Unicode
Chapter 9: ကောက်ရခဲ့သည် (၂)
words count: 6513
မနေ့ကထက်နစ်ဆပိုကြီးတဲ့အိတ်ကိုထမ်းရင်း Cale ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်ထိပ်ဆီသို့
ဦးတည်သွားလိုက်သည်။ မောင်နစ်မနစ်ယောက်ဟာလည်း အဲ့နေရာမှာသူ့ကိုထပ်ပြီးကြိုဆိုနေပြန်သည်။
ကလေးနစ်ယောက်ဟာပါးစပ်ကိုလုံနေအောင်စေ့ထားရင်းCaleကိုစိုက်ကြည့်လို့နေကြသည်။
Cale ဟာခပ်ပြုံးပြုံးနှင့် အထုပ်အသေးလေးနစ်ထုပ်ကိုထုတ်ပြီး ကလေးတွေဆီသို့ထိုးပေးလိုက်သည်။
"ယူလိုက်"
ကလေးမလေးဟာသူ့နားကို ဖြေးဖြေးချင်းတိုးကပ်လာသည်။ ညစ်ပတ်နေတဲ့မီးခိုးရောင်ဆံပင်ရှိ ကောင်မလေးသူ့နားကိုကပ်လာတာကြည့်ရင်း Cale မျက်မှောင်ကြုတ်မိသည်။ သူမရဲ့လက်ဟာသူမရဲ့ကိုယ်တစ်ဖက်မှာ တင်ထားပြီး Caleဆီကိုထော့နဲ့စွာ လျှောက်လို့လာနေလေတယ်။
"ဟေ့"
Caleဟာအထုပ်နစ်ထုပ်ကိုကောင်လေးဆီသို့ထိုးပေးလိုက်ရင်း-
"မင်းလာပြီးယူလိုက်"
ကောင်ကလေးဟာခပ်မြန်မြန်ပဲ အထုပ်နစ်ထုပ်ကိုဆွဲယူကာပြန်ပြေးသွားသည်။ Caleရဲ့အနီရောင်တောက်တောက်ဆံပင်နဲ့ယှဉ်ရင် ကောင်ကလေးမှာက သူပြေးတိုင်းလူပ်ခါသွားတဲ့မွဲခြောက်ခြောက်အနီရောင်ဆံပင်တို့ရှိလေသည်။
ဒီ့နောက် Cale လှည့်ကာ လူသားစားအပင်ရှိရာသို့လျှောက်သွားလိုက်သည်။
"ဝါး"
"ပေါင်မုန့်တောင်မဟုတ်ဘူး အသားနဲ့ကိတ်ပဲ!"
မောင်နစ်မနစ်ယောက်ရဲ့ အစားအသောက်အကြောင်းပြောနေသံကိုကြားနေရပေမယ့် Cale ဂရုမစိုက်မိ။ ဆက်ပြီးသာလူသားစားအပင်ရှိရာနေရာဆီသို့လျှောက်သွားခဲ့သည်။
"...နည်းနည်းတော့ကြောက်ဖို့ကောင်းသား"
အရွက်တွေတစ်ရွက်မှရှိမနေတဲ့အမည်းရောင်သစ်ပင်ကြီးဟာသူ့ရဲ့အကိုင်းအခတ်တွေကို လူပ်ရင်းCaleကိုကြိုဆိုနေသယောင်။ ဒီခြောက်ချားစရာခံစားချက်ကCaleကိုစိတ်လူပ်ရှားအောင်လုပ်နေတယ်ဆိုပေမယ့် အိတ်ထဲမှာရှိတဲ့အရာတွေကိုသစ်ပင်အောက်ကအပေါက်ထဲသူသွန်ချခဲ့ပါသည်။
YOU ARE READING
မြို့စားကြီးအိမ်တော်မှဆန်ကုန်မြေလေး || Volume 1
Fantasyအခန်း ၁ - ၁၀၀ [No Beta Read] ⚠️ ဘာသာပြန်သူ၏အချိန်ယူ ကြိုးစားအားထုတ်မှုကို လေးစားခြင်းအားဖြင့် ဘာသာပြန်သူခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ ပြန်လည်ကူးယူရောင်းစားခြင်းမပြုလုပ်ကြရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။ ⚠️
