ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ!

32. Αντεπίθεση.

Ο Ανδρέας, πήγαινε πάνω κάτω στους διαδρόμους της αστυνομίας, περιμένοντας κάποιο νεότερο, από τους αστυνομικούς, από τον Κώστα, από τον οποιονδήποτε. Κοίταζε νευρικά, μέσα από τα τζάμια των γραφείων, για να βγάλει κάποια συμπεράσματα. Δεν μπορούσε να δει και πολλά, καθώς η αστυνομία είχε τοποθετήσει τα κατάλληλα στόρια, για να έχει το κάθε δωμάτιο, την ανεξαρτησία του.

Μετά από λίγες στιγμές, βγήκε ο Κώστας με το επαγγελματικό του, γκρι κοστούμι. μαζί με την αρκετά κουρασμένη Κατερίνα και συνοδευόμενη από 2- 3 αστυνομικούς.

'Τι έγινε;' ρώτησε αγωνιωδώς, ο νεαρός Δαγκλής το φίλο του.

'Έχουμε 48ωρη προθεσμία, για να απολογηθεί στον ανακριτή.' αναφώνησε ο Κώστας, κρατώντας τα χαρτιά με τις σημειώσεις του.

Ο νεαρός Δαγκλής πήγε να μιλήσει στην Κατερίνα, αλλά οι αστυνομικοί την οδήγησαν αμέσως στο κρατητήριο.

'Μισό λεπτό. Να της μιλήσω βρε παιδιά.' διαμαρτυρήθηκε ο Ανδρέας.

Ο Σέργιος Κεσόγλου βγήκε από την απέναντι πόρτα και μόλις τον είδε ο Ανδρέας, άρχιζε να ωρύεται προς τον αστυνόμο.

'Δεν το έκανε. Είναι αθώα...!'

Ο Κεσόγλου του έπιασε τον ώμο παρηγορητικά και κουρασμένα από την όλη διαδικασία και του αποκρίθηκε,

'Ηρεμήστε νεαρέ....'

Ο Ανδρέας ανακάτεψε νευρικά τις μπούκλες του και με φωνή απότομη, αναφώνησε

 'Μην μου ξαναπείτε να ηρεμήσω.... Και στο κάτω κάτω, τι έχετε εναντίον της και την θεωρείτε ένοχη;'

O Σέργιος βλέποντας, την στάση του νεαρού Δαγκλή, συμπέρανε, πως αυτό το κομμάτι της δουλειάς του, ήταν το πιο άχαρο. Να πρέπει να αντιμετωπίσει τους οικείους του δολοφόνου, που ξεσπούν για την αθωότητα του αγαπημένου τους προσώπου. Αποκρίθηκε συγκαταβατικά στον Ανδρέα, λέγοντας,

 'Εντοπίστηκε το αυτοκίνητο της, στις 7μιση το πρωί, στην περιοχή, κύριε Δαγκλή.'

Ο νεαρός Δαγκλής έκατσε στην καρέκλα του διαδρόμου, ανήμπορος να εξηγήσει τα νέα στοιχεία. Πάλι κακές σκέψεις στροβιλίζουν το νου του. Πάλι αμφιβολίες, πάλι υποψίες. Τι να ήξερε η Κατερίνα; Tι να έχει δει ; Δεν ήθελε να ξαναπέσει στο ίδιο μοτίβο. 

Το κορμί του είχε μουδιάσει. Δεν μπορούσε να κουνηθεί. Νόμιζε ότι μέσα του υπήρχε μια τρύπα, που ρούφαγε την ψυχή του, με όλα τα καλά αισθήματα, που τον διακατέχουν. Έκλεισε τα μάτια του και αναστέναξε. Μόλις πήρε την ανάσα, που ζητούσε, σηκώθηκε ορμητικά, με αυτοπεποίθηση και δήλωσε σε όλους τους παρευρισκόμενους.

'Όχι! Δεν το έκανε η Κατερίνα! Είμαι σίγουρος.'

Ο Κεσόγλου, αν και λυπήθηκε λίγο τον νεαρό, πλέον η επιμονή του τον είχε ενοχλήσει. Ήθελε να του πει στα ίσα, ότι μιλούν οι ενδείξεις και ότι οι προσωπικές εκτιμήσεις δεν έχουν καμιά αξία για την αστυνομία.

