Maxim (manxman)

8

Pov Maxim

Ik voelde me een zombie terwijl Oscar met zijn armen over elkaar geslagen naar Viktor staarde. Het ging niet geheel als ik had gehoopt. Ik was moe en Oscar was al bijna even chagrijnig als ikzelf. En dan had je Viktor die zich alweer in een existentiële crisis leek te bevinden. Ikzelf onderging datzelfde lot ook steeds vaker.

Oscars ogen priemden kort in de mijne en zijn blik stond vol minachting. 'Maxim, blijf nou eens wakker, verdomme!' Blafte hij kwaad toen mijn ogen wederom dichtvielen. Haastig opende ik mijn ogen weer om hen aan te kijken. Hij was echt kwaad. 'Jij was degene die wilde dat we gingen praten, ga dan alsjeblieft niet slapen.'

Ik zette me over mijn vermoeidheid heen en nam deel aan het gesprek. Al was het niet eens echt een gesprek te noemen. Oscar bekogelde Viktor met vragen waar Viktor alleen maar of op knikte of zijn hoofd op schudde als reactie. Ik zat er ongemakkelijk bij. Ik wenste vurig dat het snel gedaan zou zijn, want dit was vreselijk. Voor ons allemaal.

Plotseling viel Viktor kwaad uit tegen Oscar. 'Ik zeg toch steeds dat ik niet weet hoe ik het moet oplossen! Waarom stel je steeds dezelfde vraag. Denk je nou echt dat ik zo achterlijk ben en er niet al de hele tijd over nadenk?! Kom op zeg, probeer je eens in te leven in mij, gast!' Viktors gezicht was witheet van woede. Hij stond op uit de stoel. Oscar kwam uit tegenreactie ook overeind.

Verlamd van verbazing en verwarring keek ik toe. Viktor brak voor mijn ogen. 'Waarom kun je je niets eens een keer in mij proberen in te leven?' Vroeg hij snikkend, maar vol verwijt. Oscar keek onverschillig. 'Waarom zou ik?' Spuugde hij naar Viktor. Viktor spande zijn spieren aan, als dreiging, maar Oscar bleef er kalm onder. 'Weet je wat jij bent?!' Histe Viktor. Hij prikte met zijn vinger hard in Oscars borst. 'Jij bent een narcistische klootzak!' Viktor sloeg Oscar hard met vlakke hand op zijn wang. 'Ik haat je!' Hijgde Viktor van woede voor hij de trap op stoof. Ik hoorde een deur dichtslaan en de ramen trilden door de druk.

Oscar bleef staan en legde zijn hand op zijn roodkleurende wang. Na een tijdje wendde hij zich tot mij. 'Wat wil hij dat ik doe?' Vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. 'Niet dit. Hij heeft wel een punt, je kan wel wat meer begrip tonen. We vinden het allemaal moeilijk, het is ook echt een lastige situatie. Maar op deze manier wordt het er echt niet beter op.'

Oscar zuchtte en plofte neer op de bank. 'En nu?' Vroeg hij voorzichtig. Ik haalde weer mijn schouders op. 'We laten hem even. Ik kijk straks wel bij hem.' We bleven een tijdje stil. 'Ik ga Sol bellen,' deelde ik mee. Oscar keek me verbaasd aan. 'En wil Sol Viktor zien dan?' Vroeg hij. 'Geen idee,' antwoordde ik enkel. Oscar knikte.

Ik zocht Sols' contact op en belde hem. 'Hoi,' zei hij toen hij opnam. 'Kom alsjeblieft even naar mijn huis,' zei ik. Sol zuchtte luid en bleef even stil. 'Als jij me vertelt wie je vlam is,' zei hij. Ik wist niet wat ik zeggen moest. 'Ik kan je er wel íets over vertellen,' mompelde ik. 'Deal!' Zei Sol en hij hing op. Fuck, fuck, fuck.

'Waar kan je wel iets over vertellen?' Vroeg Oscar verbaasd. 'Wacht? Sol dramt nog steeds over je verliefdheid zeker?' Vroeg hij vervolgens geschrokken. Ik knikte en zuchtte diep. 'Het lijkt erop dat zo straks vier mensen ervan weten.'

Naar mijn gevoel kwam Sol veel te snel bij mijn huis aan. 'Vertel,' zei hij direct. Het overviel me meer dan ik had gedacht. Hij weigerde binnen te komen voor ik iets los had gelaten. Maar ik wilde het hem niet op deze manier vertellen. 'Kom binnen en dan vertel ik het je,' probeerde ik hem over te halen. Hij schudde zijn hoofd. 'Eerst vertellen, dan pas praat ik met Viktor,' zei hij koppig. 'Sol, alsjeblieft!' Smeekte ik hem. Hij zuchtte. 'Oké dan, omdat jij het bent.'

Sol plofte naast Oscar op de bank en keek me verwachtingsvol aan. 'Brand los.' Ik slikte het slijm uit mijn keel. 'Hoe is ze?' Vroeg Sol voor ik iets kon zeggen. Ik schudde mijn hoofd. 'Hij,' zei ik enkel. Oscar glimlachte tevreden naar me. 'Wat?' Vroeg Sol. Ik antwoordde niet maar keek hem afwachtend aan. 'Wat hij?' Vroeg Sol verbaasd toen ook Oscar hem afwachtend aankeek. 'Jullie doen raar,' vond Sol.