Maxim (manxman)

7

Allereerst heel erg bedankt voor her geduld, 2 maanden geen update is een vreselijk lange tijd. Ik doe mijn best de volgende keren sneller een hoofdstuk online te plaatsen. Als school het toelaat dan.

Pov Maxim

Viktor zat op de bank bij Sol thuis. Oscar, Sol en ik stonden verspreid door de woonkamer. Oscar en ik keken Viktor beiden afwachtend uit. Sol had ons gebeld. We moesten zo snel mogelijk naar zijn huis komen, het was een noodgeval. Nu stonden we hier, zonder ook nog maar iets wijzer te zijn geworden. Viktor had nog geen woord gezegd. En Sol liet ook niet veel vrij. Viktor keek ons met rode ogen aan en tranen stonden in zijn ogen. Hij kon elk moment in huilen uitbarsten.

'Ik heb het verkloot. Ik heb het zo erg verkloot,' jammerde Viktor toen. 'Wat heb je nou weer gedaan? Heb je teveel geld gewed? Heb je iets stoms gedaan op je werk?' Probeerde Oscar hem meer te doen praten. Wanhopig schudde Viktor hevig zijn hoofd. 'Nee!' Riep hij uit. Ik gaf een veelbetekenende blik aan Sol, maar die schudde enkel zijn hoofd en knikte naar Viktor. Ik zette mijn handen en mijn zij en begon pissig te worden. Ik trok dit niet meer, Sol en Viktor wisten alles van elkaar en schenen daar geen problemen mee te hebben. Ze vertelden het ons pas als het ze uitkwam of ze ons nodig hadden.

'Je gaat me niet vertellen dat jij hier alles al van weet,' snauwde ik naar Sol. Hij haalde zijn schouders op. 'Geloof me, je moet blij zijn dat we jullie hierbuiten hebben gelaten,' antwoordde hij. Er klonk een kreet vanaf de bank. 'Sol! Dat is niet wat ik had gezegd!' Jammerde Viktor bijna huilend. 'Sorry hoor, je hebt zelf zoiets stoms gedaan!' Sneerde Sol naar hem terug. Ik keek om en om naar beide mannen. Oscar had er geen geduld voor. 'Wat heb je in godsnaam gedaan, Viktor?' Vroeg hij luid. Viktor zei iets onverstaanbaars en snikte hevig.

Oscar schoot naar Viktor toe en greep hem ruw vast bij zijn kraag. Viktor gaf een schreeuw van schrik en probeerde zich in de hoek van de bank te verschuilen. 'Wat heb je verdomme gedaan?!' Riep Oscar kwaad in Viktors oor. 'Jezus, Oscar! Doe normaal!' Schreeuwden Sol en ik haast tegelijkertijd. Oscar duwde Viktor kwaad van zich af. 'Zeg op, idioot! Ik ben het zat hier buiten gehouden te worden!' Zei hij. 'Anders ik wel. Ik ben hier niets voor niets,' viel ik hem bij.

Viktor haalde trillerig adem. 'Ik- ik-' Viktor klapte dicht en keek ellendig voor zich uit. 'Ik heb seks gehad met een meisje,' bracht hij moeizaam uit. 'Dus?' Vroeg Oscar geïrriteerd. 'Laat hem uitpraten,' siste Sol. Viktor zuchtte desperaat. 'Ik was dronken. Ik was zo dronken. Ze wilde geen condoom gebruiken, dus het was onveilig,' piepte hij. 'En nu heb je een soa?' Vroeg Oscar spottend. Viktor schudde zijn hoofd en begon nu echt te huilen. Hij snikte hard en diep en de tranen rolden over zijn wangen.

'Ik heb haar zwanger gemaakt,' zei hij tussen het huilen door. 'Je hebt wat?' Onthutst keek ik hem aan. Was hij gek geworden. 'En weet je hoe oud ze was?' Vroeg Sol aan Oscar en mij toen Viktor bleef huilen. Ik schudde mijn hoofd. 'Willen we het weten?' Vroeg Oscar. Viktor schudde wild met zijn hoofd. 'Nee!' Riep hij uit naar Sol. 'Ze is fucking negentien! Hij heeft een fucking negentienjarige geneukt en bezwangerd!' Schreeuwde Sol kwaad, vooral naar Viktor. 'Ze zei dat ze 26 was!' Schreeuwde Viktor terug. 'Ik was dronken en ze zag er oud uit! Ik geloofde dat ze 26 was, hoe kon ik nou weten dat ze zo jong was?'

Oscar greep hem weer vast bij zijn kraag en schudde hem door elkaar. 'Wat the fuck denk jij wel niet?! Het maakt niet uit hoe oud ze is! Besef je wel niet wat je gedaan hebt?! Je bent zo'n fucking idioot!' Raasde hij. Ik hield Oscar niet tegen. Ondanks dat ik zag dat Viktor op dat moment doodsbang voor hem was. 'Het ergste moet nog komen,' dikte Sol het aan.

Viktor keek me zo verloren aan, dat ik medelijden voor hem voelde. 'Ze wil de baby houden,' huilde hij. 'Ze wil die baby houden en dwingt me in het leven van dat kind te blijven, omdat het mijn eigen keuze was. Ik was dronken en zij wilde geen anticonceptie. Nu zit ik voor de rest van mijn leven vast aan zo'n jonge griet met een fucking baby. Ik wil het helemaal niet en ik weet niet wat ik doen moet!' Snikte hij. Oscar gaf hem een harde tik tegen zijn hoofd en Viktor piepte van angst en pijn. 'Weet je wat jij moet doen? Jij moet je fouten maar lekker zelf oplossen, je hebt ze ook zelf veroorzaakt. Ik ben weg hier, ik heb tijd voor mezelf nodig om dit te verwerken en te zorgen dat ik je zo meteen niet aanvlieg,' zei Oscar voordat hij het huis verliet.