Adı "MAVİ"Olsun..

->13.Bölüm.(Özür dilerim..)

"Kağan olduğuna emin misin?"

Kafamı olumlu anlamda salladım. Karşımdaki koltukta oturmuş bana kendine özgü bakışıyla bakıyordu. Şüpheci gibiydi. İnanmıyordu galiba. Aman inanıp inanmamak ona kalmış ne yapabilirim.

"Odasında resimlerimizi gördüm. Galiba bizi de biliyor."

Bakışlarını benden ayırıp yere çevirdi. Düşünüyordu.

"Bilip bilmediğinden emin ol." Dedi sonra.

"Nasıl.."

"Nasıl yapacağını kendin bul. Bugün seni davet etmedi mi Özgür. Gidince ağızını ara Kağan'ın. "

Ayağa kalktı. Giydiği elbise yine gösterişliydi. Düğüne gidermiş gibi giyiniyordu her gün. Ama giyinmesini iyi biliyordu.

"Haber bekliyorum."

"Peki. Ararım." Dedim. Kapıya doğru yürüdüğünde bende ayağa kalkıp peşinden gittim. Kapıdan çıkınca elimi kaldırıp "Görüşü..." Diyecektim ki arabasına binip uzaklaştı. "Rüz." Diye tamamladım sonra. İçeri tekrardan girip kapıyı kapadım ve koltuğa oturdum.

"Nasıl yapacağını kendin bul. Bıdı bıdı bıdı." Arkama yaslandım. Bu kadın beni deli etmeye mi çalışıyordu. Ağızını nasıl arayabilirdim ben onun. Manyak mı bu kadın?

Sinirlenmiştim ve siniri atmak için Helin'i aramaya karar verdim. Bir saat sonra buluşmamız gerekti ve ben hala ona haber vermemiştim. Asude İnan bende kafa bırakmamıştı ki!

Telefonuma uzanıp numarasını çevirdim. Hemen açmıştı. Bu kız böyleydi zaten. Hiç bekletmiyordu.

"Selam." Dedim telefonunu açar açmaz.

"Selam."

"Naber. Bugün işin var mı?"

Biraz bekledi. "Yok. Evde oturuyorum. Hala acı içindeyim. Bugün okula da gitmedim Kağan'ı görmemek için."

"Senin olduğunu anlamamıştır. Boşver."

"Ya anladıysa? Öldürür beni."

Derin bir nefes aldım. "Dışarıya götürüyorum seni. Eğleniriz biraz."

"Nereye gidiyoruz?"

Söyleyip söylememek arasında kaldım. Söylemem gerekiyor muydu?

"Sen gel yeter. Çok eğleneceksin göreceksin."

Ofladı. "Tamam. Ne zaman.?"

"Bir saate alırım seni."

"Oha yuh çüş!"

"Görüşürüz."

Telefonu kapayıp yanıma koydum ve arkama yaslandım. Bu işte tamamdı. Gece güzel olacaktı. Kağan'ı çözmem gerekiyordu. Belki zarar verecekti Özgür İnan'a? İçim bi kötü olmuştu.

Bu işi kesinlikle çözmem gerekiyordu. Rahatlamam için.

<<<>>>

"Kağan'ın burada olacağını bilmiyordum." Diye yalan söylesemde yememişti. Bana hala dik dik bakıyordu.

"Gitmiyorum oraya." Deyip oturdukları masayı gösterdi. Özgür İnan ve grubu masada oturmuş sohbet ediyorlardı. Bara gelmiştik. BARA! Hiç sevmediğim ortam. Dans edenler,son ses müzik.. Nefret ederdim.

"Bir şey olmayacak." Dedim. "Söz."

Bir kapıya bir bana baktı. Sonra masaya döndü.

"Bir şey olmayacak."