Life with 5 daddies

59. Found and lost

Ik kijk perrie bezorgd aan, 'het is goed, hij kan de pot op.' Fluistert ze vastberaden in mijn oor. Ik sta op en rek me uit, ik help perrie omhoog. 'Geef eens antwoord zijn jullie hier?' Gaat Louis door, 'wacht eens even mens!' Roep ik geïrriteerd, perrie grinnikt. 'Dus jullie zijn het wel?' Vraagt hij, 'als ik je niet zou kennen zou ik je als imbeciel opvatten.' Zucht ik, perrie fatsoeneert haar haar en haar make-up. Ik duw de deur open , Louis springt opzij om de deur te ontwijken. 'Ik hoef niet dood hoor!' Roept hij verontwaardigd. 'Perrie luister, het spijt me van Zayn maar-' begint louis voorzichtig, perrie trekt haar wenkbrauwen op. 'Jou hoeft het niet te spijten Louis, hem moet het spijten.' Zegt ze rustig, Louis kijkt me vol ongeloof aan. 'Ik ben in mijn kamer mocht iemand me zoeken.' Zegt perrie voordat Louis de kans krijgt om nog iets te zeggen. 'Damn, wat heb je met haar gedaan?' Louis kijkt me vragend aan. 'Niet veel, maar even iets anders, waar is Zayn?' Vraag ik nonchalant, 'nou dat is dus een heel grappig verhaal, hij is gevlucht.' Antwoord Louis spottend, ik kijk hem met grote ogen aan. 'Je bedoelt, dat jullie hem kwijt zijn?' Vraag ik vol ongeloof, 'ja, eigenlijk wel ja.' Zegt Louis met een sarcastische glimlach. 'Wanneer ging hij weg dan?' Vraag ik, 'nadat perrie wegrende was Zayn opeens verdwenen, hij is nergens meer te bekennen.' Zegt Louis hulpeloos.

'In ieder geval een iemand terug.' Zegt Louis spottend als we de kamer binnenkomen. Niall probeert tevergeefs Zayn te bellen, Harry bericht iemand, waarschijnlijk Zayn en liam bericht ook iemand. 'Gelukkig wel, maar Zayn neemt niet op en reageert ook niet.' Zucht niall, 'we gaan hem wel zoeken.' Besluit Harry, 'wie berichtte jij dan?' Vraagt liam, 'Perrie en Zayn.' Zegt Harry onschuldig, hij geeft me een knipoog. 'We kunnen beter in groepjes gaan, dan hebben we meer kans dat we hem vinden.' Oppert liam, iedereen knikt instemmend.

Zo zit ik later met Harry en Louis opgepropt in een taxi, 'waar gaan we naartoe?' Vraagt de chauffeur, 'we,gaan naar het centrum' zegt Harry sarcastisch, de chauffeur schijnt de sarcastische toon niet te horen en gaat vrolijk door met praten. 'Het centrum is prachtig, in de achttiende eeuw...Karel de grote...' Babbelt de chauffeur vrolijk door. 'Probeer Zayn nog eens te bellen.' Sist Louis tegen Harry, Harry pakt zuchtend zijn telefoon en toets het nummer in. 'Wacht! Zijn jullie niet die jongens one direction! Mijn dochter is groot fan van jullie!' Roept de man uitgelaten, harry kreunt geïrriteerd Louis kijkt hem waarschuwend aan. 'Zulke mensen moeten verboden worden om een nageslacht te maken.' Kreunt Harry, Louis port Harry in zijn zij. 'Wij Zijn inderdaad onderdeel van one direction.' Zegt Louis voordat Harry de kans krijgt om nog een gemene opmerking te maken. 'Wat doen jullie hier dan?' Vraagt de man verrast. 'Wij zijn op vakantie.' Zegt Harry droog, 'zonder de rest van dat bandje?' Vraagt de man, hij kijkt Harry vragend aan via de achteruitkijkspiegel. 'Die bezoeken we straks in het centrum.' Zegt Louis snel, 'jullie zijn in het echt een stuk langer dan dat jullie op televisie lijken.' Merkt de man op, 'maar jij lijkt op televisie langer.' Merkt de man op, ik kijk de man chagrijnig aan, Louis werpt me een waarschuwende blik toe, ik glimlach vriendelijk naar de man.

