V.V.I.P. [BxB]

7.✨

Gönderilen: Cem❤️

ozfr dlryım. Fnı mendn sekmdin? (Özür dilerim. Beni neden sevmedin?)

Elinin birini telefonundan çekip gözlerini sildi. Zaten sarhoş olduğu için yazmakta zorlanıyordu, bir de gözleri dolu olduğu için yazmak iyice imkansızlaşmıştı.

Gönderilen: Cem❤️

sni ok fdan dahk fahla sfvdm. (Seni o kızdan daha fazla sevdim.)

Ardı arkası kesilmeyen mesajları atmaya devam etti. Arabasını sürmek için yeteri kadar dikkate sahip olmadığı için kendisini şoförün birine bıraktırmıştı. Büyük ve şık salonunun deri siyah koltuğunda büzülmüş biçimdeydi.

Hiçbir şey düşünmüyordu. Sadece kendi dünyasında tek kaldığını anlamıştı. Bu onun için çok acıtıcı bir duyguydu ve telefonu boş bir karanlıktı.

Ne ailesi ne de kendisini tanımak isteyen, onun derin hislerini bilen bir arkadaşı vardı. Emin değildi fakat belki de canını en çok acıtan şey hayatının içeriden bu kadar sessiz olmasıydı.

Bütün sesler kesildiğinde kendi acılarını daha çok duyuyordu. Tamamen sızıp kalmadan önce keşke hep gündüz olsaydı ve kalabalık sosyetenin içinde oradan oraya hiçbir şey düşünmeden koşsaydım diye düşündü.

Öğlene doğru hiç uyanmadan uzun soluklu bir uyku çekti.

Gözlerini büyük bir zorlukla açtığında hala nerede oluğunu anlayamamıştı. Başı büyük bir zonklamayla yine sarhoş olduğunu ona hatırlatırken salonda olduğunu fark etti.

Telefonunu eline alıp saate baktı. O sırada mesajlar bölümü her zamanki gibi doluydu. Cem'den toplam 7 mesaj gördüğünde gözleri büyüdü. Hiç bu kadar mesaj yazdığı bir günü hatırlamıyordu.

Açmadan önce telefonu elinden fırlatıp koltukta dikleşti. Sarhoş olup sızdığını düşünmek istedi.

"Bir şey yaptım..."

Hızla ayağa kalktı ve telefonu eline aldı. Oldukça pişman olmuştu. Aklına bu kez Cem ile Nisa gelirken gözleri büyüdü. Kızgınlığı daha da artarken neye kızdığını bilmiyordu.

Ama emin olduğu bir konu vardı; Nisa'ya karşı büyük bir rekabet hissiyle doluydu.

Telefonunu alıp mesajları açtığında tek tek okudu.

Gönderen: Cem❤️

Gökçe gece gece ne yazdığın bile belli değil Allah aşkına!

Erken kalkıp şirkete gideceğim ve beni uyandırdın.

Sarhoşsan gidip banyoya gir hemen!

07.30

Uyanamadığın için günaydın yazamadın tabii. Kendine sahip çıkmayı öğrenmelisin.

Gökçe büyük bir utançla ekranı yukarı kaydırdı ve okunmayan mesajlarını gördü. Kafası yerindeydi. Yine de ne yazdığını anlayabiliyordu, hislerini içse bile geçirememişti. 

Seni o kızdan daha fazla sevdim, emek verdim yazdığından çok emindi.

İlk önce, günaydın yazmayı düşünse de ekranı kapattı. Bunun için geçti. Fakat kendisi günaydın yazdığı saatlerde mesaj yazmıştı. Bu küçük hareket bile acınası kalbini heyecanlandırıyordu.

Aklına bir fikir geldiğinde hızla odasına gitti ve banyoya girdi. Kırk dakikalık hazırlanma seansından sonra saçlarını geriye yatırdı ve gözlerine çok fazla belli olmayan siyah bir kalem kullandı. Üstündeki gri renkli bol gömleğe oldukça yakıştığını düşünüyordu.