KÜÇÜK YAZAR

-48-

''Hızlandırmalı okul mu bu?'' dedim ilgiyle.Gidebilirdim çünkü iki yıllık eğitimimi tek yıla indireceklerdi.
''Aynen öyle.'' gülümsedim.
''Annem ve arkadaşlarımın görüşleri benim için önemli.Konuşup size bildireceğim.'' deyip Bay Simith'in odasından çıktım ve hızlı hızlı basketbol sahasına indim.
Arda topları şişiriyordu.
''Arda!'' bana bakıp sırıttı ve eliyle 'gel' işareti yaptı.Hemen yanına gittim.
''Sana bir şey söyleyeceğim.''
''Söyle.''
''Ben, California Hızlı Eğitim  Okulu'na kabul edilmişim.'' sorar gibi baktığında devam ettim.
''Hızlı Eğitim Okulu, benim iki yıl okuyacağım üniversiteyi tek yıla indirecek.Evet senden uzak kalacağım, diğerlerinden de ama bir yıl Arda.Yalnızca bir yıl.Bir işim olacak ve sonra, sonra evlenebileceğiz!'' yüzündeki hayal kırıklığı bir an olsun düzelmedi.
''Bu çok iyi bir şey ama, senden tam bir yıl ayrı kalmak...'' gülümseyip dudağına küçücük bir buse kondurdum.
''Görüntülü konuşacağız, ben ara sıra gelirim, sen de gelirsin.Arda, bir yıl ne ki?'' dediğimde o da gülümsedi.
''Mantıklı düşününce, gitmen en iyisi.''
----------------------------
''Tabikide gitmelisin kızım.'' dedi annem, telefonun öbür ucundaydı ama sesindeki ilgisizliği sezebiliyordum.
''Gideceğim anne.Ve bilmeni isterim ki, buraya geldiğimde ilk işim Ardayla evlenmek olacak.'' duraksadı.
''Simon ile-
''Simon falan yok anne.''
''Pekala, sen öyle diyorsan.''
----------------------------
''Kanka, gitmezsen seni döverim!'' dedi El, neşeyle.
''Kızım, bir yıl ya! Tamam birbirimizi elbette özleriz ama geldiğinde bir yazar olacaksın, düşünsene şunu!'' dediğinde sırıttım.
''Ara sıra kasabaya gelirim.'' dediğimde kaşlarını çattı.
''Bende California'ya gelirim, ne varmış yani?'' dediğinde güldüm ve sarıldık.
----------------------------
''İşte böyle Simon.'' dedim iç geçirerek.Simon sırıtıyordu.
''Senin evinde kalmama izin veriyor musun?'' kaşlarımı çattım.
''Evet ama bir şartla.Arda bahçeyi sulamaya geldiğinde kavga çıkarmayacaksın ve o papatyalarla söğüt ağacına asla dokunmayacaksın.Hiç üşenmem California'dan gelir seni parça pinçik ederim.'' gülümsemesi bir anda soldu.Önce alındığını düşünsem de daha sonra başka bir şey olduğunu anladım.Bu zor değildi.
''Arda ve sen.Sizi böyle görmek canımı çok acıtıyor.Bende sana aşığım Alexis ve be-
''Sen bana aşık değilsin Simon.Bana sahip olamadığın gerçeği, beni senin gözünde çekici yapıyor.Tanrım, elde edemediğin tek kız benim ve bu yüzden aşıkmışsın gibi hissediyorsun.Tamam? Şimdi diğerlerine de haber vermeliyim.'' 
----------------------------
''Aman Tanrım!'' Daisy'nin sevinç çığlığı kulaklarıma doldu.
''Evet, ben gelince evleneceğiz.'' 
''Bu çok güzel, şey biliyor musun biz de Fean'la sevgiliyiz.'' 
''Oha, gerçekten mi?''
''Evet.O çok tatlı biri ve sürekli benim yanımda.New York'a geldi.Ben burada tedavi görüyorum diye.''
''Oww, bu çok tatlı.''
---------------------------
''Dediğim gibi Burak.Ben gidiyorum.Ve ben geldiğimde ikinizi sevgili olarak görmezsem, seni keserim.'' güldü.
''Ona karşı olan hislerim ciddiyetine o da vardı.Merak etme, sevgili olmamız çok yakın.''
''Buna sevindim.Birbirinize aitsiniz ve bunu anlamak hiç zor değil.Bak Burak, ben ciddiyim...Eğer sevgili olmazsanız var ya!''
''Tamam tamam.'' dedi.
''Sen merak etme.''
------------------------
''Tamam mı Shane?'' 
''Pekala, senin için daha iyi olacaktır.''
''Ve ayrıca.'' dedim yutkunarak.
''Geldiğimde, düğün davetiyemi alırsanız şaşırmayın.''
''Oha ya!'' dedi ve kahkaha attı.
''Ben baştan söylüyorum, şaşırmayın yani.''

-  GİDİŞ GÜNÜ  -

Herkes buradaydı.Herkes gelmişti.Yalnızca Diasy yoktu.
İnanın bana, Fen'dan tutun, Daniel'e kadar herkes buradaydı.Daniel geldiğinde bir aşk-ı itiraf daha yaşanmıştı.Bana, Mai'ye değil bana aşık olduğunu söylemişti ve ben şoka girmiştim.Arda yanıma gelip belimden sarıldığında Daniel'in hayal kırıklığını görmüştüm.Benim için üzücüydü ama benim artık belirli bir hayatım vardı.
Uçağa binmeden önce son kez arkama baktım ve herkese el salladım.Ardaya ise baktığımda bana gülümsüyordu.Zoraki bir gülümseme değildi yüzündeki, benim için mutlu olduğu açıkça belli oluyordu.
Uçağa bindim ve camdan onlara tekrar el salladım.Her biri bana gülümsüyordu.Bende onlara gülümsedim ve bir yılın kolay geçmesi dileği ile, kendimi koltuğa bıraktım.