Life with 5 daddies

3. Ziek

Aan het einde van de ochtend kwam niall thuis en we besloten om uitgebreid te dineren voor de "zieke" (hun woorden niet de mijne.) we zaten in de grote auto, ik zat in het midden achterin, links van me zat liam en rechts zat Louis. Terwijl ik me vanochtend helemaal weer goed voelde kreeg ik opeens een buikpijn! Ik werd misselijk en moest moeite doen om niet over te geven. Zayn keek me via de achteruitkijkspiegel geschrokken aan. "Gaat het?" Vraagt hij met een lichte bezorgdheid in z'n stem. Ik knik zwakjes en zeg dat het wel gaat.

Het gaat al wel wat beter maar heb niet zo'n zin in eten en dat komt eigenlijk wel goed uit want ik wil graag die paar kilo eraf hebben.

"Hoef jij niks?" Vraagt niall.
"Nee ik voel me nog steeds niet zo lekker." Deels waar.
Ik krijg een veelbetekende blik van Louis en van zayn. Ik merk dat ik rood word maar blijf volhouden.
"Misschien had je toch gelijk hazz en moet ik ongesteld worden." Grap ik.
Liam, zayn en Louis beginnen te lachen maar niall begrijpt hem niet. Laat maar lach ik naar hem.

2 uur later

Ik lig in bed na te denken over van alles. Waar is mijn zusje? Heb ik het verdiend om zulke geweldige adoptieouders te krijgen? Ben ik te dik? Zal ik ooit ongesteld worden, zo ja hoe ga ik ze het vertellen?
Weet je? Soms wil ik wel eens gewoon terug, terug naar de tijd dat ik daar onbezorgd op die berg zat. Niet dat ik de jongens niet leuk vind hoor maar het was niet nodig geweest als... Nee niet aan denken nu!