bubirfakehesap: Selam
bubirfakehesap: Rahatsız olmayacaksan yaşını öğrenebilir miyim acaba?
bubirfakehesap: Part time motorculuğunun yanına bir de part time aşk eklemek isterim de (:
Oy da atabilirsiniz yanına. Bölüm uzun diye yorum sınırını fazlakoydum. Bundan sonra gerçekten sınırlar geçilmedikçe bölüm atmayacağım.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
partimemotorcu: birden bire hayatının tümü oldun.
173.145 beğeni
: :
Dinlediğim şarkının sesini iyice açıp boş sınıfın duvarlarında gezdirdim gözlerimi. Canım sıkkındı. Bu can sıkıntısının da bir sebebi var sayılmazdı. Boş yere, durduğum yerde canım sıkılmıştı.
Salık bıraktığım kıvırcık saçlarımı arkama doğru atıp kafamı da yan olacak şekilde sıraya yatırdım stresle. Her şey ayrı can sıkıcıydı.
Sayısal öğrencisi olmama rağmen matematik dışında başka sayısal bir ders yapamıyor oluşum ilk sıradaydı, ikinci sırada ise benimle birlikte uyuduktan sonra tekrardan bana yazmayan platonik aşkım vardı... Benim yazdıklarıma da cevap vermemişti. Hatta arada bir görüldü atıp konuşmadan çıkıyordu, kendi platonik olduğu kıza ithafen bir sürü gönderi falan paylaşıyordu. Üçüncü sırada da aldığım kilolar duruyordu işte, görülmeyecek gibi de değillerdi zaten.
İki hafta geçmişti. Yapamayacağım diye düşünüp ağladığım, ertesi gününde de ailem zoruyla psikolog seansıma erken gittiğim günün ardından tam olarak iki hafta geçmişti. Bu iki hafta süresince ise yaptığım tek şey soru çözmekti. Birileriyle uğraşacak motivasyonu bile yakalayamamıştım.
Dershane hocalarıma arada soru sormuş, mesajlaşarak olan sosyalleşmemi sadece bu yönde kullanmıştım.
Normalde çabuk umutlanan, birilerine kolay bel bağlayan biri de değildim ama madem şu motorcu benimle konuşmayı kesecekti neden o kadar tatlı konuşmuştu ki durduk yere?
Yapılan şey hoş muydu şimdi?
Yan gözle okuduğum bir soruyu daha işaretleyip yanaklarımı şişirdim. Kafam bu kadar bulanıkken bile test çözmem gerekiyordu işte, kendi hâlimizde aşk acısı çekmemize bile izin yoktu.
Tam işlem yapmak adına kalemimi hareketlendirecektim ki telefonum birkaç kez titreyince kalemi bırakıp telefonu almıştım elime. Bazı şeylerden vazgeçmem bu kadar kolaydı işte.
