Maxim (manxman)

14

Pov Maxim

Ik ging 's ochtends vroeg weer naar mijn eigen huis. Het was zondag en dat betekende dat ik de hele dag de tijd had om mijn huis grondig schoon te maken en op te ruimen. Al wilde ik er enkel de ochtend aan besteden.

'Praat er alsjeblieft met iemand over, Max,' drong Sol nog een keer aan. 'Mijn deur is altijd voor je geopend.' Ik knikte naar hem. 'Ik zal het proberen,' antwoordde ik, waarna ik mijn fiets pakte en door het geopende hek fietste. Ik stak mijn hand op naar Sol en reed toen de straat op. Het hek sloot zich weer ratelend achter me.

Thuis aangekomen boende ik het hele huis. Ik had laatst een nieuwe keuken laten plaatsen met een koffiehoekje. De koffie was altijd een hoogtepunt van mijn dag en daarom wilde ik het graag van perfecte kwaliteit. Rond half elf was ik klaar met de grote schoonmaakbeurt. Tevreden zakte ik neer op een van de hoge krukken aan het keukeneiland. Ik was vermoeider dan ik had verwacht, maar ik vermoedde dat het snel weer weg zou trekken.

Ik zette het koffiezetapparaat van Jura aan en het apparaat begon eerst te spoelen en op te warmen. Ik staarde naar het koffiebarretje. Naast de Jura stond aan de ene kant een Dolce Gusto en aan de andere kant een koffiemolen. Boven de koffiezetapparaten zaten haakjes waaraan meerdere koffiekopjes hingen en daarboven zat een plankje waarop een melkopschuimer, melkkannetje en een plantje stonden. Daarboven zat nog een plankje waar koffiekopjes zonder oor stonden van hk living.

Onder het aanrechtblad waarop de koffiezetapparaten stonden zat een plankje waar verschillende flesje monin stonden achter een doorzichtig glazen wandje. De keuken was donkerblauw met donkerbruine, houten aanrechtbladen en plankjes. De koffiebar was ook donkerblauw en aan de zijkanten hingen kleine hangplantjes.

Ik werd opgeschrikt door de deurbel en ik liep verbaasd naar de voordeur toe om open te doen. Ik verwachtte niemand. Toen ik de deur opende zag ik tot mijn grote verrassing Oscar, Sol en Viktor staan. Ik liet ze binnen en ze liepen de keuken binnen waar ze verwonderd stil bleven staan. Oscar floot zachtjes. 'Chique keuken hoor, netjes,' zei hij onder de indruk. Ook Sol en Viktor waren positief. 'Ik zie dat we op het juiste moment zijn gekomen,' zei Sol, doelend op het koffiezetapparaat dat al aanstond.

'Cappuccino?' Vroeg ik ze, wat ze alle drie goed vonden. Ik liet koffie in de kopjes lopen en schuimde de melk apart op in de melkopschuimer. Daarna goot ik de melk in het melkkannetje. Ik had jarenlang als bijbaantje in een knus koffietentje in de winkelstraat gewerkt, waardoor ik ervaring had als barista. Ik maakte voor Sol het figuurtje van een roos en zette toen het koffiekopje voor hem neer op het keukeneiland. Ze hadden alle drie plaatsgenomen aan de barkrukken.

Voor Oscar maakte ik een zwaantje die ik hem overhandigde en tenslotte concentreerde ik me op het maken van een hartje voor Viktor. Gek genoeg vond ik het hartje het moeilijkst om te maken. Voor mezelf maakte ik een takje met blaadjes eraan. Ik zette het koffiekopje neer voor Viktor en legde kort mijn hand op zijn schouder neer. Daarna nam ik naast hem plaats. Viktor keek een tijdje naar het hartje, maar maakte er geen opmerking over.

Nog voor ik mijn koffie op had, stonden Sol en Oscar op. Nieuwsgierig scharrelden ze door de keuken. Sol haalde nieuwsgierig de deksel van de slowcooker af en rook aan het eten. 'Wat is het?' Vroeg hij aan mij. 'Butter chicken,' antwoordde ik. 'Ruikt goed,' zei hij. Oscar rook ook aan het eten. 'Lekker, Indiaas,' vond ook hij. Ik fronste mijn wenkbrauwen en zag dat Viktor me schattend in zich opnam.

'In principe zouden jullie mee kunnen eten, ik heb genoeg, maar kijk zelf maar,' zei ik en ik haalde mijn schouders op. Ze wisselden met zijn drieën blikken uit. Ik hoopte van binnen dat ze wilden blijven. Zo had ik Viktor langer in mijn huis rondhangen.

'Wel, als het geen probleem is, dan denk ik dat we graag mee willen eten,' besloot Oscar uiteindelijk voor hun alle drie. 'Prima, gezellig,' glimlachte ik. Er ontstond een warm gevoel in mijn borst en een fladderend, opwindend gevoel trok door mijn buik. Viktor bleef langer bij mij!