အပိုင်း (၁၀) သူ့ကို ရိုက်စမ်းပါ
“မရိုက်နဲ့တော့၊ မရိုက်နဲ့တော့ အမလေး ရပ်ပါတော့ ကောင်လေးဖျင်ရဲ့၊ နင် ဟန်ကွမ်းဟွေကို ဆက်ရိုက်နေရင် သူ့ကို သ-တ်မိသွားတော့မှာပဲ”
အမှန်တွင်တော့ စုန့်ဝေဖျင်သည် သူ့လက်သီးကို ပစ်ထိုးလိုက်ချိန်တွင် နောက်မှ လိုက်လာသည့် ကျောက်ယန်ယန်က အော်ဟစ်လိုက်လေသည်။ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်သံကို ကြားလိုက်ကြသည့် လူများက မြန်မြန်ဝိုင်းအုံလာကြသည်။ ဟန်ကွမ်းဟွေက အများကြီး အရိုက်မခံလိုက်ရပေ။
စုန့်ဝေဖျင်၏ ဝံပုလွေနှင့်တူသည့် စိတ်ဓာတ်ကသာ လူများကို ပျာယာခတ်သွားအောင် လုပ်လိုက်ခြင်းပင်။
ရွာဌာနခွဲစာရေးက ဖြတ်သွားသည်နှင့်ကြုံသည်။ လူအုပ်ကြီးက စုန့််ဝေဖျင်ကို ဆွဲထားပြီး ဟန်ကွမ်းဟွေ၏ ပါးစပ်တွင် သွေးထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသောအခါ သူက အလျင်စလို ရှေ့တိုးလာပြီး
“ဘာဖြစ်ကြတာလဲ၊ သောက်ကျိုးနဲ၊ မင်းတို့တွေ ဘာလို့ ရန်ဖြစ်နေကြတာလဲ ကောင်လေးဖျင် မင်း ဟန်ကွမ်းဟွေကို လုပ်လိုက်တာကိုလည်း ကြည့်အုံး၊ သူက ပညာတတ်လူငယ်ခေါင်းဆောင်လေ၊ မင်းအလုပ်ရမှတ်တွေကို နုတ်ပစ်ရမယ်”
ရွှီရှောင်ကျောင်းက စုန့်ဝေဖျင်ကို ဖမ်းဆွဲထားလိုက်ပြီး
“စာရေးကြီး ဘာ အလုပ်ရမှတ်ကို နုတ်မှာလဲ၊ ဟန်ကွမ်းဟွေကို သူအရင်ဆုံး ဘာလုပ်ခဲ့လဲဆိုတာ မေးကြည့်ပါအုံးလား၊ သူက ကျွန်မဆီ ပြေးလာပြီး ပေါက်ကရစကားတွေနဲ့ ကျွန်မကို နှောင့်ယှက်ခဲ့တာ၊ ဒါက ရမ်းကားတဲ့လုပ်ရပ်ပဲ၊ ကိုကိုဝေဖျင်က သူ့ရိုက်တာကလည်း နည်းနည်းလေးပဲ”
ဟန်ကွမ်းဟွေသည် နာကျင်မှုကို သည်းခံရင်း ပြန်ချေပလိုက်လေသည်။
“ကျွန်တော် မလုပ်ခဲ့ဘူး”
ရွှီရှောင်ကျောင်းက ဘာမှလည်း ဖုံးကွယ်မထားသလို စိုးရိမ်သည့်မျက်နှာလည်း ဖြစ်မနေချေ။ သူမက မဲ့ရွဲ့လိုက်ပြီး
“နင် မလုပ်ခဲ့ဘူး ဟုတ်လား၊ လာလေ ဒါဆို၊ ဌာနခွဲစာရေးကြီးကို ပြောပြလိုက်စမ်းပါ၊ နင် ခုနကပြောခဲ့တာတွေ ပြန်ပြောလိုက်၊ ဌာနခွဲစာရေးနဲ့ တခြားသူတွေကို နားထောင်ပါစေ၊ နင်က လူရမ်းကားတစ်ယောက်လား”
YOU ARE READING
၇၀ ခုနှစ်က နုနယ်သောဇနီးလေး
Romanceရွှီရှောင်ကျောင်းတစ်ယောက် ပျင်းပျင်း ရှိတာနဲ့ ခေတ်ဟောင်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်နေလိုက်တယ်။ တစ်ရေးလေးအိပ်လိုက်တာ သူမခင်မျာ အဲစာအုပ်ထဲက အမြောက်စာအဖြစ် ကူးပြောင်းသွားရသတဲ့။ မူလခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင် ကျောက်ရှောင်ကျောင်းက ကျေးရွာကို ပို့ခံလိုက်ရတဲ့ ကေဒါကလေးတစ...