1 YIL SONRA
Fatih'in saçları dökülmüştü artık, herkes öğrenmişti. Bir sabah Fatih oturmuş televizyon İzliyordu, Çınar ise haftasonu olduğu içün dışarı çıkmıştı. Şebnemse Almilla ile markete gitmişti, bir saat sonra döndüler, Şebnem kapıyı açtı, kocaman bir ayı vardı, Şebnem kadardı, elindeki poşetleri bırakıp ayıya sarıldı
Ş: yaa Fatiiih, çok tatlı değil mi, bak birde nor bırakmış, HAYATIMIN KADININA ❤❤
A: hadi ben poşetleri mutfapa götüreyim sende kocanın yanına git
Ş: olur
Almilla poşetleri mutfağa götürdü, Şebnem içeriye girdi, Fatihin yanına oturdu
Ş: uyumuş ya, kıyamam, Fatiiih, Fatiih, uyansana hayatım, şakanın sırası değil ama, bak sana en sevdiğin tatlıdan aldım
Almilla içeriye geldi
Ş: kesin bahçeyi sulayıp yoruldu, o kadar dedim sen yapma diye ama duramadı, uyuyakalmış
Al: Şebnemcim
Şebnem öyle davranınca nabzına baktı
Ş: neyse biraz dinlensin sonra uyandırırız, yada bırakalım kendi uyansın, gel biz mutfağa geçelim
Al: Şebnem, Fatih
Ş: uyuyor işte dedim sana
Al: başımız sağolsun
Ş: ne diyon sen ya o uyuyor, uyanır birazdan ya o ölmez, ölemez
Diyerek sarıldı ve dudağına bir buse kondurdu
Almilla kaldırmaya çalışıyordu ama kalkmıyordu
...........
Şebnemi zorda olsa kaldırmış, ikindiye defnetmişlerdi Fatihi, hepside evde oturuyorlardı. Fatih bundan bir ay önce Çınarla konuşmuştu, durumun kötüye gittiğini, az bi ömrünün kaldığını söylemişti.
Ş: Fatih nerde kaldı, saat kaç oldu gelmedi, akşam yemeği yiyecektik, en sevdiği tatlıdan almıştım, kaçırmazdı o akşam yemeklerini.
Ç: annecim yukarıya çıkalım mı, dinlen biraz
Ş: Fatih nerde kaldı, saat kaç oldu gelmedi, akşam yemeği yiyecektik, en sevdiği tatlıdan almıştım, kaçırmazdı o akşam yemeklerini.
Ç: napıcaz ya, duymuyo bile
Al: kucağınada bastı ayıyı
S: doktora falan mı gitsek
Ş: Fatih nerde kaldı, saat kaç oldu gelmedi, akşam yemeği yiyecektik, en sevdiği tatlıdan almıştım, kaçırmazdı o akşam yemeklerini.
Çınar Şebnemin yan na gitti, önünde diz çöktü ve kafasını ellerinin arasına aldı
Ç: annecim şimdi sen yat, Fatih abi bana mesaj attı işi uzayacakmış, Şebnem beklemesin yatsın, öp karımı benim yerime dedi, eğer erken gelirse ben seni kaldırırım
Ş: kadırırsın erken gelince, yatsın demiş, ben hemen uyurum
Çonar Şebnemin koluna girdi, Şebnem yatağa yattı ve ayıya sarılrı, Çınar yanağına kocaman bir buse kondurdu ve aşağı indi, kısa sürede uyumuştu.
Ç: yatırdım, uyumuştur bile
Al: bence Şebnem her şeyin farkında, sadece kabul etmek istemiyo
K: biz kalkalım artık, sende yorruldun Çınarcım istersen kalabilirim, bir şeye ihtiyaç olursa
Al: bende kalabilirim
Ç: gerek yok, Almilla abla kalır
K: o zaman iyi geceler
S: bir şeye ihtiyaç olursa hemen arayın, gelirim
Al: Özgürcüm sizde Efeyle çıkın hadi, ben kalırım, Çınarda var
Ö: tamam, hadi iyi geceler
Herkes gitti, Çınarla Almilla koltuğa oturdu, Almilla Çınarın kafasını omzuna koydu ve sarıldı
Al: hepside geçicek oğlum
Ç: geçicek ama ne zaman
Al: çok yakında
Ç: keşke ölmeseydi
Al: keşke ama yapacak bir şeyimiz yok, takdiri ilahi. Hadi yatalım, sende yoruldun, yarın bizim için zor olacak
Almillayla Çınarda yattı. Sabah ilk kalkan Şebnem oldu kahvaltıyı hazırladı, koltuğa oturdu, sonrada Almillayla Çınar uyandı
Ç: günaydın annecim
Al: kuzum sofrayı ben hazırlardım
Ş: yok ben hazırladım, Fatih gelicek, dün ben yatarken gelmiş, sabah erken kalkmış, askıyı düşürünce uyandım, yanıma geldi, uyu sen hayatım, benim şirkete gitmem lazım, kahvaltıya gelirim diyerek öptü ve gitti.
