V.V.I.P. [BxB]

41.✨

Arabasını içinde gömleğini düzeltip saçlarını geriye taradı ve derin bir nefes aldı. Gergindi. Gülümsemesini takınıp dışarı çıktığında hızla gözleri üstüne çektiğini hissederken sadece arabasını kilitledi. 

Girişe gelip gri ceketini düzeltirken etrafından selam vererek merakla geçen insanlara karşı nazikçe gülümsemeye devam etti.

"Hoş geldiniz Gökçe Bey, sizi buralarda görmek büyük bir mutluluk."

Gökçe avukatın elini sıktı ve hoş buldum dedi. Beraber içeri girdiler ve Gökçe büyük bir saygıyla içeri davet edildi.

"Herkesin kendi işleri var değil mi?"

Avukat güldü ve elini koca girişi gösterecek şekilde kaldırdı. Asansörün önüne yaklaşmışlardı.

"Koskoca Eseroğlu Holding, sizin de işiniz sayılır değil mi?"

Gökçe gergince gülümsedi. Bunu babamın yanında da söyle diye geçirdi içinden. Bu şirketten bir kuruş hak istemiyordu. Hepsinin abisine geçeceğinden çok emindi ve bununla bir sorunu yoktu. Kendisine özgürlük verilmesini istiyordu o kadar.

Kolundaki saate baktı ve yediyi geçtiğini gördü. Uzun bir aradan sonra ilk kez şirkete geldiği için gergindi ve her zamankinden daha şık ve resmi giyinmişti. Asansöre bindiğinde yedinci kata bastı ve avukat için de dördüncü kata bastı. Kaç yıllık avukatlarının hangi katta çalıştığını biliyordu.

"Abinizin bugün toplantısı vardı. Son sunulan projeleri gözden geçirecektik. Siz de gelip söz beyan edebilirsiniz, çok verimli bir toplantı olabilir."

Avukat, Gökçe'nin İşine ve fikirlerine güvendiğini belli etmeye çalıştı ve GGökçe de bunu anlamıştı. Teşekkür etti ve cevap söylemedi. Babasıyla aynı masada iş yapma fikri garip geliyordu.

Avukat indiğinde diğer çalışanlarla yalnız kaldı ve birkaç saniye sonra o da indi. Abisinin isminin yazılı olduğu kapıya geldiğinde yutkundu ve yavaşça tıkladı. Aile bağlarına o an hayran kalmıştı.

"Gökçe?"

Abisinin şaşkınlıkla ayağa kalkıp kollarını açtı ve sarıldılar. Gökçe abisini seviyordu ve saygı duyuyordu. Babalarının gururlandığı çocuğu olmayı seçmesi Gökçe'yi içten içe kırsa da bundan memnundu ve abisiyle aralarında bir rekabet olmadığını düşünüyordu. 

"Hangi rüzgar attı seni buraya?"

Ve konuyu uzatmadan utanmadan girebileceği bir ilişkisi olduğu için de iyiydi. Gökçe karşı koltuğa oturdu ve ağzını aramak için sordu.

"Duyduğuma göre şirkette büyük bir iş için adımlar atılıyormuş Volkan."

Volkan kurnazca güldü ve tek kaşını alayla kaldırdı. Kafasını ona kaldırıp merakını tarttı.

"Bayağı ilgilisin sanırım. İşlerin kötüye mi gidiyor?"

Gökçe hahladı ve üstünü düzeltti.

"Yeni sezon rekor kırdık. Sonraki sezonumu sen bile duyacaksın emin ol."

Volkan önündeki espressoyu yudumladı ve dudaklarını bastırdı. Yavaşça kafasını eminim dercesine sallarken konuştu.

"Bütün çıkardıklarından haberimiz var."

Gökçe kendi sorusuna döndü ve cevabını bekledi. Volkan da konuya döndü ve büyük bir iş için para yatırılacağını söyledi.

"Nasıl gidiyor peki? Yeni partnerinizi seçtiniz mi?"

Volkan yorgunca nefesini verdi.

"Sence? Daha babamın karşısına çıkaracak projeleri seçeceğiz toplantıda."