'Prettige dag nog verder!' Roept de man vrolijk, nadat we onze handtekeningen hadden gezet liet hij ons pas gaan. 'Waar gaan we als eerste naartoe?' We lopen over de boulevard. Mensen kijken ons vanuit hun ooghoeken aan, sommigen groeten ons alsof we al jaren vrienden zijn. 'Waar gaat Zayn naartoe als hij depressief is?' Merkt Harry op, ik denk diep na. 'Weet ik veel? Een kledingwinkel?' Ik kijk hem vragend aan, 'het valt te proberen.' Zegt Louis schouderophalend. Harry slaat zijn arm om me heen en neemt me mee naar de dichtstbijzijnde kledingwinkel.

'Dit is niet te doen!' Sis ik geïrriteerd, ik word helemaal platgedrukt door tienermeisjes. Ik zie Harry en Louis niet meer, al die meisjes zijn langer dan ik. Harry is meestal wel een kop groter dan de gemiddelden en Louis ook maar ik ben veel kleiner. De meisjes gillen niet zozeer om mij maar meer om de goedkope kleding die ze uit elkaars handen proberen te trekken. Ik kijk ondertussen of ik Zayn ergens tussen de stapels kleding vind. 'Mag ik er even bij?' Vraag ik geïrriteerd, een meisje kijkt me boos aan. Ik duik in de hemdjes en constateer dat hij er niet verstopt tussen zit. 'Daar ga je hem echt niet vinden hoor.' Hoor ik iemand achter me grinniken, ik draai me geschrokken om en zie Louis grinniken. 'DAT IS LOUIS TOMLINSON!' Gilt een meisje achter hem, 'EN DAT IS ZIJN KIND!' Roept een schijnbare vriendin. 'Dat is inderdaad zo.' Louis glimlacht charmant, ik kijk hem angstig aan, hij glimlacht geruststellend. 'Maar als jullie het niet erg vinden gaan wij nu weg.' Verontschuldigt hij zich, opeens dringt de menigte zich tegen ons op. Louis slaat zijn arm om me heen, ik gris de eerste beste muts en zet hem op, Louis pakt een zonnebril en een Pet. We gaan de roltrappen op om harry te vinden. We lopen overal langs maar nergens is Harry te bekennen. We gaan naar de paskamers om een plan te maken. Ik loop een leeg pashokje binnen maar er is al iemand, 'are you fucking serious?' Zegt Louis verontwaardigd. Harry staat serieus kleding te passen. 'Wat?' Vraagt Harry achterdochtig, 'ik kwam dit gewoon tegen.' Hij draagt een zwarte skinny jeans, alleen geen shirt. 'Jij gaat mee styles.' Sist Louis, Harry trekt zijn shirt aan en kleed zich verder om.

'En nu?' Vraag ik als we eindelijk opgelucht kunnen ademhalen, de weg naar buiten was vreselijk maar ik had mijn persoonlijke bodyguards bij me, nou ja eigenlijk één want Harry genoot wel heel erg van de vrouwelijke aandacht. 'Probeer de anderen te bellen, wie weet hebben zij Zayn al gevonden.' Oppert Harry, ik haal mijn telefoon uit mijn kontzak en toets het nummer van liam in. 'Hebben jullie hem al gevonden?' Vraag ik, 'nee, we hebben in de supermarkt en in een café gekeken maar daar was hij niet.' Zegt liam, ik zucht verbreek de verbinding. 'Nog steeds geen spoor.' Zucht ik. Harry rolt met zijn ogen, 'jullie zijn ook wel een stelletje kneusjes bij elkaar of niet dan? We gaan naar dat café, wedden dat hij daar is.'