Betrayal-HyunLix- +18

-10-

2017
________

Annemle eve gelince hızla beni eve çekip üst kattaki banyoya sokmuştu.

"Anne..."

"Sus Felix, çok kirlendin seni yıkayacağım."

Diyerek hızla üzerimdekileri çıkartmıştı. Ona engel olamamıştım. Hızla o da benimle büyük duşa kabine girip cam sürgülü kapıları çekmiş ve suyu açmıştı. Sıcak su yaralarıma nüfus edince acı ile inlemiştim.

"Anne... Anne çok sıcak!"

"Sus Felix! Onlar seni kirletti... Onlar seni çok kirletti!"

Diyerek sinirle söylenmiş ve vücudumun ıslandığından emin olunca eline şampuan kutusunu alıp saçlarıma dökerek hızla köpürtmeye başlamıştı. O kadar sert davranıyordu ki uzun tırnakları kafamı acıtıyordu.

"Anne... Biraz yavaş ol ne olur!"

"Felix kes sesini! Sende mi kirli olacaksın...? O herif gibi kirli mi kalacaksın! Ha!"

"Ha-hayır...! Kirli olmak istemiyorum..."

"Kapa çeneni o halde!"

Sıcak suyu yine saçlarıma tutarak durulamış ve tekrar saçlarımı şampuanlamıştı.

Bu işlemi tam 5 kere kadar yapmıştı. Biten şampuan kutusunu yere atıp hızla bedenimi ona çevirip omuzlarımdan tutmuştu. Gözleri dolu doluydu. Kaşları üzgünlükle şekillemiş ve yüzünde bir gülümseme vardı.

"Anne seni temizleyecek bebeğim... Annene güven."

Diyerek eline banyo lifini ve duş jelini alarak life duş jelini sıkıp iyice köpürterek lifi bedenime bastıra bastıra vücudumu köpüklemişti. Acı ile bağırmıştım.

"Anne! Anne yaralarım çok acıyor!"

"Kes sesini! O yaralarında çok kirli! O kadın sana dokundu... Yıllar önce o herifi kirlettiği gibi seni de kirletti!"

Diyerek sinirle bağırmış ve her yerimi köpükleyince durulayıp tekrar köpüklemişti. Kendisini tatmin edene kadar bunu yapmıştı. Tenim çok acıyordu ve tahriş olmuştu. Bundan emindim. Suyu kapatıp hızla bir havlu ile beni sarmıştı. Sonra aynanın önüne geçirip arkamdan bana bakmıştı.

"Anne senin hep iyiliğini düşündü bebeğim... Anne seni bir nebze olsun temizledi ama... Hâlâ çok kirlisin! Bu kir asla geçmeyecek! Duydun mu beni! Çok kirlisin!"

Diyerek bedenimi sarsmıştı. Gözlerimden düşen yaşlar tenimi çok yakıyordu. Bembeyaz tenim tahriş olduğundan dolayı kızarmıştı.

"Şimdi gidip sana kıyafet vereceğim..."

Diyerek dudaklarını saçlarıma bastırmıştı. Beni kendisi ile birlikte banyodan çıkartıp bir odaya sokmuştu. Gidip bir iç çamaşırı, pantolon ve tişört getirmişti.

"Hadi giyin."

Diyerek odadan çıkmıştı. Bedenim hâlâ çok titriyordu. Zar zor üzerimi giyinip odadan çıktım. Gelen sesler üzerine aşağı indim. Bir tane adam koltuklara oturmuş telefonda konuşuyordu. Bu kimdi...? Beni görünce telefona veda edip kapatıp bana gülümsemişti.

"Se-sen kimsin...?"

Ayağa kalkıp yanıma gelmiş ve bana sarılmıştı. Ani hareketi ile geri çekilmek istedim ama yapamadım. Yüzlerimizi aynı hizaya getirip bana bakmıştı.

"Ben senin üvey babanım. Adım Joon-woo."

Diyerek gülümsemişti. Annem evlenmiş miydi...? Kısa süre sonra topuklu ayakkabı sesi ile merdivenlere döndüm. Annem aşağı inip bize bakmıştı. Sonra gelip bir elini omuzuma koyup bana karşımdaki adamı göstermişti.