Maxim (manxman)

24

Pov Maxim

Ik was al een week lang aan het nadenken hoe ik weer contact zou zoeken met Viktor. Moest ik hem na de voetbal opzoeken? Moest ik hem appen? Moest ik bij hem thuis langsgaan? Ik wist het gewoon echt niet.

Ik fietste naar het voetbalveld. Ik kon tijdens de wedstrijd nog besluiten of na afloop Viktor opzocht. Hij had op hetzelfde moment een wedstrijd als mijn team. De kans was groot dat ik het niet zou durven. Wat als ik op slag weer op hem verliefd zou worden? Dat kon ik niet maken tegenover Samuël. Samuël hield van mij en ik van hem. Ik moest er op vertrouwen dat mijn gevoelens richting Viktor echt weg waren.

De wedstrijd verliep matig en we speelden uiteindelijk gelijk. De spanning in de kleedkamer was om te snijden. Iedereen verliet één voor één zwijgend de kleedkamer. Uiteindelijk was ik nog alleen met Samuël en Arno aanwezig. Arno leek het nog niet door te hebben, maar Samuël grijnsde tevreden. Ik schudde met mijn hoofd naar hem, maar hij haalde enkel zijn schouders op.

Arno draaide zich om en leek zichtbaar te schrikken. Hij pakte zijn tas en wilde weglopen, maar Samuël hield hem tegen. Wat was hij nu weer van plan? Ik had hem gewaarschuwd Arno niks meer aan te doen.   Hij kon uit het team gezet worden als hij nu iets doms deed.

Ik merkte dat ik Arno toch enigszins minachtend aankeek. Samuël had nog niks gedaan en staarde hem in stilte aan. Arno zag mijn blik en trok zijn wenkbrauwen op. 'Waar zijn jullie in godsnaam mee bezig?' Vroeg hij luid. 'Sta je weer strak?' Vroeg Samuël hem plots. 'Wat? Strak? Waar heb je het over?' Vroeg Arno hem argwanend. Hij wilde weer weglopen, maar Sam hield hem weer tegen.

'Je hebt overduidelijk drugs op,' constateerde Samuël. 'In de ochtend?' Vroeg ik verbaasd. Arno keek even naar mij en toen weer naar Samuël. 'Dit slaat echt nergens op. Wat voor onzin heb je hem over mij verteld?' Arno sloeg zijn armen over elkaar en keek Samuël strak aan. 'De waarheid over jou,' antwoordde Samuël nonchalant.

'De waarheid over mij? Je hebt hem verteld dat ik continu aan de drugs zit?' Arno lachte schamper. 'Jouw drugs dan zeker? Je kan heb beter de waarheid over jezelf vertellen.' Hij vestigde zijn blik op mij. 'Geloof me, daar heb je veel meer aan. Alles wat hij over mij heeft verteld is hoogstwaarschijnlijk een smerige leugen die zijn eigen leven weerspiegeld.' 

Ik voelde me behoorlijk opgelaten. Er was overduidelijk veel gebeurd in hun relatie en ik wist niet wie van de twee alles aan het verdraaien was. Alhoewel, op dit moment vertrouwde ik mijn vriend meer dan wie dan ook. Maar het was wel raar, want Arno had geen drugs op. Zijn ogen stonden normaal en hij gedroeg zich ook niet afwijkend. Waarom zei Samuël dan zoiets? Hij had wel verteld dat Arno regelmatig drugs gebruikte en veel alcohol dronk. Maar daar kon hij nu wel nuchter om zijn.

'Sorry?' Snauwde Samuël kwaad. 'Jij weet niet hoe je je normaal moet gedragen naar je omgeving toe. Je hebt een slechte invloed op iedereen die ook maar iets om je geeft. Het moet een keer afgelopen zijn met dat misselijk makende gedrag van je! Als je je ook maar één training ongewenst gedraagt, knal ik je per direct uit het team, begrepen?!'

Ik keek naar Arno. Zijn gezicht liep rood aan van woede en ik zag zijn ogen fonkelen van razernij. 'Ik een slechte invloed?!' Zijn stem sloeg over van verontwaardiging. 'Jij hebt een slechte invloed met je drank en drugs, niet ik! Je verdraaid werkelijk alles. Jíj hebt de smerige gewoonte om iedereen te misbruiken en te manipuleren. Misschien moet je hem daar eens over inlichten. Je liegt en bedriegt wanneer het jou uitkomt. En laat mij nou eens eindelijk met rust, ik hoef niet continu bij jou gezeik betrokken te raken. Spuit dat gif van je ergens anders, maar zeker niet bij mij!'

Ik lette even niet op en het volgende moment liep de situatie volledig uit de hand. Samuël gaf Arno een stomp in het gezicht met zijn vuist. Arno viel op de grond en was voor een paar seconden knock-out. Samuël ging op zijn knieën naast hem zitten en drukte Arno tegen de grond. Hij kon geen kant op. Ik stond er verstijfd van schrik naast.