28

10 2 0
                                    

Pov Maxim

Na een lange vrijdag werken was het dan eindelijk weekend. Ik had eerder deze week vaag plannen gemaakt met Oscar voor vanavond.

U: Nog steeds beschikbaar vanavond?

Oscar: Jazeker! Ik hoop niet dat het erg vindt, maar Livia is er ook :)

U: Val ik jullie dan niet lastig?

Oscar: Nee joh! En als we je zat zijn stuur ik je gewoon weg ;)

U: Helemaal prima hoor!

Oscar: Helemaal niet prima, Max! Wij hadden al plannen, dus ik ga je zeker niet naar huis sturen. Dat zou zeer lullig zijn

U: Ik snap het anders heel goed als jullie tijd met z'n tweeën willen

Oscar: Dat hebben we zaterdag en zondag al

U: oke oke, tot vanavond!

Oscar: tot straks

Dat kon alleen maar goed nieuws tussen Oscar en Liv betekenen. Ik vond het schattig dat hij een andere bijnaam had voor Olivia dan Liv. Ik was gewoon voor de meest makkelijke variant gegaan. Ik was niet echt bepaald fan van bijnamen geven. Sol daarentegen was er dol op. Hij bedacht de meest belachelijke bijnamen voor iedereen. Hij heette zelf voluit Solomon en daarom wilde hij iedereen langere namen geven. Hij vond het nodig om mij meer dan eens Maximilien te noemen.

Ik was niet bepaald blij met de bijnaam, of ik was niet blij met het feit dat ik op de middelbare wél had opgelet bij de lessen geschiedenis. Maximilien was namelijk de voornaam van Robespierre en daar wilde ik liever niet mee geassocieerd worden. Wie zou er wel geassocieerd willen worden met een man die aan de leiding stond van de terreurbeweging die tijdens de Franse Revolutie tienduizenden mensen liet vermoorden en daarna zelf door een samenzwering net als al die mensen stierf onder de guillotine? Ik in elk geval niet.

Viktor werd Viktorino genoemd, een verwijzing naar de naam die in de Macarena werd gezongen: Vitorino. Sol had er een gewoonte van gemaakt om elke keer als de Macarena ergens aanstond, Viktorino te zingen in plaats van Vitorino. Verder kende hij geen enkel woord van de tekst. Oscar moest het doen met de bijnaam Oscinator wat een samentrekking was van Oscar en iets als generator of oscillator. Het moest er in ieder geval naar verwijzen dat Oscar een energiek persoon is, of in Sols woorden: een menselijke machine die altijd in beweging is. Het paste bij Oscar en het feit dat Sol stomdronken was toen hij het bedacht had maakte het toch wel indrukwekkende bijnaam.

Zo noemde hij ons dus Solomon, Maximilien, Viktorino en Oscinator. Zeer merkwaardig, maar goed. Als ik ons bijnamen zou geven zou ik blijven bij Sol, Max, Vik en Ozzy.

Ik vertrok op de fiets naar Oscars appartement. Ik was er eerder dan Olivia, waar ik best blij mee was. Binnen nam ik plaats op de bank. Oscar kwam tegenover me zitten. Nieuwsgierig keek ik hem aan en hij glimlachte verlegen. 'Hoe ging het?' Vroeg ik hem. 'Heel goed!' Hij bloosde hevig.

'Het was eerst een beetje onwennig, want we hadden geen idee wat jij allemaal in gedachten had, wat uiteraard je bedoeling was geweest. Toen we het eenmaal doorhadden ging het steeds beter. Ik nam jouw plek in en ineens hadden we een date,' hij glimlachte. 'Het was een lekker wijntje trouwens, die je besteld had.' Ik lachte om zijn opmerking. 'Ik ken je goed genoeg daarvoor gelukkig.'

'Als jij ooit weer op de markt bent,' Oscar keek me indringend aan, 'dan heb je zoiets tegoed van mij.' Ik grinnikte zachtjes. 'Daar houd ik je aan.' Oscar trok zijn wenkbrauwen verbaasd op. 'Ik had niet verwacht dat je dit zou antwoorden. Denk je weer op de markt te komen?' Ik haalde mijn schouders op. 'Ik hoop het niet en op dit moment gaat alles goed, maar wie weet.'

Maxim (manxman)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu