POYRAZ

POYRAZ-26

"Tatlım. Görüşmeyeli özledim seni. Boyun mu uzamış biraz." Al işte ya. Teyzelerin taklidini yapıyor birde gevşek.

"Ulan piç. Sen ölmedin mi hala?" Özgürden bahsediyorum tabiiki.

"Yok. İntikamımı almadan gitmem."

Aniden aklıma gelen şeyle gözlerim faltaşı gibi oldu mübarek. "Sen Kutayın evine nasıl girdin?!"

"Çok basit. Kapı açıktı."

"Nah açıktı! Kutay nerde?!"

"Güvende."

"Lan sırıtmasana ibine. Nerde?!" Bana doğru adım atmasıyla hemen merdivenlerden aşağıya koşmaya başladım.

Hasiktir! Keşke bağcıklarımı bağlasaydım. Ya da ayakabının içine tıkıştırsaydım. Oha Allah belamı verdi şuan. Merdivenlerden yuvarlanıyorum hadi hayırlısı...

"Uyandı! Doktor!" Başımdaki inanılmaz ağrı ve dibimdeki öküzün bağırmasıyla gözlerimi açtım.

"Bağırmasana beğ!" İlk olarak tabisi çemkirdim ayıpsınız.

"Kızım! Noldu yavrum? İyi misin?"

"İyiyim anne. Azıcık merdivenlerden düşmüşüm o kadar."

Annem ağzını açmıştı ki odaya doktorun girmesiyle susup yatağımın çevresindeki Doruk, Kutay, Çağan, babam, Uraz ve Evrim ile birlikte geri çekildi.

Doktor başıma ve gözlerime baktıktan sonra birşeyler söyleyip annemi ve babamı da alıp gitti.

"Alya sen nerdeydin?"

"Kutay'ın evinin orda."

"Seni neden Özgür piçi getirdi?" Oha Uraz az daha kendini kasarsa patlayacak. Odanın içi et ve kan olcak wuhoo çok fantastik olurdu.

"Ne bileyim. Düştüğümü görünce insanlık yapayım demiştir heralde."

"Ulan bu çocuk itmedi mi seni merdivenden?"

"Yoo, ben kendim düştüm. Ama onun da payı var. Yani şöyle Doruk sabah Kutay'ın bana küstüğünü söyleyince kahroldum. O yüzden iş çıkışı hemen onun Kutay'ın evine gittim. Kapıyı Özgür açtı, şaşırdım dedim nasıl girdin Kutay nerde diye. Sonra bana cevap vermeyip yaklaşınca kaçmaya başladım. Merdivenden inerkende bağcığıma basıp düşmüşüm."

"Ben boşuna sana bücür demiyorum. Sana cırtcırtlı ayakkabı almamız gerek."

"Ne alakası var ya? Hem siz hiç mi bağcıklarınızı bağlamaya üşenmiyorsunuz?" Hepsi olumsuz cevap verince öylece kaldım.

"Ama Beste de üşenirdi." Dediğimde odanın içinde Beste'yi aradım ama yoktu.

"Beste nerde?"

"Sahilde konuşuyorduk sonra o da geri geri giderken deniz kenarındaki zincirlere takılıp düştü. Şimdi anne ve babası olduğu için çıkıp buraya geldim bende."

"Bırakın şimdi Kutayı, Beste'yi de bu piç seni neden kaçırmayıp hastaneye getirdi." Diyen Uraz'a öylece baktım.

"Belkide tekrar kaçacağım için uğraşmamıştır?"

"Olabilir ama o senden intikam almadan gitmez. Bu işte bir bokluk var."

Uraz'ın söylediğinden sonra babam gelene kadar oda sessizdi.

"Alya kızım hadi gidiyoruz. Doktorunla konuştum. Çıkış işlemlerini de hallettim."

Kalktığımda başımda ve gözlerimde yoğun bir ağrıyla birlikte gözlerim karardı. Duvara tutunup iki dakika bekledim. Gözlerimi açtığımda herkes bana bakıyordu.