Fear ~ Jason Todd

chapter 23

~Marcus Müller POV~

Byłem na lotnisku i czekałem na lot do domu.

Wkońcu wymiana dobiegła końcu i wracam do Niemczech.

Nie mówiłem nic Teaganowi.

Nawet go nie lubiłem.

Byłem z nim tylko dlatego, że miałem zakład żeby kogoś przelecieć, ale, że on grał niedostępnego to zrobiłem to bez jego zgody.

Jakoś to zniósł.

Jeszcze żyje, więc tragedii nie będzie.

Wczoraj zadzwonił po jakiegoś gościa, który zabrał go z imprezy (był to ten sam typ, co spotkalismy pod szkołą i go zabrał).

Razem z kolegami chcieliśmy trochę upić Teagana, a potem go przelecieć, ale mu cos odwaliło i się schował w łazience.

Nie wychodził z tej łazienki dwie godziny.

Ten typ co po niego przyjechał nas pobił.

Miałem przez niego podbite oko.

On nie jest normalny!

I jest bardzo szpetny.

Nikt nie jest przystojnieszy niż ja.

Chwilę przed moim lotem podszedł do mnie jakiś  mężczyzna.

- Przepraszam, wie pan gdzie jest toaleta? - zapytał mnie.

- Tam - wskazałem na wprost.

- Chciałbyś mnie zaprowadzić? - zapytał z nadzieją.

Zrobiło mi się go nawet trochę szkoda.

Wydawał sie zagubiony.

- No dobrze - westchnąłem i zaprowadziłem go.

Kiedy znaleźliśmy się w toalecie poczułem jak ktoś mnie poddusza od tyłu.

To bylo dziwne, bo byłem tam tylko ja i ten mężczyzna, ale ten ktoś kto mnie dusił, miał rękawiczki, a ten facet nie miał.

Wystraszyłem się, kiedy zobaczyłem kto mnie podduszał.

Był to Red Hood.

Idol Teagana.

Zamaskowana postać zaczęła mnie dzgać nożem w brzuch, a potem w tętnice udową.

On chciał mnie zabić.

Teagan mówił, że Red Hood zabija tylko złych ludzi.

Przecież ja nie zrobiłem nic złego.

On nie powinien chcieć mnie zabić.

Mam czyste serce i sumienie.

Po jeszcze kilku dźgnięciach, coraz ciężej było mi nabrać powietrze.

Myślę, że umierałem.

Życie ze mnie uchodziło, kiedy Rrd Hood wyzywał się swoim nożem i pięsciami na moim ciele.

Kiedy byłem już prawie martwy, wziął swój pistolet i strzelił mi prosto w głowę.