V.V.I.P. [BxB]

39.✨

Nisa ikisi arasında gözlerini gezdirirken Gökçe öfkeyle gözlerini kıstı.

"Ne saçmalıyorsun sen?"

Cem büyük bir güvenle gözlerini Gökçe'ye dikti ve ellerini kaldırdı. Bunun doğru olduğunu biliyordu.

"Yıllardır beni sevdiğini biliyorum bunu mahalle kenarından bir adamla sevgili olunca unutacağımı sanmıyordun herhalde. Aramızdaki bu arkadaşlığın bozulmaması için yıllardır bilmiyormuş gibi yaptım."

Gökçe nefretle göğsüne elini koyup ittirdi. Bunu az çok tahmin etse de yaptığından memnun ifadesi çok fazla kızdırmıştı.

"Gökçe istediğin olmadığında o kadar belli ediyorsun ki, kırılmaman için elimden geleni yaptıkça, en yakın arkadaşın olarak yanında durmaya çalıştıkça beni çok zor duruma soktun."

"Bitirseydin o zaman! Kimse sana bana katlanman gerektiğini söylemedi!"

Gökçe yılların verdiği yorgunluğun şu an çıkmasına izin verecek gibi hissediyordu. Zira o zamandan bu yana değişmişti. Eski duygularından kırılmadan bahsedebilirdi.

Cem'in küçümsemesi sadece midesini bulandırıyordu. Asıl aklına takılan başkaydı, Kaya'ya mahalle kenarından adam demesi daha çok sinirlendirmişti.

"Ayrıca bunları sandığın şeyler için yapmadım. Kaya'ya olan davranışların için,"

Cümlesini toparlamaya çalıştı. Yapmadığı bir işi sırf Nisa için yapmış gibi yapmak adına zorlanıyordu. Nisa ile olan ilişkisinin devam etmesini istiyordu.

İçten içe Kaya için hareket etmeye başlamıştı.
Cem'in ilişkisi artık umurunda değildi.

"Bunları yapmak istedim. Ayrıca, seni seçmek için çok da istekli değillerdi, benim küçük bir adımım da yeterli oldu."

Cem saf nefretle Gökçe'ye bakarken aklından onu korumayı bırakmıştı. Nisa'yı kovmayacaktı. Bütün suçu Gökçe'nin alıp almamasıyla ilgilenmeyecekti.

"Eninde sonunda aramız düzelecek çünkü ben toplantının tekrar edilmesini sağlayacağım. Sonra sen bunun için yine hatamı kabul etmiş gibi davranacaksın ve yanıma tıpış tıpış geleceksin."

Gökçe hiç üzülmesini umursamadı. Yıllardır biriktirdiği anıların bıraktığı kin ona görünürken Cem'in ifadesini izledi.
Hep öyle olmuştu. Kaya'nın da dediği gibi Cem, Eseroğlu'nu seviyordu. Gökçe'yi değil.

Cem alaylı bir gülüşle kafasını sağa sola salladı.

"Bir de bütün bunların üstüne böyle kırıcı bir ithamla konuşabiliyorsun ya... İlişkimizi kesmemiz gerekiyor artık."

Gökçe derin bir nefes alıp sakinleşti. İlk kez dışarıdan bakabildiğini hissediyordu. Cem ile olan ilişkisi çok acınasıydı.

"Nisa'yı kovmayacağım. Bütün suçunu üstleneceksin, seni korumayacağım."

Gökçe Nisa'ya döndü. Bu onun için kısa süreli sorun yaratacaktı fakat Kaya'ya yaklaşmaması için uygun bir yoldu.

Sonuç olarak yanında olmasını istediği kişi yanında olacaktı. Geri kalan insana ihtiyacı yoktu.

"Birkaç haftaya Eseroğlu Holdingin kapısına gidersin."

Son sözünü küçümsercesine söyleyip ilk kez soyadını ezmek için kullanırken kapıya döndü ve sertçe çekip şirketten ayrıldı.

Arabasına binip yola girdiğinde şirkete dönmeyi hiç istemiyordu. Telefonunu açıp Hakan'ın mesajlarını gördü.

Şirkette olduğunu, incelenecek birkaç koli malzeme olduğunu yazmıştı. Kafası yerinde değilken bunu yapmak istemiyordu.