Betrayal-HyunLix- +18

-34-

Kuruyan bir dal çiçek, bir gözyaşı
Ve ışığı sönmüş bir umut.

Yorgunca gözlerim kapanıyordu. Ama yine de direndim. Bu ilk yalnız gecem değildi. Ama son yalnız gecem de değildi. Yavaşça kafamı yasladığım koltuktan kaldırdım.

03.24 ö.ö.

Gelmeyecekti. Biliyorum Hyunjin bu gece de eve gelmeyecekti. Nerede? Ne yapıyor? Kiminle? Ne yiyor? Bilmiyordum. Bilmek istiyor muydum? Onu da bilmiyordum.

Ayağa kalkıp yüzümü yıkamak adına banyoya gittim. Soğuk suyu yüzüme çarpıp kurulandım ve oradan çıktım. Banyodan çıktığımda onunla karşılaştım. Üzerindeki deri ceketi ve anahtarı ile bana döndü. Gözlerimiz orta yerde buluştu. Uzun süren ayrılıktan sonra kalbim heyecanla çarptı.

Ama bu korkunun heyecanıydı.

"Geldin."

Titrek bir sesle güç bela konuşmayı başardım. Kafasını sallayarak ceketini çıkartmış asmış ve anahtarını bırakmıştı. 

"Uyumamışsın."

"Uyuyacak uyku mu bırakıyorsun?"

"Felix, beni beklemek mecburiyetinde değilsin. Oda orada, yatak orada git ve uyu."

"Sen peki? Sen nerede uyuyorsun bunca gece?"

Kaşlarını çatmıştı.

"Hesap mı soruyorsun bana?"

"Eşim değil misin? Biz birbirimizi sevmiyor muyuz Hyunjin?"

Yan bir şekilde sırıtmıştı. Gözlerinin altı gittikçe morlaşıyor, bakışları bayıklaşıyordu. Nerede ne yapıyordu da bu hâle geliyordu?

"Git ve uyu. Duş alacağım."

"Hyunjin, bana bir açıklama yapmak zorundasın."

"Değilim Felix."

Oflayarak odaya ilerleyince bende arkasından gittim.

"En azından bir şeyler söyle! Başka biri mi var! Anlamıyorum bile!"

Hızla bana dönüp sinirle baktı.

"Sana ne? Evlendik diye hayatımda bir yer mi edindin?"

Sözleri kalbimi bin parçaya ayırmakta o kadar iyiydi ki...

"Var demek..."

Sustum. Kabul etmek istemiyordum.

"Git ve uyu Felix!"

Odadaki banyoya girip kapıyı kilitlemişti. Tüm yorgunluğuma rağmen uykum yoktu.

×

"Ne yapıyorsun!?"

Kapıdan çıkan ve bir adım atan Hyunjin bana şokla baktı. Elimde olan ona dönük bıçak çıplak bedenine baskı yapıyordu.

"Delirdin mi?"

"Al."

Almak için hamle yapınca daha sıkı tutup izin vermedim.