Güneşsiz Gökyüzü

41.BÖLÜM

Hello.

Nabersiniz gençlik.

Keyifler nasıl?

İyisinizdir inşallah.

41. Bölüme geldik 41 kere maşallah.

Ahsen ve Ahenk'in konuşma sahnesini de sonunda yazabildim.

Uzun bir süredir ikisine konuşma sahnesi yazmayı düşünüyordum 40.bölüme nasip oldu. Bu bölümde biraz var.

Hadi bölüme geçelim.

Keyifli okumalar!

Son 4.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Bismillahirrahmanirrahim.

•••••••

Çiçekli bir tarlanın ortasında oturmuş, Aksel'in dizlerine uzanmıştım. Aksel saçlarımı yavaşça okşarken kulağıma çok hoş bir şarkı mırıldanıyordu

Gün doğar mecbur gibi yola düşer kalbin
Her bir yol bir ihtimal ama gitme kal
Son sözü söyler gibi derin bir nefes dünden bir ses
Elveda diyecek elbet ama gitme kal.

Yorgundu adımların sanki giderken
Sonbahardı bu gidiş yazın ardından gelen
İçimden koparmaya çalıştım seni
Olmadı yapamadım kökün çok derinden.

Belki sadece sen ve ben
Belki sadece bu gece kaldı
İstemem inan başka bir teni
Her şeyimi sen yaptım.
Belki sadece sen ve ben
Belki sadece bu gece kaldı.
İstemem inan başka bir teni
Her şeyimi sen yaptım.

Gün doğar mecbur gibi yola düşer kalbin
Her bir yol bir ihtimal ama gitme kal
Son sözü söyler gibi derin bir nefes dünden bir ses
Elveda diyecek elbet ama gitme kal.

"Aksel neden böyle bir şarkı söyledin?"

"Bilmem içimde geldi. Ruh halim beni böyle bir şarkı söylemeye yönlendirdi."

"Aksel kötü hisleri kendinden uzaklaştır, biz birbirime söz vermedik mi demedik mi ölüm bizi ayırana kadar ayrılmayacağız." Kafamı kaldırıp alttan alttan Aksel'e baktım.

"Belki de ölüm bizi ayırır sevgilim. Birbirlerini deli gibi seven insanları sadece ölüm ayırabilir değil mi?"

"Aksel böyle güzel bir yerde niye kötü konular açıp moralimi bozuyorsun, zaten moralim bozuk."

Küsmüş gibi yapıp kafamı Aksel'in dizinden kaldırdım, kötü kötü sözler söyleyip zaten kötü olan moralimi yerle bir etmişti. Yok ayrılacağız, yok öleceğiz, yani şöyle bir ortamda söylediği sözlere bak adamı deli ediyor.

Aksel benim kolumu dürtsede ona dönüp bakma zahmetine girmedim, biraz köpek sürünsün. Kafamın üzerinde hafif bir ağırlık hissedince Aksel'e döndüm. Tam dönemedim çünkü Aksel kollarını karnımın üzerinde kenetleyip çenesini başımın üzerine yasladı.

"Böyle mi yaparak az önce yaptığını düzelteceksin, ha yani öyle düşünüyorsan çok doğru düşünüyorsun." Aksel'in güldüğünü işittim işte benim için en güzel şarkı başladı.

Bir süre ikimizde konuşmadık, rüzgarın usul usul tenimizi okşamasını seyrettik. Saçlarım şiddetini arttıran rüzgar ile uçuşmaya başladı, saçlarımın çoğu Aksel'in yüzüne uçuştu.