၇၀ ခုနှစ်က နုနယ်သောဇနီးလေး

အပိုင်း (၂၅) မင်းကို ကြည့်နေမယ်

အပိုင်း (၂၅) မင်းကို ကြည့်နေမယ်

“အာ ဪ ရဲဘော်ရွှီရှောင်ကျောင်း, မင်္ဂလာပါ၊ ကျွန်တော့်နာမည်က ကျန်းသယ်ရှန်းပါ၊ ကျွန်တော်က အလုပ်သမား၊ လယ်သမား၊ စစ်သားကောလိပ်က ဆရာတစ်ယောက်ပါ၊ ကျွန်တော့်မှာ စက်ဘီးရှိတယ် ပြီးတော့ စီရင်စုထဲမှာ အိမ်တစ်လုံးရှိတယ်၊ ကျွန်တော့်မိသားစုက...”

ကျောက်ယုံယင်းက သူ့စကားကို ကြားလိုက်ပြီး ပြုံးကာ ‘ဟဟ’ဟုပင် ရယ်မောလိုက်တော့သည်။

“ဆရာကျန်း ရှင့်ကိုယ့်ဟာကို မိတ်ဆက်နေတာ အရမ်းရှည်သွားပြီ၊ ရဲဘော်ရွှီရှောင်ကျောင်းနဲ့ ကျွန်မက တစ်မနက်ခင်းလုံး အလုပ်များနေတာ နားတောင်မနားရသေးဘူး၊ ကျွန်မတို့ ဘာမှမစားရသေးဘူး၊ အခု စားသောက်ခန်းကို သွားကြမယ်လေ၊ စားရင်းနဲ့ စကားပြောကြတာပေါ့”

သူမက အပြုံးတစ်ခုနှင့် ကျန်းသယ်ရှန်းကို စကားဖြတ်ကာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ဖြင့် ရွှီရှောင်ကျောင်းကို မျက်လုံးတစ်ဖက် မှိတ်ပြလိုက်လေသည်။

“ရှောင်ကျောင်း လီစန်းထျယ်က စီရင်စုကို လာတယ်တဲ့၊ လမ်းမှာ သမဝါယအတွင်း ပစ္စည်းတချို့ သွားယူရမယ်လို့ ပြောတယ်၊ သူက ညနေခင်းအထိတော့ ပြန်သေးမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ညီမရဲ့ခင်ပွန်းကို ပြောစရာတစ်ခုခု ရှိရင် နေ့လယ်စာစားပြီးရင် အစ်မ ညီမနဲ့အတူတူ လိုက်ခဲ့ပေးမယ်လေ”

ကျောက်ယုံယင်းသည် ကျန်းသယ်ရှန့်က သူ့ပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် သူဘာစဥ်းစားနေမှန်း သိလိုက်လေသည်။ ပြောရမည်ဆိုလျှင်တော့ ကျန်းသယ်ရှန်းသည် အားလုံး ကောင်းသော်လည်း သူ့စိတ်ကူးက မြင့်လွန်းသည်။ သူမသည် အမျိုးသမီးညွှန်ကြားရေးမှူးဖြစ်ပြီး အလုပ်သမား၊ လယ်သမား၊ စစ်သားကောလိပ်မှ လာသည့် ကျောင်းသူဖြစ်သဖြင့် သူမသည် အရွယ်ကြီးကြီး ငယ်ငယ် ဇနီး မိန်းမများစွာကို တွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ ကျန်းသယ်ရှန်းက သူမတွင် အဆက်အသွယ်အချို့ရှိမှန်း သိသဖြင့် သူက သူမကို တစ်ယောက်ယောက်နှင့် မိတ်ဆက်ပေးဖို့ တောင်းဆိုခဲ့ဖူးသည်။

အမှန်တိုင်းပြောရလျှင်တော့ ကျန်းသယ်ရှန်း၏အခြေအနေက ကောင်းမွန်လေသည်။ သူသည် လယ်ထဲဆင်းခဲ့ရပြီး အခက်အခဲများကို ခံစားခဲ့ရသဖြင့် အနည်းငယ်ရင့်နေကာ သူသည် အသက်၂၈နှစ် ဖြစ်သော်လည်း ၃၀ဝန်းကျင်ဟု ထင်ရပြီး အရပ်အထူးတလည် သိပ်မရှည်သည်ကလွဲလျှင် သူသည် အလုပ်သမား၊ လယ်သမားနှင့် စစ်သားကောလိပ်က ဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး စီရင်စုတွင် နေထိုင်သည်။ ထိုအရာများက အကောင်းဆုံးအခြေအနေပင်။ ထို့ကြောင့် အစပိုင်းက သူမလည်း အလွန်စိတ်ပါခဲ့ဖူးသည်။