Betrayal-HyunLix- +18

-40-

Bir kaç hafta sonra

Yavaşça elimdeki kağıdı masaya bırakıp okumaya başladım.

Gün doğarken hani birbirimizi sevecektik. Çok isterim kolların arasında uykuya dalıp uyanmayı. Artık sende bir mazisin. Bende bıraktığın hayaller ve yarım kalmışlıkla koca bir mazi. Lakin sen arkandaki enkazı görmez misin? Ben her gün kahrolurken susup yoluna mı bakacaksın? Hani seviyordun beni? Kılıma zarar gelmesini istemiyordun. Vaktinde kendi kendimi bitirdiğim için kızmıştın bana. Şov muydu bunların hepsi? Ne kramplar ile yaşadım, yaşıyorum. Sen görmüyorsun. Acıdan ne kadar inledim. Sen duymuyorsun. Ne kadar söyledim sana aşkımı. Sen söylemiyorsun. Lakin her şey yürekte bittiği vakit kafanda da biter. Hoş, ben daha hiçbir zerremde seni bitiremedim. Uzun lafın kısası ben seni çok özledim. Dön eskisi gibi olalım demiyorum beni yanlış anlama. Fakat... En azından dön, seni hissedeyim.

Derin bir iç çekip bu kağıdı da katlayıp diğerlerinin arasına koydum. Ufak ufak notlar yazıyordum. En azından içimi buraya dökmeye hakkım vardı. Yavaşça kalkıp odadan çıktım. Salona geldiğimde Hyunjin'in oturduğunu gördüm.

"Felix."

Bana seslenince ona döndüm.

"Hm?"

"Yaran iyi mi?"

Kafamı olumlu anlamda salladım. Yüzüm berbat bir durumdaydı.

"Gel buraya."

Ses etmeden yanına gittim. Beni yanına oturtup gözlerime baktı. Gözlerimiz birbirine değince bir anda tüm duyguları yok oldu.

"Neden yaptın bunu bana?"

"Sen neden yaptıysan."

"Pişkince cevaplar verme."

"Pişkince cevap vermiyorum. Ben güçsüzüm. Bu hayatta bir yerim yok Hyunjin."

"Saçmalama."

Omuz silktim.

"En yakın arkadaşım ile yattın."

"Sende öyle."

"Ben ve sen aynı değiliz."

"Elbette değiliz."

Ellerimi saçlarıma atıp okşamıştı.

"Bunu bilmen güzel."

Sonra saçlarımı tutup çekti.

"Hep bil bunu olur mu?"

"Canım yanmıyor artık Hyunjin."

"Öyle mi?"

Gözlerine nefret doldu. Eskiden aşıktık birbirimize. Şimdi nefretten başka hiçbir şey yoktu.

"Kalk."

Saçlarımı bırakıp ayağa kalkmıştı. Bende kalkıp arkasından gitmeye başladım. Birlikte evin bodrumuna indik. Karanlıkta pek bir şey göremiyordum. Sonra içeriye cılız bir sarı ışık yayıldı.