Ç: annecim Fatih abi falan gelmicek
Ş: geliceek
Ç: o öldü
Ş: Allah korusun aşkım
Ç: o zaman bunu oku
Diyerek bir zarf uzattı
Ş: bu ne
Ç: Fatih abinğn ben ölünce verirsin diyerek bana verdiği, senin için yazdığı mektup
Şebnem zarfı açtı, içinden okumaya başladı, ilk başta gözleri doldu, sonra istemsizce akmaya başladı, sonunda hıçkırıklara boğuldu mektup şöyleydi
HAYATIMIN KADINI
Sen benim sahip olduğum her şeydin. Hep bir çocuğum olsun istemiştim ama doktor bunun mümkün olmayacağını söyledi, o gün yıkılmıştım, karımda bu yüzden terk etmişti beni. Biz seninle aynı kaderi paylaşan iki kişiydik, o gün yollarımız kesişti, ben seni, sende beni bulduk. Sen bana bir oğul verdin, öz oğlum olsa bu kadar sevmezdim. Sen bana yaşamam için bir sebep verdin. Ben sana aşık oldum, oğluma vuruldum. Sen mükemmel bir kadınsın, mükemmel bir eş, mükemmel bir annesin. Ne olursa olsun seni ilk günki gibi sevicem. Birgün bunun olacağını biliyordum, ama sende benim sizi isteyerek bırakmayacağımı bil. Sen her zaman benim kadınımdın, benim kadınım olarakta kalıcaksın. Ha son bir şey daha, bunfan bir hafta önce Çınarla konuştuk, bana BABAM dedi, ilk defa, o an dünyalar benim oldu. Kendine ve oğlumuza iyi bak.
KOCACIN :)
Şebnem kalktı, mektubu attı
Ş: siz yazdınız dimi
Ç: hayır annecim bunu-
Şebnem dinlemeden kapıyı çarptı ve çıktı, arabasına atkayıp son gaz sürmeye başladı, ağlıyordu, kendi kendine bağırarak konuşuyordu
Ş: Fatih geri gel, hayatımın anlamı geri gel, ya sen gel yada ben geleyim
Derken yan koltukta Fatihi gördü aslında sadece bir hayaldi
Ş: hah, duydun sesimi dimi, geldin
F: geldim
Şebnem direksyonu bırakıp Fatihe sarıldı, karşıdan arabanın geldiğini farketti, aralarında metreler vardı ve Şebnem çok hızlı gidiyordu, direksiyonu kırdı, arabaya çarpmadı ama oradaki bir ağaca çarparak durdu.
YILLAR SONRA
Şebnem kazadan sonra hafızasını kaybetmişti, hiçbir şeyi, hiç kimseyi hatırlamıyordu, hatırlayamayacaktı da. Onun için çok zordu her şeye sıfırdan başlamak, Selim sayesinde neredeyse eskisi gibi olmuştu, geçmişi anşatmamışlardı, Selime aşık oldu, Çınar ilk başlarda krşı çıksada annesini mutlu görünce dayanamadı. Şebnemle Selim kısa sürede evlendi ve üçü çok güzel bir aile oldular.
ŞebSel dediniz, bakın birleştirdim Şebnemle Selimi. Şimdi diceksiniz ki böyle final mi olur, çok saçma, daha düzgün yazabilirdin, bu seferlik böyle olsun. Şimdiye kadar okuyan, yorum yapan ve voteleyen herkese teşekkür ederim. Sizin için arada özel bölümse paylaşırım, geçmişten, gelecekten, şimdiden... Kendinize iyi bakın :)(: Bu arada yeni hikaye yazmaya başladım, "KELEBEĞİM"in ilk bölümü kısa sürede sizlerle, iyi okumalarr...
