အပိုင်း (၂၆) သူမကို အလည်ခေါ်သွားတယ်
ရွှီရှောင်ကျောင်းသည် စုန့်ဝေဖျင်၏ အချိန်ကိုက်ရောက်လာခြင်းက သည်ထက်ပိုပြီး ပြည့်စုံစရာ မရှိနိုင်တော့သလို ခံစားလိုက်ရတော့သည်။
သူမ၏မူလက အနားမရသည့်စိတ်အခြေအနေက အလွန်ကြည်လင်လာတော့သည်။
“စုန့်ဝဖျင် နင် ရောက်လာတာ ကောင်းလိုက်တာ၊ မဟုတ်ရင် ငါ အရမ်းဒေါသထွက်နေရမှာ”
ရွှီရှောင်ကျောင်းက စုန့်ဝေဖျင်ဆီ အပြေးဝင်သွားလေသည်။ သူမသည် သူ့ရှေ့တွင် ရပ်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် မသိစိတ်မှနေ၍ အတင်းစကား ပြောချင်သွားတော့သည်။
စုန့်ဝေဖျင်က သူမ ပြေးလာနေသည်ကို ကြည့်နေလိုက်၏။ သူမသည် အလွန်မြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြေးလာသဖြင့် သူမ၏မျက်နှာက နီးမြန်းနေလေသည်။ သူမ၏ တကိုယ်လုံးကလည်း အလွန်တက်ကြွနေဟန်ပင်။
“ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ တစ်ယောက်ယောက်က မင်းကို အနိုင်ကျင့်လို့လား” စုန့်ဝေဖျင်က မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်၏။
ရွှီရှောင်ကျောင်းက ခေါင်းခါပြလိုက်ပြီး
“ကျောင်းက ကျောင်းသား ကျောင်းသူတွေက ခင်မင်ရလွယ်ပါတယ်၊ ကလေးမလေးတွေဆိုလည်း အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အခုလေးတင် ငါ့ဘေးနား အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေ လာပြောနေတဲ့ လူတစ်ယောက် ပေါ်လာလို့၊ အရမ်းစိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းတာပဲ၊ ငါ့အတွက် သူ့ကို နာနာလေး ရိုက်ပေးစမ်းပါ”
စုန့်ဝဖျင်၏မျက်နှာက ညိုမည်းသွားတော့သည်။ သူသည် ချက်ချင်းဆိုသလို သူမကို စက်ဘီးပေါ်တက်ဖို့ အမူအရာပြလိုက်ပြီး
“သူ ဘယ်မှာလဲ”
ရွှီရှောင်ကျောင်းက ကိုယ်ကိုလှည့်ပြီး ထမင်းစားဆောင်ဘက်သို့ လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည်။ သူမက ကျန်းသယ်ရှန်းက ခေါင်းပြန်လှည့်သွားပြီး အလန့်တကြား ကျောင်းတံခါးဂိတ်ဆီသို့ ပြေးသွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။
“သူပေါ့၊ ကျန်းသယ်ရှန်းတဲ့၊ ထွက်ပြေးသွားပြီ”
စုန့်ဝေဖျင်က စက်ဘီးပေါ်ပို စွေ့ခနဲခုန်တက်လိုက်ပြီး
YOU ARE READING
၇၀ ခုနှစ်က နုနယ်သောဇနီးလေး
Romanceရွှီရှောင်ကျောင်းတစ်ယောက် ပျင်းပျင်း ရှိတာနဲ့ ခေတ်ဟောင်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်နေလိုက်တယ်။ တစ်ရေးလေးအိပ်လိုက်တာ သူမခင်မျာ အဲစာအုပ်ထဲက အမြောက်စာအဖြစ် ကူးပြောင်းသွားရသတဲ့။ မူလခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင် ကျောက်ရှောင်ကျောင်းက ကျေးရွာကို ပို့ခံလိုက်ရတဲ့ ကေဒါကလေးတစ...
