Life with 5 daddies

64. Casually gone

'Wie brengt haar naar het vliegveld?' Vraagt morry de moeder van niall tegen haar man. 'Die zus van die krullenbol en haar vriend komen haar straks ophalen.' Antwoord de man vanachter zijn krant, de afgelopen heb ik gelogeerd bij de ouders van de jongens en eindelijk is het zover: ik ga mee op tournee! Het enige minpunt is dat die miss Kobrian mee moet om me les te geven. Ik heb zolang gesmeekt dat de jongens hebben toegegeven, ik zit op de bank bij niall's ouders thuis met al mijn honderden koffers om me heen. Niall's ouders zijn compleet tegenovergesteld van wat niall is, niall's ouders lachen bijna nooit en zijn ontzettend serieus. Ze zijn echt heel aardig hoor maar je moet er wel aan wennen. 'Ben je al klaar voor de reis shatira?' Vraagt morry, ze glimlacht heel even, 'ja, gelukkig reizen Gemma en Zac mee op verzoek van de jongens zodat ik niet alleen hoef.' Antwoord ik glimlachend. Niall's vader heeft zich alweer verstopt achter de krant, ik kijk op mijn telefoon en zie dat ik een berichtje heb van iemand.

Wij rijden door de straat, welke nummer is het? X gemz

Ik geef het bericht door aan niall's ouders en typ dan razendsnel het huisnummer en verstuur het. Nog geen minuut later gaat de bel. 'Bedankt dat ik hier mocht logeren!' Zeg ik als ik in de hal sta, morry en niall's vader omhelzen me, ik doe de deur open. Zac staat nonchalant tegen de deurpost geleund. 'Een ritje Heathrow voor madame Delarian.' Zegt hij, hij gebaart dat ik erlangs kan. Hij stelt zich voor aan niall's ouders, ik zie een paar meisjes op de hoek van de straat staan, ze maken foto's van me. Één meisje komt op me afgelopen, 'hoor jij niet bij de jongens van one direction te zijn!' Vraagt ze brutaal, ik mag niets over deze reis zeggen want officieel moet ik er ook zijn. 'Of zijn ze binnen?' Vraagt ze met grote ogen, ik zwijg nog steeds maar het meisje vat dat op als een ja. Ze wenkt de meisjes die op een afstandje naar ons stonden te kijken. De meisje komen op ons afgerend, ze praten wat met elkaar en besluiten dan naar het huis te gaan waar ik net vandaan kom. Zac komt net aangelopen en houdt de meisjes net op tijd tegen, 'ze zijn niet binnen het spijt me.' Grinnikt hij, de meisjes kijken even boos maar verdwijnen dan snel. 'Bizar.' Zegt Zac hoofdschuddend, ik stap zwijgend in de auto. 'Mag jij eigenlijk wel vliegen?' Vraag ik fronsend, Gemma glimlacht en legt haar wijsvinger tegen haar lippen. 'Zeg me niet dat Harry de mensen heeft omgekocht?' Kreun ik, 'ik zal het niet zeggen maar het is wel waar.' Grinnikt Gemma. Waarom heb ik geen normale ouders?!

'Shatira, opschieten onze vlucht gaat zo!' Roept Zac, ik sta nog bij een tax free shop mezelf te bespuiten met dure parfum, ik gebaar dat ik er zo aankom. Zac komt met grote passen aangelopen, ik ruik net aan Chanel nummer 5, de verkoopster smeert me telkens andere dingen aan, waarschijnlijk omdat ze denkt dat ik geld heb. 'Mevrouw, wat vind u van deze?' Ze geeft me een zwarte zonnebril met heel veel bling-bling, ik pak de zonnebril dankbaar aan. Ik zet hem op en bekijk mezelf kritisch in de spiegel. Met in de ene hand de parfum en een prada zonnebril op voel ik me geweldig. 'Meekomen jij!' Zegt Zayn grijnzend, hij tilt me over zijn schouder, de vrouw kijkt geschrokken. 'Mevrouw de parfum en de bril!' Roept ze geschrokken, Zac negeert haar en loopt weg. De vrouw rent ons gillend achterna en grist de parfum uit mijn hand, 'DAT ZIJN DIEVEN!' Gilt ze, mensen draaien zich geschrokken om. Ik heb de bril nog steeds op, de vrouw belt de beveiliging, 'geen tijd sweetheart, we moeten onze vlucht halen!' Zegt Zac hijgend, hij rent ondertussen en ik hobbel wat mee op zijn schouder. Twee brede mannen komen opeens achter ons aan, 'Zac schiet op!' Roep ik dwingend, ik klop hem op zijn schouder om hem aan te sporen. Hij gebaart naar Gemma dat ze alvast in moet stappen. De mannen komen steeds dichter bij. 'Loop harder dan!' Gil ik, eindelijk zijn we bij onze gate, Zac zet me kreunend neer, 'mag ik uw paspoorten?' Vraagt de stewardess, Zac geeft snel de papieren en gebaart dat ik snel naar binnen moet gaan want de beveiliging kijkt zoekend om zich heen op een paar meter afstand.

'Waarom duurde het zo lang?' Vraag ik als Zac pas na tien minuten naast ons neerploft. 'Dat is een grappig verhaal weet je.' Grinnikt Zac spottend, hij kijkt nerveus om zich heen. 'Geen gelul Efron wat is er?' Vraag ik dreigend, 'je paspoort klopt niet.' Zegt Zac snel, ik kijk hem vragend aan. 'Je ouders kloppen niet,' legt hij uit, Gemma en ik kijken hem nog steeds niet-begrijpend aan. 'Je adoptie bewijs zit er niet in, er staat nog steeds in dat je bij je ouders woont, als we opstijgen kan ons in principe niets meer gebeuren.' Vat Zac kort samen, Gemma hapt naar adem, 'dus we zitten hier illegaal?' Vraagt ze met grote ogen. Zac knikt lichtjes, 'maar het is toch niet zo erg dat er staat dat ik niet geadopteerd ben?' Vraag ik verbaasd. Ik heb het gevoel dat er nog iets is dat niet klopt. 'En je pasfoto klopt niet.' Voegt hij er aan toe. 'Hoezo klopt die niet? Het is toch een foto?' Vraag ik verbaasd, Harry haalt mijn paspoort uit zijn broekzak. 'Dit is een grapje zeker.' Zeg ik proestend van het lachen, mijn pasfoto is een foto van een vis. 'En je bent strafbaar omdat je een prada zonnebril hebt gestolen.' Voegt Zac er spottend aan toe. 'Dus ik ben nu strafbaar en one direction ook?' Vraag ik verbaasd? Gemma heeft het niet meer, 'hoe ben je erdoor gekomen?' Vraagt Gemma bezorgd, 'gewoon doorgelopen, shatira moet echt bij de jongens komen.' Zegt Zac, Gemma vertrouwt het nog steeds. 'Wat nou als shatira inclusief de jongens worden opgepakt?!' Roept ze uit, 'dames en heren, we zijn klaar om op te stijgen, zou u zo vriendelijk willen zijn om uw riemen vast te maken, de verwachtte tijd is kwart voor vier, een fijne vlucht.' Bromt de piloot, ik haal opgelucht adem, tegen de tijd dat de politie in new york is ingelicht is het vast al te laat, of niet...?