Aras Ali Karahanlı;
"Hazır mısınız, çocuklar?!" Dedi annem merdivenin başından bize bağırarak. Odamdan çıkmadan gömleğimin yakalarını düzelttim.
Ailelerin tanışması için gidiyorduk ve Ahu çok heyecanlıydı her zaman ki gibi.
Adar odama şak diye dalınca oraya döndüm.
"Hazır mısın, damat?!" Sırıttım ve telefonumu cebime atıp yanına gittim. Ensesine vurunca kaşları çatıldı.
"Hazırım, hadi yürü." Odadan çıkınca aşağıda herkesi gördüm ama Pusat yine yoktu. Adar'a döndüm.
"İn sen, geliyorum." Başını sallayınca koşarak aşağıya indi. Bende Pusat'ın odasına ilerledim. Önüne gelince tıkladım kapıyı ve hafifçe araladım. Yatağında oturmuş telefonuyla uğraşıyordu. Kapıyı açınca telefonundaki bakışları bana döndü hızla.
"Gelmiyor musun?" Dediğimde dumura uğradı.
"Ben mi?"
"Yok, yanındaki pencereye dedim. Ya sabır..."
"Ben... Ne bileyim, hazırlanmadım."
"Neden?"
"Onca şeyden sonra istemezsin diye." Gözlerimi devirdim.
"Seni affetmedim zaten ama ailemden birisin, seni tabii ki de yanımda istiyorum. Çabuk hazırlan, bekliyorum." Bir şey demesine izin vermeden kapıyı kapattım.
Bir zaman sonra odadan hazırlanmış şekilde çıkınca merdivenlere ilerledik birlikte, aşağıya inince Bora abimim kaşları havalandı. Göz göze gelince sırıttı. Gözlerimi devirdim.
"Hadi çıkalım hemen."
🐺
"Sen abileriyle sorun mu yaşadın lan?" Dedi kulağıma eğilen Bora abim. Ona dönüp başımı salladım.
"Laflarından kurtulamazsın artık." Dedi gülerek.
"Adamlarla fiziksel olarak kavga ettim, abi." Dediğimde gülmesi yüzünden silindi.
"Harbi mi lan, o derece yani!" Başımı salladım yine.
"Yani çocukları fazla bekletmenin anlamı yok." Dedi babam. Hızla oraya döndüm. Ahu heyecandan derin bir nefes aldı. Göz göze gelince sakin ol dedim sessizce.
"Aynen öyle, iş uzadı mı sonu gelmez."
"Çok da erken olmasa mı?" Dedi Yağız. Dinçer hızla Yağız'a döndü.
"Yağız, sus abim."
Adam olma yolunda, güzel.
"Belli sen dövmüşsün." Dedi Bora abim sessizce. Güldüm ona.
"Eğer sizin için de uygunsa bir hafta sonra ilk adımını atalım çocukların." Babamın dedikleriyle Taner albay biraz düşündü.
"Uygun... Bir hafta sonra olur. Bir hafta sonra hayırlı iş için bekliyoruz." Dediğinde gülümsedi Ahu. Kimseye çaktırmadan göz kırptım. Güldü.
"Ben, bir hafta sonra yine gelecek miyim?" Dedi solumda oturan Pusat bana doğru eğilerek. Bora abim de duymuş olmalı ki kaşları çatıldı.
"Ne saçma sapan soru soruyorsun, oğlum. Geleceksin tabii." Dedi ona. Pusat bir şey demeyip geri çekildi.
Bir hafta sonra Ahu'yla geleceğimizi belirleyen yüzükleri takacaktık.
Her şey yavaş yavaş yoluna giriyordu, birde görevime geri dönsem rahatlayacaktım...
🐺
SELAM AŞKOALRIMMM
BİR YARIM SAAT SONRA MAÇA GİDİCEM İZLEMEK İÇİN
ÇOK HEYECANLIIII
KAZANIRSAK YARI FİNALDEYİZZZ
YOEUMLARA GEÇ CEVAP VEREBİLİRİM
ŞİMDİDEN KUSURA BAKAMYIN LÜTFENNN
💖💖🧚🏻♀️🧚🏻♀️🧚🏻♀️🏆🏆🏆🐺🐺🐺🐺🇹🇷🇹🇷🇹🇷
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐀𝐫𝐚𝐬 𝐀𝐥𝐢 | 𝐆𝐞𝐫𝐜̧𝐞𝐤 𝐀𝐢𝐥𝐞𝐦
Random"Sen hep böyle cevap olarak başını mı sallarsın?!" Başımı salladım. Kaşları çatıldı, o güzel mavi gözlerini gözlerime dikti. "Gıcık mısın Aras?!" Bilmem anlamında başımı sallayınca sabır çekti. "Başın kopsun Aras!" Kaşlarım çatıldı. "Tövbe de!" Bens...
