Adı "MAVİ"Olsun..

->22.bölüm.(Gitme..)

"Bana baktı mı hiç?" Diye sordu heyecanla.

"Belki." Dedim. Maksat gıcık etmek.

"Doğruyu söyle." Dedi kolumu dürterek. Herkes çadırına giriyordu. Uyku vaktiydi. Ateş'i söndürmemişlerdi. Hayvan filan gelir diye sanırım. Bunu düşündükçe daha çok korkuyordum.

"Tamam. Bir,iki kere bakmış olabilir." Dedim. Yüzünü kocaman bir gülümseme kapladı.

"Sesimi beğendi bence." Dedi sonra.

"Bir şey demedi mi sana? Teşekkür filan etmedi mi?"

Yüzü düştü.

"Hiç birşey demedi." Dedi üzgünce. "Neyse ben çadırama gidiyorum. İyi geceler."

El sallayıp mutsuz mutsuz çadırana gitti. Kafamı eğip arkasından baktım. Ona baktığını söylemiştim. Bence bununla tüm gece mutlu olurdu.

Çadırımının fermuarını açıp içeriye girdim. Küçücük yerde nasıl uyuyacaktım ben. Bir kere çadır üstüme üstüme geliyordu.

Fermuarı kapatıp uzandım. Yastığı kollarımın arasına alıp uyumaya çalıştım. Bugün yorulmuştum.

Yaklaşık yarım saat uyumaya çalışıp geri kalktım. Çantamdan kulaklığımı alıp çadırdan çıktım. Biraz dışarıda takılıp uykum ağır basınca çadıra girip direkt uykuya dalacaktım. Yine zekam harika. Çadırdan çıkarken baya zorlanmıştım. Ayağım bir yere hırkam bir yere takılmıştı. 

Sonunda çadırdan sağ salim çıktım. Sürünerek çıktığım çadırdan ayağa kalkıp üstümü düzelttim. Saçlarımı arkaya atarken ateşin başına oturan kişiyi gördüm. Özgür İnan'dı. Bana kısa bir bakış atıp ateşe bakmaya devam etti. Etrafa baktım.

Gece gece tek başına niye oturuyordu ki bu? Herkes gibi rüya görmeye başlamış olmalıydı.

Hava soğumuştu. Hırkamın önünü kapatıp yanına doğru ilerledim. Çok yakınına gitmeden uzağında bir köşeye oturdum.

Kulaklığımı kulağıma takıp kendi dünyama dalmaktı amacım. Ama vazgeçmiştim.

"'Winter is coming' ha?" Dediğimde gözlerinin kaldırıp bana baktı. İlginç bir şey dememiştim ki. Hava soğuktu. Bence espiri tam oturmuştu. Game Of Thrones bilmiyor muydu bu? Gülmesi gerekiyordu tip tip bakması değil.

"Starkların lafı." Dedim açıklar biçimde. Gözlerini indirip tekrar ateşe bakmaya devam etti. Peki.

"Ned Stark var hani? Robb var. Çok yakışıklı."

Kafamı eğip beni dinliyor mu diye baktım. "Bran var Sansa Stark. Arya.."

"Game Of Thrones biliyorum." Dedi. Susmam içindi sanırım.

"Gülmedin ama."

"Stark sevmem." Dedi. Bu sefer başını tam olarak kaldırıp yüzüme bakmıştı. "Lannister tercihim."

Hafifçe gülümsedim. Şaşırmamıştım.

"Şaşırmadım." Diye itiraf ettim. Tekrar yüzünü ateşe çevirdi. Dizlerimi kendime çekip sarıldım ve ona baktım.

"Neyin var İnan? Bana şu ana kadar bir sürü laf sokman gerekirdi."

Güldü. "Uykum var."

"Öyleyse neden buradasın. Çadırın da olman gerekmiyor mu?" Diye sordum.

"Evime hiç geldin mi?" Diye sordu.

"Nerden geleyim canım."

"Asude belki getirmiştir. Beni araştırman için odamdan faydalanmışsındır.."