POYRAZ

POYRAZ-44

Miribiii. Ay em kam bek biçızlar.

Yazacak bir şey bulamadım. Neyse hadi bölümü okuyun.

"Ama o derken aynı kişiden mi bahsediyoruz işte orası daha karışık."

Doğum günü partimin tatsız sonundan beri Özgür ile aramızda geçen diyaloğu tartışıyorlardı bizimkiler. Bana sorular soruyorlardı ben ise cevaplamayıp Özgür ile bahsettiğimiz kişinin aynı olma ihtimalini ölçüyordum. En sonunda kafamı toplayıp koltukta birazcık diklendim.

"O kolye ablamın kolyesiydi, hiç boynundan çıkarmazdı."

"İyide özel üretim değilse o kolyenin aynısından milyonlarca üretilmiştir, ablanınki olduğunu nerden biliceğiz?" Diye sordu Kutay.

"Ablamın kolyesinin arkasında çizik vardı ben oradan tanıdım. O çiziği de ben yapmıştım zaten." Benden sonra kimsenin ağzını bıçak açmamıştı. Artık düşünüp bir bağlantı kurmaya çalışmaktan delireceğim sırada kafamı ellerimin arasından çıkarıp geriye attım. Saat kaç bilmiyorum ama hava aydınlanmaya başladığına göre 6 falan olmalıydı. Uraz, Doruk ve ben dışında herkes koltukta uyuya kalmıştı.

Telefonumu elime aldığımda annemden hiç cevapsız arama olmadığını görüp şaşırdım. Telefonum kapalı veya uçak modunda değildi. Aramakla aramamak arasında kaldım. Ya uyuyorsa? Hiç uyandırmaya gerek yok. En iyisi mesaj.

"Annem, uyuyor musun?" Cevap gelmesini beklemiyorumdum ama hemen cevap geldi.

"Hayır." Eh, uyumadığına göre arayabilirdim. Annemi ararken bizimkiler uyanmasın diye bahçeye çıktım.

"Kızım? İyi misin kuzum?" Ben kızmasını beklerken kuzum demesine şaşırmıştım.

"İyiyim, iyiyim tabi. Niye kötü olayım ki doğum günüm bugün." Ne doğum günüydü ama (!)

"Çağan aradı beni. Senin biraz kötü olduğunu, ablana gittiğinizi söyledi." Bu nerden çıktı şimdi?

"Ablama gitmek istedim işte. Öyle özel bir sebebi yok."

"Yoktur da...ne bileyim. Sen sadece ölüm yıldönümlerinde giderdin. Şaşırdım kızım."

"İçimden geldi. Alışık olmadığından normal tabi."

"İyi iyi. Sen sabah sabah niye ayaktasın küçük hanım?"

"Anne? Nerde kaldığımdan önce niye uyanık olduğumu mu soruyorsun?"

"Nerde olduğunu biliyorum. Çağan aradığında ablamın moralini düzeltmek için Uraz abimlere gidiyoruz dedi. Geç oldu zaten hep birlikte orda kalırız dedi." Demek annemle konuşurken Uraz abicim olmuştu.

"Ve sende izin verdin?"

"E arkadaş arkadaş eğlendiniz işte. Kötü mü yaptım?"

"Yok yok çok harika oldu." Çok manyak eğlendik (!)

"İyi bakalım. Şimdi kapatıyorum. Sende git uyu kızım. Okullar başladı artık. Geç yatıyorsun sonra sabah gözlerine bir sürü zımbırtı sürüyorsun."

"Bir sürü değil. Çok mor olunca kapatıcı sürüyorum sadece."

"Neyse ne, anneye cevap verilmez."

"Bana diyene bak, sen niye uyumadın?"

"Aah, anneye hesap mı soruyorsun sen?"

"Ne hesa-"