MEDYA - DUDAK :*
Ayakkabı bağcıklarını hızlıca ayakkabının içine sokup o binaya yöneldim.
O DarkRainy0987 olabilirdi.Çünkü buraya bakıyordu ve gizemli bir tipti.Ayrıca öyle bir sese sahip olma tipine sahipti.Kısaca çekiciydi işte.
''Kusura bakma ama o olmaya da bilir farkındasın değil mi?''
''Evet.Ama denemeden bilemem.'' iç sesim sonunda tribini bir kenara bırakıp gelebilmişti ve bu iyi bir şeydi.
''Trip atmıyordum.''
''Hıhı, tabii.'' zaten dünkü top yüzünden dudağım balon gibi şişmişti ve konuşmam tuhaflaşmıştı.Ayrıca yara dudağımı iğrenç gösteriyordu.Normalde insnaları iğrendirmemek ve kendimi rezil etmemek için bu halde asla dışarı çıkmazdım ama bu çok önemli bir meseleydi.
Evin önüne geldiğimde zile basmakla basmamak arasında tereddüt ettim.Elimi zile götürürken, kapı açıldı.
''Ne var?'' penceredeki çocuk buydu ve sesi telefondakine hiç benzemiyordu.Çekicilikle uzaktan yakından alakası yoktu, dahası kulaklarımı cırmalamıştı.Ama sonuçta sesini çekici göstermek için de bi alet kullanmış olabilirdi.
''Neden bizim eve bakıyordun, iz sürücü müsün?'' dedim tek kaşımı kaldırarak.
''Hayır.Peki sen salak mısın?''
''Sanmıyorum.Neden bizim eve bakıyordun? Özellikle de benim pencereme.''
''Senin pencerene falan bakmıyordum.''
''Evet bakıyordun.Göz göze geldik seni aptal.''
''Göz göze gelmemiz sizin eve baktığımın bir kanıtı değil.''
''Pekala.O zaman neden beni gördüğünde hızlıca perdeyi çektin?''
''O kadar iğrenç görünüyordun ki beni korkuttun.''
''Sensin iğrenç görünümlü.''
''Gidecek misin?''
''Sorumun cevabını alana kadar hayır.''
''Sadece çapkınım tamam?''
''Bunun çapkınlıkla ne alakası va- hey! Ne!''
''Bağırma.''
''Beni giyinirken izleyip iğrenç oyunlarına alet etmeyi mi planlıyordun seni sapık!''
''Siz kızlar, çok şeyi bir birine bağlıyorsunuz ve hikayeler uyduruyorsunuz.'' kapıyı kapatmak için yeltendiğinde durdurdum.
''Birdaha benim pencereme bakma, seni sapık!''
''Görüşürüz, çirkin.'' diyerek kapıyı suratıma kapattı.
Suratıma kapıyı kapattı.
Zili çaldım.
''Yine ne var!?'' dedi sinirle kapıyı açarak.
''Kimse benim suratıma kapı kapatamaz.Ben kapatırım!'' diyerek kapının dış tokmağını tuttum ve hızlıca kapattım.
İşte ben.
Sinirle evimize doğru yürüdüm.Çirkin filan değildim.Bu konuda asla mütevazı olamazdım.
Sapsarı ve uzun saçlarım vardı.Orta boyluydum ve kesinlikle HARİKA bir fiziğe sahiptim.Kimse bana çirkin diyemezdi.
![](https://img.wattpad.com/cover/40527190-288-k571622.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜÇÜK YAZAR
Teen FictionOnunla tanıştıktan sonra adım Alexis değil Küçük Yazar olmuştu.Ben bunu ne kadar kabul etmesem de o ölürken bile bana Küçük Yazar demişti.İstesem de istemesem de ben onun Küçük Yazarıydım. Umudun, kaybetme korkusunun ve gerçekliğin hikayesi.