Life with 5 daddies

14.

De bel gaat. "Shatier doe eens even open!" Roept Harry vanaf zijn kamer. "Ik loop al mens doe eens rustig."
De bel gaat nog een keer. "Jaja rustig zeg!" Ik doe de deur open. Ik schrik, ik kijk in dezelfde blauwe ogen als3 jaar geleden.Ik kijk naar hetzelfde blonde haar. Ik kijk naar dezelfde moedervlek naast zijn oog. "Wie is dat?" Roept Harry(de andere jongens zijn boodschappen doen.) "shatira." Nu iets bezorgder.
Ik reageer niet. "Daar ben ik weer!" Zegt de jongen met een gemene grijns.
Ik voel een klap, geschreeuw en alles wordt zwart.

Pov:Harry
De deurbel gaat. Ik wil wel open doen maar heb geen kleren aan en straks zijn het fotografen ofzo. Shatira doet de deur open. "Wie is dat?" Misschien wel een mooi meisje."shatira?" Waarom antwoordt ze niet. Dan opeens een flashback van haar bekentenis over haar verleden: hij zei:" ik weet je altijd te vinden."dat zal toch niet?
Ik hoor een klap. "Blijf wel verdomme met je tengels van haar af!" Shatira valt. Ik voel snel haar pols. Godzijdank leeft ze nog. "En waarom zou Ik? Misschien heb ik wel een heel goede reden." Hij haalt uit, ik weet te ontwijken en pak in een flits zijn arm. "Zeg dan wat je reden is als je zo stoer bent." "Dat jij shatira hebt verkracht is niet haar schuld." Ik ga nog strakker met m'n handen om zijn armen. "Zeg dan!" "Laat me los!" De deur gaat open. De jongens begrijpen me met 1 blik. Zayn brengt shatira naar de kamer van een van ons. "Waarom ben je hier?" Sist liam. "Voor die hoer daar." "Voor wie ik hoor je niet goed!" Zegt niall. "Voor haar." Blijkbaar heeft zayn onze beveiliger gebeld want Jake komt binnen en neemt die jongen genaamd Kyle mee.

Pov: zayn
Ik til shatira op, ze is heel licht merk ik. Te licht. Ik leg haar neer op mijn bed ik veeg snel een string van m'n bed. "Dit was toch niet waar hè?" Vraagt shatira met een klein stemmetje. Ik knik. "Waarom?" "Geen flauw idee maar ik zal Jake wel even bellen die handelt het verder af. "Shatira, is hij degene die je heeft verkracht." Ze knikt. Ik denk na hoe het voor haar moet zijn. Ze is weer in slaap gevallen.

Pov:shatira
Ik loop over een berg. Ik loop en zie een steen. Ik val van de berg. Ik kom boven. "MAMA!" Ik begin te huilen. "O alsjeblieft kom terug. Ik wil dat je blijft alsjeblieft!"
"Kiddo dat weet je toch dat kan niet schat ookal wil ik wel." "Nee blijf, laat me niet alleen." "Niet weer, wat moet ik zonder je BLIJF" ze verdwijnt langzaam. Ik probeer haar vast te pakken. De stof van haar jurk verdwijnt als een suikerspin in je mond. "Niet weggaan." Snik ik. "Kom maar hier." Ik begin te gillen Kyle staat recht tegenover me. Ik gil op m'n allerhardst.
Ik word wakker in m'n eigen bed badend in m'n eigen zweet. Ik voel me vreselijk alleen dus ga ik maar rondzwerven.