Maxim (manxman)

12

Pov Maxim

Ik liep het ziekenhuis binnen met mijn werktas over mijn schouder geslagen. Het was nog vroeg, maar ik voelde dat vandaag een goede dag zou worden. Ik was een keer niet wakker geworden met mijn gedachtes bij Viktor. Hij was weggebleven uit mijn dromen en ook nu verbande ik hem naar een uithoek van mijn gedachten. Vandaag zou ik me volledig concentreren op mijn werk en laten zien waarom ik voor dit beroep had gekozen.

De gang naar het lab was lang en smetteloos. Er was nog niemand te bekennen, al wist ik dat er genoeg personeel rondliep in het ziekenhuis. Maar in het lab was het rustig. Ik schoof de grote deur naar het lab open en betrad de stille ruimte. Ik trok een witte labjas aan en ik controleerde alle apparatuur en reinigde ze grondig. Daarna zorgde ik ervoor dat alles klaar stond, zodat de apparaten meteen gebruikt konden worden wanneer dat nodig was.

Ik was me er zeker van bewust dat wanneer er iets niet goed ingesteld was of niet helemaal schoon was, dit gevolgen kon hebben op de resultaten. Dit kon al gauw voor ernstige fouten zorgen en dat had grote gevolgen voor de patiënten die een goede analyse en daarop aansluitende behandeling nodig hadden.

Ik was nog maar net klaar met alles instellen toen de zware deur openging. 'Godzijdank dat je er zo vroeg bent, Maxim!' Riep mijn baas, Dr. Lemans, opgelucht uit. 'Ik heb een dringende opdracht voor je. Dokter Reijnders heeft een aantal bloedmonster naar ons gestuurd die metéén onderzocht moeten worden. Het moet snel en zorgvuldig gebeuren en ik weet dat ik dat van jou kan verwachten. Ik wil dat jij deze bloedmonsters analyseert. Ze zijn van patiënten die allemaal dezelfde symptomen vertonen van een nog vrijwel onbekende ziekte. Kan ik je deze taak toevertrouwen, Maxim?' Vroeg Dr. Lemans.

Ik knikte en ging meteen aan de slag door een protocol op te stellen. Dr. Lemans verliet het lab, terwijl hij goedkeurend mompelde. Ik focuste me op het protocol, zodat er geen vervorming van de resultaten plaats zou kunnen vinden. Na een tijdje kwam Dr. Lemans weer binnen met de bloedmonsters. 'Ik leg ze alvast in de ruimte hiernaast, zodat je daar zo meteen aan de slag kan,' zei hij, waarna hij doorliep. Toen hij weer terugkwam, hield ik hem tegen. 'Dr. Lemans?' Hij stopte en keek me afwachtend aan. 'Zou u ervoor willen zorgen dat niemand me straks kan storen als ik bezig ben? Ik wil absoluut niet afgeleid raken,' vroeg ik. Hij knikte. 'Natuurlijk, Maxim.'

In de afgesloten ruimte inspecteerde ik de bloedmonsters beurtelings onder de microscoop. Ik noteerde elke afwijking of onregelmatigheid en schreef deze zorgvuldig op. Ik observeerde alle cellen in het bloed en noteerde alle afwijkingen en bijzonderheden. Ik telde alle cellen in de bloedmonsters en noteerde de vorm en structuur. Ik observeerde de cellen aandachtig en maakte er duidelijke schetsen van. Ik gebruikte aparte blanco papieren voor de schetsen bij de verschillende bloedmonsters.

Urenlang was ik bezig met het observeren van alle bloedmonsters. Ik wilde niet eerder stoppen tot ik helemaal klaar was en verslag kon doen bij Dr. Lemans. Ik geeuwde, maar weigerde een pauze te nemen. Ik zat er nu goed in, dus moest ik er mee doorgaan.

Ik haalde een bloedmonster van gezond bloed uit een stelling en legde deze naast een van de andere bloedmonsters. Van dit 'gezonde' bloed maakte ik ook schetsen van de cellen en noteerde ik wederom de vorm en structuur naast het aantal van de cellen.

Ik voerde een paar testjes bij de bloedmonsters uit en kwam na een tijdje tot een conclusie. De afwijkende bloedmonsters bezaten elk een ongebruikelijk aantal afwijkende cellen die meer resistent waren tegen een bepaald medicijn dan normale cellen. Aan de hand van deze bevinding was het nu mijn taak om een goede behandelingsmethode te vinden waarmee het effect van dat medicijn alsnog gecreëerd werd of deze cellen vernietigd werden en er nieuwe, normale cellen in de plaats kwamen.

Ik begon met het ontwikkelen van een medicijn dat een van de twee opties kon waarmaken. Ik nam een bestaand medicijn en voegde hier een bepaalde samenstelling aan toe. Ik testte het op een bloedmonster en merkte dat het nog niet geheel het gewenste effect had, maar wel de goede kant uit ging. Gelukkig lieten mijn kennis en intuïtie me niet in de steek en was het een goede gok geweest.