Mabigat po ang chapter na ito.. So be prepared dahil madaming mangyayare.
=================================================
It was weekend at kapag ganitong araw, nasa trabaho si Dale at Clyde. Kakatapos lang ng isang malaking meeting nila along with some of the investors and board of directors ng company.
"Are you still thinking about talking to Ivan?"
"No need to think about it. I really want to talk to him privately humahanap ako ng tyempo. As of now, hahayaan ko nalang muna siya sa mga gusto niyang gawin saken."
"Kahit masira yang mukha mo sa mga suntok niya?"
"Kung yun lang ang makakapagpatnggal sa galit niya, why not. And I deserve it anyway." Dale smiled. Napapalingon ang mga babaeng nakakasalubong nila dahil bagay na bagay sa kanila ang mga suot ng suit. "Do you want to have a lunch?"
"Thanks but no thanks..." tinapik siya ni Clyde sa balikat. Nakalabas na sila ng building. "Birthday ng pinsan ni Zoe. Hinihintay na niya ako."
Nagpaalam na sila sa isa't-isa... Sumakay na si Dale sa kotse niya at dumiretso sa kanilang company. Wala siyang balak mag lunch dahil tambak ang trabahong iniwan ng Kuya niya. Drew fly to U.S last three days ago dahil sa isang urgent meeting.
"Sir Dale, dumating na po lahat ng report from each department.." nakasunod sa kanya si Tiffany, ang secretary niya..
"Nag lunch ka na ba? Kung hindi pa.. You may take your lunch"
"Ok sir..." sumama si Tiffany hanggang sa loob ng office. "Sir.. May delivery pong dumating dito kanina. Wala pong nakalagay kung kanino galing pero sa inyo po naka address."
Kinuha ni Dale ang isang envelope. Nang lumabas si Tiffany ay saka lamang niya ito binuksan. Wala siyang idea kung kanino ito galing at kung ano ang laman. Nagtaka ng makita kung ano ang nasa loob nito. It was a picture of him when she was still a child.
Sandali niyang tinignan ang picture... Ngayon niya lang nakita ang picture na ito. Natigil siya sa pag iisip ng biglang mag ring ang cellphone niya. It was as unknown number. When he answered it walang nagsasalita. Naghintay siya ng ilang segundo pero biglang nawala ang tawag mula sa kabilang linya.
Then suddenly the door opens at pumasok si Ivan..
**
Ashely POV
"Bakit ka pumayag?" inis na inis ako ngayon kay Dale. Sino ba namang hindi maiinis? Hindi lang kami nagkita ng ilang araw meron na naman siyang mga pasa sa mukha. Sinabi niyang pumunta daw sa office niya si Ivan at niyaya siyang maglaro ng basketball. "Tignan mo ang nangyare.."
"Ok lang yan..." sabe pa nito habang nakangiti. Itulak ko yata ito ng malaglag na sa building. "Tatanggapin ko lahat ng suntok ni Ivan. By the way, may nagpadala saken ng envelope last saturday but I didn't know who it came from."
"Envelope?"
"Nakakapagtaka nga e dahil wala namang nakalagay kung hindi isang picture ko when I was a child. Take note, I've never seen that picture before."
Bigla kong naalala ang natanggap kong box last week. Hindi ko din alam kung kanino yun nang galing. Is it a coincidence? Imposibleng isang tao lang ang nagpadala nun samen. "Just tell me whenever you receive something again."
Hanggang sa makabalik sa classroom palaisipan pa din saken ang natanggap kong box at natanggap ni Dale. Hindi kaya si Ivan ito? Imposible.. Ivan will never do such a thing like this.
When Ivan came and sit in his chair, nagkatinginan kami. There are some bruises on his face at may mga sugat din sa kamay niya. Linggo linggo ko nalang ba silang makikita na ganito. Hindi man halata pero sobra sobra na akong nag aalala para kay Ivan at Dale. Baka isang araw, mabalitaan ko nalang na nagpatayan na silang dalawa.
