(Unicode)(Part 47)
"ဒီကလေးတွေ ကျောင်းမတက်ပဲ ဒီမှာလာထိုင်နေတာပေါ့လေ...တွေ့မယ် ငါနဲ့"
"မေမေ! "
"အေး! ငါညည်းအမေ... လာစမ်း! ဒီကို"
"ဟင့်အင်း မလာဘူး"
အလင်္ကာ သူ့မိခင်အား ခေါင်းခါပြကာ ပြောလိုက်သည်။ မဟာက အလင်္ကာ့ လက်ကောက်ဝတ်တစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး
"ပြေးကြဟေ့...နောက်ကျတဲ့ ခြေထောက် သစ္စာဖောက်ပဲ"
မဟာ၏ ဆော်ဪသံအဆုံး ထွက်ပြေးသွားကြသည်မှာ အစအနတောင် မတွေ့ရတော့ချေ။
"ဟေ့ကလေးတွေ အခုရပ်စမ်း! "
အလင်္ကာ၏ မိခင်တစ်ယောက်သာ အော်ရင်း ကျန်ခဲ့တော့သည်။ ရပ်ကွက်အတွင်း ဝရုန်းသုန်းကား ပြေးလွှားနေကြသော အုပ်စုကိုကြည့်ကာ လူကြီးများက ခေါင်းတခါခါဖြင့်။ထိုမြင်ကွင်းက သူတို့အတွက် မထူးဆန်းတော့ပေ။ အမြဲတစ်ခုမဟုတ်တစ်ခုကြောင့် ထိုအုပ်စု ရပ်ကွက်အတွင်း ပတ်ပြေးနေကြသည်မှာ ခဏခဏ။
"ဟေ့ကလေးတွေ ကျောင်းမတက်ဘူးလား...ဘာလို့ပြေးနေကြတာလဲ...နေပူကြီးထဲ"
အိမ်တစ်အိမ်မှလှမ်းမေးလိုက်သောအသံ။ သူတို့အားလှမ်းမေးလိုက်သော အသံကြောင့် ခြောက်ယောက်လုံး ထိုအိမ်ဘက်ကိုကြည့်ကာ သံပြိုင်ဖြေလိုက်ကြသည်။
"မကောင်းဆိုးဝါး လိုက်လာလို့ပါ အန်တီမြင့်ရေ" x 6
"ဟောတော့ ဘယ်က မကောင်းဆိုးဝါးတုန်း"
သူမအမေးစကားကို ပြန်ဖြေကြားမည့်သူမရှိတော့။ ထိုကလေးများက ပြေးသွားသည်မှာ အရိပ်သေးသေးလေးတွေအဖြစ်သာမြင်ရတော့သည်။
နေပူကြီးထဲ အပူတွေရှပ်တော့မှာပဲ ဒီကလေးတွေနှယ်.....
အန်တီမြင့်ဆိုသူက သူ့အနားတွင်ထိုင်နေသော အစ်မဖြစ်သူ မအေးကိုကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။
"ဒီကလေးတွေ ဘာတွေမွှေခဲ့ပြန်ပြီလဲမသိဘူး မမရေ"
မအေးကလည်း ပါးစပ်အပြည့်ထည့်ထားသောကွမ်းကို ပါးစောင်တစ်ဖက်တွင် ငုံထားလိုက်ပြီး သူ့ညီမဘက်ကိုကြည့်ကာ
YOU ARE READING
အမုန္းမွသည္...ခ်စ္ျခင္းဆီသို႔(နာက်ည္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အခ်စ္ကိုဖန္ဆင္းမည္)
Storie d'amoreStart Date-1.11.2023 End Date-27.5.2024 မိဘတွေမတရားခံရမှုအတွက် ကလဲ့စားချေမယ့်ကောင်လေးတစ်ယောက် အမုန်းတရားတွေကနေလွတ်မြောက်နိုင်ပြီး ချစ်ခြင်းကိုရှာဖွေတွေ့ရှိနိုင်မလား..... မိဘေတြမတရားခံရမွုအတြက္ ကလဲ့စားေခ်မယ့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အမုန္းတရားေတြကေနလြတ္ေျမာက...
