Intikam Oyunu

IO-33

Fırat'ın ağzından

Duru... Onunla en büyük aşkım olan Fenerbahçe sayesinde tanışmıştık. Tribünlerde geçmişti bütün çocukluğum, gençliğim ve geçmeye de devam ediyor. Duru çoğu kızın aksine futbolla gerçekten ilgileniyor ve anlıyordu. Hayat dolu bir kız. Onun yanında olup da kötü hissedemezsiniz. Her zaman benim yanımda oldu, bana destek oldu. Ne zaman umutsuzluğa kapılsam Duru sarstı ve ayağa kaldırdı beni. Yüreklendirdi. Kendime olan inancımı arttırdı. Çok şey başardım, cok iyi yerlere geldim. Duru olmasa yapamazdım, biliyorum.

Ondan ayrı bir an dahi geçirmek istemiyorken ona tek kelime etmeden gittim. Gitmek zorundaydım onun için, kendim için, bizim için...

O beni, olmazsa olmaz bir dost olarak görüyor, bense onu dostluğunun yanında kalbimin sahibi olarak görüyorum. Evet, ben ona aşığım. Onu kaybetmekten deli gibi korkuyorum. Susmam o yüzden, kaçmam o yüzden...

Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Ancak onun bana o gözle bakmadığını da biliyorum. Bu yüzden de biraz uzaklaşmak istedim. Belki her şey yoluna girer dedim. Girmedi.

Çalıştığım şirket yeni bir firmayla anlaştı. Patronum proje sorumlusu olarak beni göndermek istediğini söylediğinde bunun benim için bir şans olacağını düşündüm; Duru'suzluğun nasıl bir şey olacağını anlamam için iyi bir deneme olacaktı. Sonuç ne oldu peki? Onsuz olamayacağımı bir kere daha anladım. Hayatımın parçası değil ta kendisi olmuş hiç fark ettirmeden. Şimdi onsuz olma düşüncesi daha çok acıtıyor...

Ona gerçekten ihtiyacım var, onun da bana ihtiyacı var biliyorum. Ama ikisi çok farklı. O benim nefesim gibi; o olmadan yaşayamam. Onun bana olan ihtiyacı daha farklı; o bensiz de yaşar, ama hayatında olmam daha iyi hissettirir. Bunun farkındayım.

Bu acıtıyor. Düşünsenize; sizin hayatınız olan insanın hayatı olamamak... Hayatında olacaksınız ama susacaksınız, onun başkasına gidişine tanık olacaksınız, kendi ellerinizle uğurlayacaksınız belki de. Onun mutluluğu için diyip susturacaksınız kendinizi, içiniz kan ağlarken güleceksiniz. Ne demek bu anlayabiliyor musunuz? Yaşarken öl diyorlar bana, diri diri gömelim seni. Yakınında ol ama uzak hisset. Dokunama, sadece bak. Gizli gizli izle onu, belli etmeden içine çek kokusunu... Yaşamayan bilemez ki bunu. Birine anlatmayı deneseniz, kafa sallayıp anladıklarını söylerler ama anlayamazlar ki, yaşamayan bilebilir mi? Hissedebilir mi? Bu dünyada var mıdır beni anlayan birileri?

Onu aramak istiyorum, konuşmak... Çok özledim sesini, kokusunu, gülüşünü... Bana baktığı gibi bakıyor mudur başkasına? Bana güldüğü gibi gülüyor mudur? Ben onu kimseyle paylaşmak istemezken, o beni birileriyle paylaşmak zorunda kalsa umrunda olur mu acaba? Gerçi ondan vazgeçmeyeceğim için bunu hiç öğrenemeyeceğiz.

Bazen diyorum ki bir arayayım, en azından sesini duyarım... Ama olmaz. Kendime söz verdim. Bu iş bitip de dönene kadar aramayacağım. Onsuzluğu denemem lazım. Şimdilik kimseyi istemiyor hayatında ama bir sevgilisi olursa, gerçekten aşık olursa bir de, bunu kaldırabilir miyim emin değilim.

Hayatında neler olup bittiğini bile bilmiyorum şu sıralar. Bu da beni delirtiyor. Ya bana ihtiyacı varsa? Ya biri üzerse onu? Hayır Fırat Hayır! Duru güçlü bir kız. Üstesinden gelemeyeceği şey yok. Gerçi ofisi arayıp beni sormuş birkaç kere. Haber vermediğim için merak etmiştir, başka ne olacak ki. Az kaldı zaten dönmeme. Birazcık daha sabretmeliyim.

Buradaki işler kariyerim için bir dönüm noktası olabilir, o yüzden işime odaklanmalıyım. Geleceğimi düşünmeliyim. Kısa bir süreliğine de olsa her şeyi bir kenara bırakmayı başarmalıyım. Duru hariç tabi ki. Aşk hiç, bir kenara bırakılır mı?

Beklenen bölüm geldiii :D sonunda öğrendik Fırat neredeymiş, neden gitmiş... Beklediğiniz gibi mi oldu? Fırat'ın hislerini tahmin ediyor muydunuz?
Sonu ne olacak dersiniz? Duru'nun hayatında Can var, ona karşı bir şeyler hissetmese de birlikteler. Hem Duru'nun yaşadıkları da ortada; zor bir dönem geçiriyor. Peki sonuç ne olacak dersiniz? Doğru tahmin eden veya en azından yakın bir tahminde bulunan olursa bölümü ona ithaf edeceğim. Düşünün bakalım :)