankılandı kulaklarımda. Ahu, öne doğru sendelenince tutmak istediği ama kollarım kalkmadı.

"Ahu!" Ahu, gözleri kapanmış yere düşerken birisi göründü. Sırıtan, elinde silah olan bir adet Ünal ve arkasında yüzleri peçeli adamlar.

Gözlerim, ayaklarımın dibinde kanlar içinde yatan Ahu'ya kaydı. Dizlerim beni daha fazla taşıyamamış yere düşmüştüm. Ellerimi sonunda kaldırabilmiştim, saçlarını sevdim yavaşça.

"Ahu..."

Bu ellerim onu koruyamadı!

Belimden silahımı çıkarıp elime bir el ateş ettim...

"Şşt! Alo! Kış uykusuna mı yattın amına koyayım?!" Kulağıma dolan seslerle etraf kapkaranlık oldu, gözlerimin önündeki Ahu kayboldu.

"Hay ben senin göz kapaklarına tüküreyim! Geç kalıyoruz lan! İznimin bittiği gün geç kalırsam sikerler belamı! Birde yeni görev yerim zaten!" Gözlerimi hızla açıp doğruldum.

Derin nefesler aldım.

Ahu?

Elime baktım. Bir şey yoktu, neydi bu?

Kabus mu?

Ama Ahu? Ahu, içindeyse kabus olamazdı ki...

"İyi misin lan sen?" Dedi çatık kaşlarla Serkan, telefonumu aradım.

"Telefonum nerede?"

"Niye lan? Saat dördü çeyrek geçiyor, hadi kalkta gidelim!" Ellerimle yüzümü sıvazlayıp yataktan kalktım.

"Benim Ahu'yu aramam lazım." Değişik değişik baktı suratıma.

"Bu saatte mi kızı arayacaksın, kardo? Anladık kör kütük aşıksın da o kız için gecenin körü olan bu saatte arama yani!"