Betrayal-HyunLix- +18

-9-

2014
________

Bu gün okulun ilk günüydü. Sırtımdaki çantanın kol kısmını sıkı sıkı tutup okul binasının önünde duruyordum. Eve yakın olduğu için yürüyerek gelmiştim. Açıkcası tedirgindim... İnsanlar beni kabul edecek miydi? Daha fazla düşünmeye son verip adımlarımı merdivenden çıkmak adına yönlendirdim. Bana göre biraz yüksek basamakları hızlı hızlı çıkıp koridora gelmiştim.

Bir çok çocuk ve ebeveyn vardı. Yavaş adımlarımı yerde sürüye sürüye sınıfımı aradım. En sonunda bulunca yavaşça kapıyı çalıp açtım. İçerde bir çok çocuk ağlayarak annesine ya da babasına sarılmıştı. Tedirgince etrafıma bakarken bir kadının sesi ile gözlerimi büyük masanın önünde durmuş kişiye çevirdim.

"Merhaba tatlım, sınıfın burası mı emin misin?"

Kafamı aşağı yukarı salladım.

"Adın ne bakalım?"

"Lee Felix."

Hemen elindeki listeye bakmıştı.

"Hoş geldin Felix'cim. Gel bakalım."

Diyerek yanıma gelmiş ve elini sırtıma koyarak beni yönlendirmişti. Duvar kenarı bir sırada en öne oturtmuştu. Yanımda kimse yoktu. Sırtımdaki çantamı çıkartmama yardım edip masanın yanındaki askıya asmıştı. Sonra gülümseyip bana bakmıştı.

"Ailen dışarıda mı?"

Kafamı olumsuz anlamda salladım. Yüzünde şaşırmış bir ifade vardı.

"Seninle gelmediler mi?"

Yine kafamı olumsuz şekilde sallamıştım. Yüzündeki şaşkınlık daha da büyümüştü.

"Anladım... Kendini burada rahat hisset. Beni anneniz yerinize koyun."

Diyerek dişlerini göstererek gülümsemişti. Bende yavaşça gülümsedim.

"Yüzüne ne oldu senin? Yanağında bir morluk var."

Demişti yüzündeki gülümseme izini taşırken.

"Düştüm."

"Daha dikkatli olmalısın."

Gözleriyle üzerimi süzerken bakışları ayakkabıma takılmıştı.

"Bağcıklarını bağlamazsan hep düşersin. Gel bakalım."

Diyerek önümde eğilmiş ve ayakkabıma uzanmıştı. Bağcık bağlamasını bilmiyordum ama babam bağcıklı bir ayakkabı almıştı işte. Bende bağcıkları ayakkabıma sıkıştırıyordum. Öğretmenim önüme eğilip yavaşça iki ayağımında bağcığını bağlamıştı.

"Evden çıkmadan annen bağlamadı mı? Yoksa yolda mı çözüldü?"

Ona cevap vermedim.

"Pekala her neyse, merak etme ama... Ben size burada her şeyi öğreteceğim."

Diyerek saçlarımı karıştırmıştı. Gözlerim şaşkınlıkla büyürken arkasını dönüp gitmişti. İlk defa biri... Saçlarımı karıştırmıştı.