Intikam Oyunu

IO-61

Fırat'ın gelişiyle birlikte, bulutların üzerindeydim adeta. Hani derler ya; bazı şeylerin kıymetini, kaybetmeden anlayamayız diye. Fırat'ın yeri bende hep ayrıydı ancak benim için bu kadar değerli olduğunu ondan uzak kalana kadar anlamamıştım. Fırat o kadar benimleydi, o kadar yanımdaydı ki, onsuz bir günün düşüncesi bile saçma geliyordu. Bu yüzden onun, olmazsa olmazım olduğunu anlamam biraz zaman almıştı. Fırat, kelimenin tam anlamıyla mutlu olabilmek için ihtiyaç duyduğum tek şeydi. Bunu anlayabilmem için gerekliydi belki de gitmesi. Bu nedenle kızmıyorum gitmesine. Ancak bu onun son gidişiydi: bir daha onu bırakmak gibi bir niyetim yok.
Geçirdiğim en güzel doğumgünüydü belki de. Zor günler yaşamış, acılar çekmiş, değişmiştim. Hayatımdan çıkan insanlar olmuştu ancak gerçek dostlarım hala yanımdalardı. Bazen hayatında köklü temizlikler yapılması gerektiğine inanıyorum. Böyle temizlikler de ancak insan hata yaptığında, zor zamanlar yaşadığında yapılıyordu. İnsanlara zor geliyor birilerinin acısına merhem olmak, ya da gerçek yüzlerini hemen belli ediyorlar böyle zamanlarda.
Mutluyum. Gerçek dostlarım yanımda, Fırat döndü, Önder ve Hande barıştı, plan gayet iyi gidiyor... Doğumgünümde intikam planına ara vermiştim, şimdiyse iş başı yapma vakti.
Telefonu elime aldım ve Can'ı aradım.
" Sevgilim nasılsın?"
"İyiyim Duru sen?" Yalan. Sesi berbat geliyor. Kesin Hande ayrıldı Can'dan. Vurduuuu gol olduuuuuu.
" İyiyim canım. Sesin kötü geliyor, bir sorun mu var?"
"Sadece yorgunum. Babam rahatsızlandı ve bütün iş bana kaldı."
"Geçmiş olsun yapabileceğim bir şey var mı?"
"Hayır aşkım sağol. Birkaç gün işler yüzünden fazla ilgilenemeyeceğim seninle ama, haberin olsun."
"Sorun değil canım, sen işlerini hallet. Görüşürüz sonra."
" Görüşürüz."
Acaba gerçekten babası mı hasta? Belki de Hande onu terk ettiği için üzgündür. Hande'yle ayrılıp ayrılmadığından emin olmalıyım ki, plana ona göre devam edebileyim. Bunun için de Melih'i aradım.
"Umarım yeni görev için aramışsındır Duru. Bu işi gerçekten sevmeye başladım." Güldüm.
"Kesinlikle onun için aradım."
"Pekala, anlat patron. Ne yapıyoruz?"
" Mekana gidip Önder'i görüyorsun. Hande, Can'la olan ilişkisini bitirdi mi bunu öğrenmeliyim. " Can'la olan konuşmamızı anlattım.
" Sesi gerçekten kötü geliyordu. Söylediği gibi babası hasta olabilir elbette ama, Hande'yle ayrıldıkları için de üzgün olabilir. Sonuçta benden gizlemesi gereken bir durum olduğundan böyle bir yalana başvurması akla yatkın geliyor. "
" Doğru söylüyorsun Duru. İki durum da sözkonusu olabilir. Ben Önder'den laf almaya çalışırım."
"Tamamdır. Senden haber bekliyorum o halde." diyip telefonu kapattım. Melih'in, Önder'den bilgi alamama ihtimaline karşılık Emre'yi aradım.
" Vay vay vay. Hatırlanmayı neye borçluyuz Duru hanım?" diye açtı telefonu Emre.
"Emre, seni bu aralar ihmal ettim biliyorum. Ama almaya çalıştığım bir intikam var. Onun için uğraşıyorum biliyorsun."
" Öyle olsun bakalım. Nasıl gidiyor plan?"
" Şimdilik her şey yolunda ancak ufak bir bilgiye ihtiyacım var."
" Dinliyorum."
" İlk etabı gerçekleştirdim: Önder ve Hande barıştı. Sonraki aşamaya geçmek için, Hande'nin Can'dan ayrıldığından emin olmalıyım. Bugün Can'ı aradım. Sesi epey kötü geliyordu. Nedenini sorduğumda ise, babasının hasta olduğunu söyledi."
"Babasının hasta olup olmadığını öğrenmemi istiyorsun." dedi sorarcasına.
" Tam üstüne bastın. "
" Kolay. Şimdi işten çıkıyorum. Yanlarına uğrarım ziyarete. O zaman öğrenirim gerçeği. "
" Şahane olur. Senden haber bekliyorum o halde." diyip kapattım telefonu. Heyecandan yerimde duramıyordum. Bu cevabı öğrenmeliydim. İçimden bir ses ayrıldıklarını söylüyordu ama emin olamıyordum: duymaya ihtiyacım vardı. Telefonu elimde döndürüp duruyodum. Saniyeler, dakikalar bana gereğinden fazla uzun geliyordu. Sabırsızlıktan çatlamak üzereyken, 2 mesaj birden geldi telefonuma. Biri Emre'den, diğeri ise Melih'tendi.
Emre: " Can'ın babası turp gibi. İşten yeni gelmiş hatta. Büyük ihtimalle ayrıldılar."
Melih: " Ayrılmışlar."
Sevinçle çığlık attım. Ayrılmışlar! Bu da demek oluyor ki, bir sonraki aşamaya geçmenin zamanı geldi...

Gecikme için üzgünüm. Kendimi affettirmek için sonraki bölümü çabucak ekleyeceğim.
Bu bölüm; Alizade_Nezrin
berfizerrin1903
FundaPalazoglu
SevgiBilik

adlı okuyucularım için. Sizleri seviyorum :* :*