Maxim (manxman)

15

Pov Maxim

Ik was door alle spelers goed in het voetbalteam opgenomen. Ze behandelden me net zoals de rest. Maar er was één man die me steeds op een vreemde manier aankeek. Alsof hij me helemaal niet vertrouwde. Ik had geen idee waarom hij zo naar me deed.

Het was na de training dat ik nog een gesprek had gehad met de trainer. Ik kwam later dan de rest in de kleedkamer binnen en veel van de mannen waren al naar huis gegaan. Het verbaasde me niks, want het was erg laat geworden. De klok tikte al bijna elf uur aan en dat was uitzonderlijk.

Vermoeid wreef ik in mijn ogen. Ik was op. Als ik thuis was, zou ik meteen gaan slapen. Traag kleedde ik me om. Ik dacht dat ik de enige nog was in de kleedkamer en schrok me rot toen er nog iemand bij de douches vandaan kwam. Hij leek al even verbaasd.

Zwijgend stopte ik al mijn spullen in mijn sporttas. Ik voelde me ongemakkelijk, omdat ik juist nu alleen met de man die zich al de hele week vreemd rondom mij gedroeg in de kleedkamer stond. 'Maxim,' hield hij me tegen toen ik de kleedkamer wilde verlaten. Ik draaide me terug naar hem om.

Hij bleef stil en keek me enkel aan. 'Arno,' zei ik op zijn eigen toon terug. Hij leek weer terug in de realiteit te komen en herpakte zich. 'Je kan het goed vinden met Samuël, toch?' Vroeg hij. Ik knikte en Arno keek bedenkelijk. 'Je moet uitkijken voor hem, hij is anders dan hij lijkt,' waarschuwde hij me. Ik vond het maar vreemd. 'Ik kan heel goed zelf bepalen met wie ik om kan gaan en wie niet,' zei ik terug. Hij haalde zijn schouders op. 'Je zal niet de eerste zijn die er zo over denkt.'

'Sorry?' Vroeg ik hem verontwaardigd. 'Wat is dat nou weer voor opmerking?' Hij bekeek me neutraal. 'Ik waarschuw je alleen maar voor hem. Zo leuk is hij helemaal niet,' antwoordde Arno onverschillig. 'En dat baseer je waar op?' Vroeg ik hem. Hij negeerde mijn vraag en ging verder met waar hij mee bezig was. 'Hou je mening dan ook voor je als je niet eens kan vertellen waarom,' beet ik hem toe voordat ik de kleedkamer verliet en hem alleen achterliet.

Wat was zijn probleem? Ik begreep hem niet. Hij leek een redelijke man, maar dit sloeg werkelijk nergens op. Er was niks mis met Samuël. Sam was een goede aanvoerder van het voetbalteam. Hij kon goed de leiding over de mannen nemen en was de beste speler van allemaal. Al waren ze over het algemeen allemaal goed. In elk geval beter dan mijn vorige team.

Een paar dagen later zag ik hem alweer. We hadden weer training. Ik probeerde hem opzettelijk een beetje te ontlopen. Ik zag vanuit mijn ooghoeken dat hij steeds weer doordringende blikken op me wierp. Ik werd er zenuwachtig van. Halverwege de training kwam Samuël naar me toe. 'Gaat alles goed tussen jou en Arno?' Wilde hij weten. Ik haalde mijn schouders op. 'Hij deed raar na de vorige training in de kleedkamer,' vertelde ik hem eerlijk. Samuël fronste. 'Deed of zei?' Vroeg hij door. 'Zei. Maar het doet er niet zoveel toe,' stelde ik Sam gerust. Hij leek er echter helemaal niet gerust op te zijn.

We speelden nog een partijtje op het eind van de training, waarbij Samuël mij bij Arno in het team indeelde. Ik was er niet erg blij mee. Ik voelde Arno's ogen in mijn rug branden en voelde me werkelijk ongemakkelijk. Ik keek hem niet aan en deed alsof hij er niet was. Ik wist dat ik kinderachtig deed, maar ik vond hem gewoon echt heel raar doen en hij moest beseffen dat ik dat niet moest hebben.

'Jullie moeten meer samenwerken!' Riep Samuël naar mijn team toen we 5-0 verloren hadden. 'Als jullie op deze manier blijven spelen, winnen we geen enkele wedstrijd.' Samuël liep over het veld naar ons toe. 'Arno jij bent vrij snel, als jij samen met Maxim middenvelder bent en Jack verdediger wordt. Kijken hoe dat gaat.'

Ik was niet van plan samen te werken met Arno. Ze bekeken het maar. Ik scoorde één keer. Daar bleef het bij. Het andere team scoorde vier keer. Het ging al beter. Maar ik had geen zin om het nog een keer te doen. Samuël gaf ons een donderpreek, maar ik luisterde er niet naar. Als een ingestelde machine liep ik naar de kleedkamer. De rest volgde.