Η Κατερίνα Δαγκλή ήταν πολύ συμπαθής κοπέλα, αλλά δυστυχώς είναι δολοφόνος. Δεν μπορεί να επηρεάζεται και να εθελοτυφλεί. Παρόλα αυτά, δεν είπε τίποτα από τις σκέψεις του και απλώς μουρμούρισε,

'Καλά κύριε Δαγκλή. Ηρεμήστε! Πηγαίντε σπίτι σας και αύριο τα ξαναλέμε.'

Ο Ανδρέας εκνευρίστηκε. Δεν ήταν μωρό, που έπρεπε να ηρεμήσει από το κλάμα του. Τι έπρεπε να κάνει για να το αντιμετωπίζουν σαν ενήλικα; Μίλησε σιγανά προς τον αστυνόμο, παίρνοντας το πιο σοβαρό του ύφος και αναφώνησε,

'Κύριε Κεσόγλου, εγώ θα πάω σπίτι μου και θα βρω την άκρη. Όμως, εσείς, πως θα μπορέσετε να γυρίσετε στο δικό σας σπίτι , χωρίς τύψεις, που κλείσατε μια αθώα στην φυλακή; Απορώ πως θα σας πάρει ο ύπνος , με τα πασαλείμματα, που κάνετε εσείς και η ομάδα σας ; 'Έχετε και το θράσος να το δηλώσετε και επίσημα αστυνομική έρευνα. Πραγματικά λυπάμαι.'

Ο Κεσόγλου έμεινε έκπληκτος από την δήλωση του, ήθελε να του αντιμιλήσει, αλλά ο Ανδρέας Δαγκλής δεν στάθηκε και έφυγε μαζί με τον φίλο του. Έμεινε όρθιος, ακούνητος, κοιτάζοντας τους δύο άντρες να απομακρύνονται. Ξεροκατάπιε....

'Λες ο μικρός να έχει δίκιο; Μήπως κάτι, μας έχει ξεφύγει;' σκέφτηκε.

Γύρισε στο γραφείο του. Είδε την ομάδα του, που δούλευε τις υπόλοιπες υποθέσεις, που είχαν προκύψει. Έβαλε τα χέρια του πίσω και τους παρατηρούσε. Τους είχε τουλάχιστον μια επταετία. Η ομάδα του ήταν ικανή, ταλαντούχοι εργαζόμενοι σίγουρα ,αλλά ίσως ήταν κουρασμένοι. Ίσως δεν είχαν δει όλες τις λεπτομέρειες που έπρεπε. Ίσως βρήκαν την πρώτη ένοχο, που προέκυψε και δεν έψαξαν περισσότερα.

'Ανασκουμπωθείτε...' φώναξε και όλοι τον κοίταξαν.

'Θέλω να επιστρέψουμε στην υπόθεση Δαγκλή. Θέλω κάποιος να κάνει όλη την διαδρομή Πειραϊκή – Θησείο με αυτοκίνητο στις 7μιση, η ώρα το πρωί. Θέλω κάποιος να ρωτήσει όλα τα ανοιχτά μαγαζιά της περιοχής, να ρωτήσετε αν είδαν κάτι, το οτιδήποτε από τον οδηγό.'

'Μα τα κάναμε όλα αυτά αστυνόμε...' διαμαρτυρήθηκε ο υπαστυνόμος Βασίλης Παπασπυρόπουλος.

' Ωραία... Τότε, θέλω να δείτε ξανά τα βίντεο. Να δείτε τα άλλα αυτοκίνητα που περνούν εκείνη την ώρα από την Πειραιώς. Θέλω να τους βρείτε όλους αυτούς και να τους ρωτήσετε, αν θυμούνται τον αμάξι και τον οδηγό του. Αν τέλος πάντων, παρατήρησαν κάτι. Ίσως ήταν μαζί σε κάποιο φανάρι. Οποιαδήποτε λεπτομέρεια είναι σημαντική.' τόνισε ο Κεσόγλου και συνέχισε

'Τέλος, θέλω να μου φέρετε εδώ, αυτόν τον Ντάνιελ Ρόνγκ. Θέλω το κινητό του, τις κλήσεις του, τα μηνύματά του, τους φίλους του, τι καφέ πίνει , που τον πίνει, που συχνάζει....'

'Μάλιστα, αστυνόμε΄, υπάκουσε η ομάδα και ξεκίνησαν δουλειά.